Κάθε φορά που το σκοτάδι καλύπτει την Γκόθαμ Σίτι και όπου διαπράττεται έγκλημα, εμφανίζεται ο σκοτεινός εκδικητής Μπάτμαν για να το σταματήσει. Μύθος ή πραγματικότητα; Ο δισεκατομμυριούχος Μπρους Γουέιν δεν κινεί τις υποψίες ότι μπορεί να είναι ο άνθρωπος κλειδί σε όλο αυτό το μυστήριο. Η θέλησή του όμως για εκδίκηση του δολοφόνου των γονιών του σε συνδυασμό με τον έρωτά του για τη δημοσιογράφο Βίκυ Βέιλ θα γίνουν η αιτία για να κινδυνέψει σοβαρά το μυστικό του.

Σκηνοθεσία:

Tim Burton

Κύριοι Ρόλοι:

Michael Keaton … Bruce Wayne/Batman

Jack Nicholson … Jack Napier/Joker

Kim Basinger … Vicki Vale

Robert Wuhl … Alexander Knox

Pat Hingle … αστυνομικός επίτροπος James ‘Jim’ Gordon

Billy Dee Williams … Harvey Dent

Michael Gough … Alfred Pennyworth

Jack Palance … Carl Grissom

Jerry Hall … Alicia

Tracey Walter … Bob

Lee Wallace … δήμαρχος Borg

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sam Hamm, Warren Skaaren

Στόρι: Sam Hamm

Παραγωγή: Peter Guber, Jon Peters

Μουσική: Danny Elfman

Φωτογραφία: Roger Pratt

Μοντάζ: Ray Lovejoy

Σκηνικά: Anton Furst

Κοστούμια: Bob Ringwood

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Batman
  • Ελληνικός Τίτλος: Μπάτμαν

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σειρά κόμικς (χαρακτήρες): Batman των Bob Kane, Bill Finger.

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ σκηνικών.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Jack Nicholson) σε κωμωδία/μιούζικαλ.
  • Υποψήφιο για Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Jack Nicholson), σκηνικών, κοστουμιών, ήχου, ειδικών εφέ και μακιγιάζ.

Παραλειπόμενα

  • Επαναφορά του ήρωα της DC Comics στον κινηματογράφο μετά το 1966, και για πρώτη φορά από τη Warner Bros., που ξεκινάει εδώ ένα franchise τεσσάρων κεφαλαίων.
  • Ο Burton είχε προσληφθεί από το 1986, αλλά μόνο μετά την επιτυχία του Σκαθαροζούμη (1988) πήρε το σχέδιο το πράσινο φως.
  • Η απεργία των σεναριογράφων το 1988 ανάγκασε τον Sam Hamm να μην ολοκληρώσει το σενάριο του. Για αυτό προσλήφθηκε ο Warren Skaaren για το φέρει σε ίδια γραμμή, ενώ βοήθεια έδωσαν και οι Charles McKeown και Jonathan Gems, που δεν υπάρχουν στα κρέντιτ.
  • Αρκετοί σταρ ήταν στο στόχαστρο για τον κεντρικό ρόλο, ανάμεσα τους οι: Mel Gibson, Kevin Costner, Charlie Sheen, Tom Selleck, Bill Murray, Willem Dafoe, Ray Liotta, Pierce Brosnan, Harrison Ford και Dennis Quaid.
  • Η πρόσληψη του Keaton ως Μπάτμαν προκάλεσε σωρεία διαμαρτυριών από μεριάς των φαν του κόμικ. Πέντε χιλιάδες γράμματα έφτασαν στα γραφεία της Warner Bros, για να το αποτρέψουν.
  • Brad Dourif, Tim Curry, David Bowie, John Lithgow και James Woods ήταν στους άμεσους διεκδικητές για τον ρόλο του Τζόκερ. Ο Burton ήθελε τον Dourif, αλλά το στούντιο αρνήθηκε. Ο δε Robin Williams έκανε ό,τι μπορούσε για να μπει στη λίστα.
  • Η Sean Young είχε πάρει αρχικά τον ρόλο της Βίκυ Λέιν, αλλά είχε ένα ατύχημα σε ιππασία.
  • Τα ταμεία τίμησαν την επιστροφή του υπερήρωα στην οθόνη, αφού με κόστος 35 εκατομμύρια δολάρια, το έργο έβγαλε 411,5, και εκείνη την εποχή είχε γίνει το πέμπτο εμπορικότερο όλων των εποχών.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Εκτός του μουσικού θέματος, ο Prince έγραψε παράλληλα ένα σκορ με τραγούδια. Από αυτά, το Batdance, το Partyman, το The Arms of Orion (με Sheena Easton), το Scandalous! και το The Future βγήκαν και σε σινγκλ, με τα δύο πρώτα να γνωρίζουν ιδιαίτερη επιτυχία.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 8/4/2009

Θα με συγχωρέσετε, αν προσωπικά θεωρώ αυτό και το δεύτερο της πρώτης σειράς εξίσου καλά με τον Σκοτεινό Ιππότη, και υπάρχει ένας κύριος λόγος περί αυτού. Το όνομα του Tim Burton και κυρίως η σχέση του με τις περιπέτειες του ανθρώπου νυχτερίδα είναι σαν τον Μάρτη με τη Σαρακοστή! Η υπερβατική φιλοσοφία του Burton αγγίζει την ψυχοσύνθεση του πιο σκοτεινού από τους υπερήρωες, και του χαρίζει μια διάσταση βαθιά ψυχοπαθητική, όπως ακριβώς τον είχε οραματιστεί και ο δημιουργός του κόμικ Bob Kane. Αν και ο Michael Keaton δεν υπήρξε ποτέ ο ιδανικός Μπάτμαν, αν και η Kim Basinger ήταν πολύ πλαστική για να την ερωτευτεί ο υπερήρωας, ο Jack Nicholson είναι ένας καταπληκτικός Τζόκερ, άξιος πρόγονος και πρότυπο του ολοκληρωτικά επιβλητικού Heath Ledger.

Ο Burton, αντίθετα με τα δύο πιο σύγχρονα μέρη, εμμένει στην κόμικ απόδοση του έργου και επιμένει στη σουρεαλιστική ανάπλαση μιας Γκόθαμ Σίτι, πολύ κοντά στο όραμα του Fritz Lang και της δική του Μητρόπολις. Αν και δεν θα αρνηθώ πως ο Burton δεν αποφεύγει μια νότα ελαφρότητας, κυρίως από σεναριακής άποψης, θα επιμείνω πως είναι πιο ερωτευμένος με τον Μπάτμαν από ό,τι είναι ο Christopher Nolan, και το δεύτερο μέρος έρχεται να το επιστεγάσει. Πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία και ένα στα ένα Όσκαρ για τα σκηνικά του Anton Furst, αν και γενικά τα χρυσά αγαλματάκια αδίκησαν κατά πολύ την ταινία, και μάλιστα μέσα σε μια γενικά μέτρια χρονιά. Πολύ καλή δουλειά και από τον Danny Elfman στη μουσική, αλλά και μεγάλη επιτυχία για τα τραγούδια από τα χείλη του Prince, ακόμα και αν τα τελευταία δεν ήταν του γούστου μου, όσο ταιριαστά κι αν ήταν με το κλίμα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *