
Μπιλ και Τεντ: Ταξίδι στο Μέλλον
- Bill & Ted Face the Music
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Επιστημονικής Φαντασίας, Κωμωδία, Μουσική, Περιπέτεια
Η μεγάλη ηγέτιδα του σύμπαντος δίνει τη μέγιστης σημασίας αποστολή στα κολλητάρια ροκάδες Μπιλ και Τεντ, να γράψουν εκείνο το νέο τραγούδι που θα σώσει τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. Αλλά αυτοί, αντί να κάτσουν να το συνθέσουν, αποφασίζουν να ταξιδέψουν εκ νέου στον χρόνο, ώστε να κλέψουν το τραγούδι από τους παλιούς εαυτούς τους. Την ίδια ώρα, οι κόρες τους φτιάχνουν το δικό τους μουσικό θέμα, ώστε να βοηθήσουν τους πατεράδες τους να φέρουν την αρμονία στο σύμπαν.
Σκηνοθεσία:
Dean Parisot
Κύριοι Ρόλοι:
Keanu Reeves … Theodore ‘Ted’ Logan
Alex Winter … William S. ‘Bill’ Preston, Esq.
Kristen Schaal … Kelly
Samara Weaving … Theadora ‘Thea’ Preston
Brigette Lundy-Paine … Wilhelmina ‘Billie’ Logan
William Sadler … Grim Reaper
Anthony Carrigan … Dennis Caleb McCoy
Erinn Hayes … πριγκίπισσα Elizabeth Logan
Jayma Mays … πριγκίπισσα Joanna Preston
Beck Bennett … αστυνομικός Deacon Logan
Hal Landon Jr. … αστυνόμος Logan
Kid Cudi … Kid Cudi
Amy Stoch … Missy
Holland Taylor … η μεγάλη ηγέτιδα
Jillian Bell … Δρ Taylor Wood
Dave Grohl … Dave Grohl
George Carlin … ολόγραμμα Rufus (αρχείο)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chris Matheson, Ed Solomon
Παραγωγή: David Haring, Scott Kroopf, Alex Lebovici, Steve Ponce, Ed Solomon, Alex Winter
Μουσική: Mark Isham
Φωτογραφία: Shelly Johnson
Μοντάζ: Don Zimmerman
Σκηνικά: Melanie Jones
Κοστούμια: Jennifer Starzyk
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Bill & Ted Face the Music
- Ελληνικός Τίτλος: Μπιλ και Τεντ: Ταξίδι στο Μέλλον
- Εναλλακτικός Τίτλος: Bill and Ted Face the Music
- Εναλλακτικός Τίτλος: Bill & Ted 3 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Μπιλ και Τεντ: Τα Κακά Παιδιά Πάνε Παντού (1989)
- Ο Μπιλ, ο Τεντ και το Παλαβό Ταξίδι τους (1991)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Μπιλ και Τεντ: Τα Κακά Παιδιά Πάνε Παντού των Chris Matheson, Ed Solomon.
Παραλειπόμενα
- Επιστροφή των Bill & Ted μετά από 29 χρόνια, και κλείσιμο του franchise.
- Ήταν το 2005 όταν ο Reeves δήλωσε δημόσια θετικός να έπαιζε ξανά τον Τεντ. Αυτό έδωσε το έναυσμα να συναντηθούν οι δημιουργοί των χαρακτήρων, και το 2008 ξεκίνησε να σχεδιάζεται το σίκουελ. Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια δίνονταν ειδήσεις πάνω στο στόρι, αλλά χρειάστηκε να έρθει το 2014 και να “δοθεί σήμα” για να οργανωθούν οι φαν ώστε να βρεθεί κάποιο στούντιο να το αναλάβει.
- Σε κάποιο πρώιμο σημείο, συνδέθηκε με το πρότζεκτ και ο Steven Soderbergh ως εκτελεστής παραγωγός.
- Ήταν να δούμε τους κεντρικούς ήρωες στη νεανική τους μορφή με τη βοήθεια του CGI, αλλά αυτό εγκαταλείφθηκε λόγω περιορισμένου μπάτζετ.
- Στα κρέντιτ, οι ‘Weird Al’ Yankovic, Guillermo Rodriguez και Nathan Head έχουν γκεστ-περάσματα.
- Η πανδημία ανάγκασε τη United Artists σε ταυτόχρονη διανομή σε αίθουσες και VOD. Κατάφερε όμως να μαζέψει μόνο από τα ταμεία 38,2 εκατομμύρια δολάρια, με το μπάτζετ να είναι στα 25.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το Face The Music (The Song That Unites The Universe) ερμηνεύεται από τους Heavy Duty με τη συμμετοχή των Animals as Leaders και Christian Scott, με την επωνυμία φυσικά Wyld Stallyns. Στο σάουντρακ συμμετέχουν και οι: Big Black Delta, Weezer, Cold War Kids, Mastodon, Lamb of God και Fidlar.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 10/11/2021
Αν η αστερόεσσα κυμάτιζε κάπου παραδίπλα από το σπίτι μου, ίσως να αισθανόμουν μια νοσταλγία για την επιστροφή δύο «dudes» που δεν με είχαν συγκινήσει διόλου κι όταν ήμουν νέος. Βλέποντας την ταινία, ένιωσα τον πόνο ενός αντίστοιχου αμερικανού θεατή, που ίσως να καλούνταν να παρακολουθήσει σίκουελ ταινίας του Ψάλτη…
Το να αναζητήσω επίσης θετικά σημεία σε αυτό το αλαλούμ που όμως δεν έχει καμία από τις χάρες του αναρχικού σινεμά, το θεωρώ εξίσου χαμένο χρόνο. Έτσι, κρατάω τη θετική αύρα που πασχίζει από άκρη εις άκρη να περάσει η ταινία στον θεατή, όσο κι αν κατοικεί στα πλαίσια της απόλυτης αφέλειας (με τόσο χρήμα που έχουν πλέον οι ήρωες, μόνο αντικομφορμιστικά μηνύματα δεν περνάνε…), απομονώνω τις δύο συμπαθητικές κόρες και το περιστατικό με τους μουσικούς που τις συνοδεύει, αλλά πέρα από αυτά, ούτε καν το -μας βγάλατε την ψυχή μέχρι να ακουστεί- τραγούδι του φινάλε δεν είναι σόι. Το χειρότερο όμως είναι ότι ενώ η ηλικία του Keanu Reeves και του Alex Winter δεν ήταν απαγορευτική για να «κουνήσουν το χεράκι τους» λίγο παραπάνω, βγάζουν ολόκληρη ταινία σχεδόν στάσιμοι. Μήπως η εποχή του Beavis & Butt-Head παραείναι ντεμοντέ;..
Ούτε από εδώ πάει, ούτε από εκεί. Ένα σίκουελ αποκλειστικά για όσους βρήκαν αξιόλογες τις δύο πρώτες «μπαρουφίτσες», και ίσως όσους έχουν προβλήματα να ξεκολλήσουν από μια εποχή που η κουλτούρα της πετάχτηκε ήδη στον κάδο αχρήστων της κοινωνιολογίας! Και όχι, ο Τζίμι Χέντριξ δεν ήταν ξενέρωτος όπως τον παρουσιάζουν εδώ…
Βαθμολογία: