Ιστορίες για Καληνύχτα (2008)

ΣΥΝΟΨΗ

Μπορείτε να θυμηθείτε πως νοιώθατε όταν ήσασταν παιδιά, κάθε φορά που σας έλεγαν ένα παραμύθι πριν κοιμηθείτε; Φαντασία και πραγματικότητα συγκρούονται όταν ο Σκίτερ, υπάλληλος ξενοδοχείου, συμφωνεί να κρατήσει τα δύο παιδιά της αδερφής του για μία εβδομάδα, προκειμένου να τη βοηθήσει. Για να κρατήσει τα ανίψια του ήσυχα, καταφεύγει στα παραμύθια, και έτσι ανοίγει άθελά του την πόρτα της αχαλίνωτης φαντασίας τους. Κάθε μία από τις ιστορίες του προέρχεται κι από έναν διαφορετικό κόσμο φαντασίας, μεταφέροντας μας στα πέρατα του διαστήματος, την Άγρια Δύση, το μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας και τον μαγικό κόσμο της μεσαιωνικής Ευρώπης. Τελικά όμως τα παιδιά είναι αυτά που θα γελάσουν τελευταία, καθώς τα γεγονότα στα παραμύθια γίνονται με έναν μαγικό τρόπο πραγματικότητα στην αληθινή ζωή του θείου τους.

Σκηνοθεσία:

Adam Shankman

Κύριοι Ρόλοι:

Adam Sandler … Skeeter Bronson

Keri Russell … Jill Hastings

Guy Pearce … Kendall Duncan

Jonathan Morgan Heit … Patrick

Laura Ann Kesling … Bobbi

Courteney Cox … Wendy Bronson

Russell Brand … Mickey

Richard Griffiths … Barry Nottingham

Teresa Palmer … Violet Nottingham

Lucy Lawless … Aspen

Jonathan Pryce … Marty Bronson

Rob Schneider … ινδιάνος αρχηγός/ληστής

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Matt Lopez, Tim Herlihy

Στόρι: Matt Lopez

Παραγωγή: Jack Giarraputo, Andrew Gunn, Adam Sandler

Μουσική: Rupert Gregson-Williams

Φωτογραφία: Michael Barrett

Μοντάζ: Tom Costain, Michael Tronick

Σκηνικά: Linda DeScenna

Κοστούμια: Rita Ryack

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Bedtime Stories
Ελληνικός Τίτλος: Ιστορίες για Καληνύχτα

Παραλειπόμενα

Πρώτη συνεργασία της Disney με τη Happy Madison Productions του Adam Sandler.
Το μπουλντόγκ στην ταινία άνηκε στην πραγματικότητα στον Adam Sandler, και το αληθινό του όνομα ήταν Motzaball.
Παρότι δεν το ενέκριναν οι κριτικές, η ταινία έβγαλε από τα ταμεία 212,9 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 80.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Χαρακτηριστική είναι η παρουσία του Don’t Stop Believin’ των Journey, ένα τραγούδι του 1981, τόσο εντός του φιλμ όσο και στους τίτλους τέλους.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/11/2009

Ακόμα μια μαζική παραγωγή made in Hollywood, από αυτές που συνήθως παίζονται τα Χριστούγεννα. Στην παράδοση του «Jumanji», έχουμε άφθονο θέαμα, ογκώδη σκηνικά και ψηφιακά εφέ, έχουμε και τον στάνταρ Άνταμ Σάντλερ που κάτι τέτοια τα γυρίζει με κλειστά τα μάτια. Αυτό που δεν έχουμε πουθενά, όμως, είναι ένα όραμα δημιουργίας, αφού η ταινία είναι απλά μια διασκεδαστική φούσκα. Περνάς ευχάριστα μιάμιση ώρα και μετά το έχεις ξεχάσει παντελώς. Αν το θυμάται κάποιος περισσότερο, μάλλον θα είναι το παιδί σας, αφού το έργο έχει αβάστακτα παιδικό χαρακτήρα (είναι άλλωστε και η Disney στην παραγωγή). Σίγουρα προτιμούμε τον Σάντλερ σε πιο ώριμους ρόλους, αλλά κάτι τέτοιο δεν το ασπάστηκαν στις ΗΠΑ, όπου οι εισπράξεις ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Βγήκε Χριστούγεννα, βέβαια…

Βαθμολογία: