Ο Σόνι, ένας 32χρονος ανεύθυνος άντρας που δεν μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες ούτε για τον ίδιο του τον εαυτό και που δεν ξέρει τι θέλει να κάνει στη ζωή του, υιοθετεί νεαρό αγοράκι για να εντυπωσιάσει την κοπέλα του και να την πείσει ότι είναι ώριμος και ικανός για μια σχέση με πιο σοβαρές προεκτάσεις. Δεν θα λέγαμε ότι είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να πείσεις κάποιον να μείνει μαζί σου και να εισέλθει εις γάμου κοινωνία, ιδιαίτερα όταν η κοπέλα τον παρατάει και ο Σόνι ξεμένει με το παιδί και τους πρωτόγνωρους μπελάδες που συνοδεύει.
Σκηνοθεσία:
Dennis Dugan
Κύριοι Ρόλοι:
Adam Sandler … Sonny Koufax
Cole Sprouse … Julian ‘Frankenstien’ McGrath
Dylan Sprouse … Julian ‘Frankenstien’ McGrath
Joey Lauren Adams … Layla Maloney
Jon Stewart … Kevin Gerrity
Leslie Mann … Corinne Maloney
Josh Mostel … Arthur Brooks
Leslie Mann … Corinne Maloney
Rob Schneider … Nazo
Allen Covert … Phil D’Amato
Kristy Swanson … Vanessa
Steve Buscemi … άστεγος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Steve Franks, Tim Herlihy, Adam Sandler
Στόρι: Steve Franks
Παραγωγή: Sidney Ganis, Jack Giarraputo
Μουσική: Teddy Castellucci
Φωτογραφία: Theo van de Sande
Μοντάζ: Jeff Gourson
Σκηνικά: Perry Andelin Blake
Κοστούμια: Ellen Lutter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Big Daddy
- Ελληνικός Τίτλος: Κατά Λάθος Μπαμπάς
Παραλειπόμενα
- Πριν την τελική επιλογή, ήταν και ο Jim Carrey με τον Ben Stiller στα υπόψιν για τον κεντρικό ρόλο.
- Για τον ρόλο του Λένι ακούγονταν οι Bill Murray, Jack Nicholson, Steve Martin και Christopher Lloyd, πριν εντέλει υποβαθμιστεί ο χαρακτήρας.
- Η μέλλουσα σύζυγος του πρωταγωνιστή, η Jackie Sandler (με την οποία γνωρίστηκαν εδώ κατά τα γυρίσματα), κάνει κινηματογραφικό ντεμπούτο σε μικρό ρόλο ως σερβιτόρα, ένα κάμεο που θα καθιερωθεί στις ταινίες του Sandler.
- Τα αδέλφια Sprouse, γεννημένα το 1992, έκαναν εδώ ντεμπούτο μοιραζόμενοι τον ίδιο ρόλο. Αυτό όμως δεν ήταν μια αυτόνομη εμφάνιση, αφού το 2010 αναφέρονταν ως τα πιο υψηλά αμειβόμενα παιδιά του καναλιού Disney, και γενικότερα από τα πιο πλούσια παιδιά στον πλανήτη. Η πορεία τους αυτή όμως ανακόπηκε μόλις ενηλικιώθηκαν.
- Ήταν ήδη δύο φορές υποψήφιος, αλλά εδώ ο Adam Sandler έγινε και νικητής Χρυσού Βατόμουρου.
- Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία για τον Sandler μέχρι και το 2015 (μιλώντας όμως για το Ξενοδοχείο για Τέρατα 2, παραμένει η πιο εμπορική από τις ζωντανές του εμφανίσεις). Με κόστος 34,2 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 234,8.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Sheryl Crow ερμηνεύει για το σάουντρακ το Sweet Child o’ Mine των Guns N’ Roses.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 16/2/2009
Ο Άνταμ Σάντλερ είχε ήδη καθιερωθεί εμπορικά στις ΗΠΑ, αλλά είχε ακόμα αυτό το οικογενειακό στυλ που ευτυχώς πλέον έχει αποτάξει. Εδώ διευθύνεται από τον σχεδόν μόνιμο σκηνοθέτη του, Ντένις Ντούγκαν, ο οποίος μοιάζει να «ενηλικιώθηκε» μαζί με τον πρωταγωνιστή του. Αυτή είναι μια στάνταρ δουλειά τους, με ήρεμο αλλά ευχάριστο χιούμορ (λίγο ακατάλληλο βέβαια για να το πεις οικογενειακό), τεράστια προβλεψημότητα στις καταστάσεις, μία (στην πραγματικότητα δύο, αφού χρησιμοποιήθηκαν δύο νεαροί παιδάκια για τον ρόλο) φοβερή παιδική φατσούλα στο πλάι του Σάντλερ, είναι γενικά λίγο «χαζό» κι όμως ικανό να σε αγγίξει. Μεγάλο αβαντάζ το χτίσιμο του βασικού ήρωα και ντιζ-αβαντάζ η πτώση, κάποια στιγμή, της ταινίας σε ηθικοπλαστικό δράμα, κάτι που συνηθίζεται στις ΗΠΑ. Είναι σαφέστατες οι επιρροές από πολλές ταινίες τύπου «Baby Boom» (δεν το συζητάμε καν για το Χαμίνι του Τσάπλιν, που ανάφεραν κάποιοι, μια και θα μιλούσαμε για παρωδία), αλλά μιλάμε και για ένα υποείδος που δεν έχει προσφέρει πολλά παρά μόνο στα ταμεία.
Βαθμολογία: