Βρισκόμαστε στη βόρεια Αυστραλία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν μια όμορφη αγγλίδα αριστοκράτισσα κληρονομεί ένα αχανές ράντζο. Ντόπιοι μεγαλοκτηνοτρόφοι διεκδικούν τη γη που της ανήκει, ενώ εκείνη συμμαχεί με έναν σκληροτράχηλο και πεπειραμένο κτηνοτρόφο για να οδηγήσουν πάνω από 2.000 ζωντανά στις απέραντες εκτάσεις της πιο απομακρυσμένης γης. Εκεί έρχονται αντιμέτωποι με τον βομβαρδισμό του Ντάργουιν από τις ιαπωνικές δυνάμεις, που είχαν επιτεθεί στο Περλ Χάρμπορ λίγους μήνες νωρίτερα.

Σκηνοθεσία:

Baz Luhrmann

Κύριοι Ρόλοι:

Nicole Kidman … λαίδη Sarah Ashley

Hugh Jackman … Drover

David Wenham … Neil Fletcher

Bryan Brown … King Carney

Jack Thompson … Kipling Flynn

David Gulpilil … King George

Brandon Walters … Nullah

David Ngoombujarra … Magarri

Ben Mendelsohn … λοχαγός Dutton

Barry Otto … διαχειριστής Allsop

Kerry Walker … Myrtle Allsop

Essie Davis … Cath Carney

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stuart Beattie, Baz Luhrmann, Ronald Harwood, Richard Flanagan

Στόρι: Baz Luhrmann

Παραγωγή: G. Mac Brown, Catherine Knapman, Baz Luhrmann

Μουσική: David Hirschfelder

Φωτογραφία: Mandy Walker

Μοντάζ: Dody Dorn, Michael McCusker

Σκηνικά: Catherine Martin

Κοστούμια: Catherine Martin

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Australia
  • Ελληνικός Τίτλος: Australia
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Αυστραλία [τηλεόραση]

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ κοστουμιών.
  • Βραβείο σκηνικών, κοστουμιών και ειδικών εφέ στα εθνικά βραβεία της Αυστραλίας.

Παραλειπόμενα

  • Ο Baz Luhrmann ετοιμάζονταν για μια υπερπαραγωγή για τον Μέγα Αλέξανδρο, με πρωταγωνιστές τους Leonardo DiCaprio και Nicole Kidman, έχοντας ήδη έτοιμο το στούντιο στη βόρεια Σαχάρα. Με το που εμφανίστηκε όμως πρώτη η εκδοχή του Oliver Stone, ο αυστραλός σκηνοθέτης άφησε στην άκρη χρόνια προετοιμασίας και αποφάσισε να κάνει κάτι πιο κοντά στο σπίτι του. Περνώντας 6 μήνες διαβάσματος της αυστραλιανής ιστορίας, ο Luhrmann σκέφτηκε αρχικά να ασχοληθεί με την άφιξη του πρώτου στόλου αποίκησης της χώρας του το 1787, αλλά έπειτα στράφηκε στο μεγάλο ξεκλήρισμα των Αβορίγινων κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα. Από αυτό προέκυψε εναλλακτικά το Australia.
  • Η Nicole Kidman ήταν η αρχική επιλογή, αλλά για τον ρόλο του Ντρόβερ (γελαδάρης) πρώτος ήρθε σε συνομιλίες ο Russell Crowe. Επειδή όμως αυτός απαιτούσε την προσωπική του έγκριση στο σενάριο, ο σκηνοθέτης κοίταξε και προς τον Heath Ledger, πριν την οριστική συμφωνία με τον Hugh Jackman.
  • Πάνω από 1500 άγρια άλογα χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες του φιλμ.
  • Το υπουργείο πολιτισμού της Αυστραλίας διέθεσε 1 εκατομμύριο δολάρια για τουριστική καμπάνια σε χώρες του κόσμου, με επίκεντρο πάντα την ταινία. Επιπλέον, ο Luhrmann ήταν υπεύθυνος για μια σειρά τουριστικών σποτ για τη χώρα του που ακολούθησε, αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων.
  • Το πολύ υψηλό μπάτζετ των 130 εκατομμυρίων δολαρίων, δεν άφησε το στούντιο να πανηγυρίσει τις εισπράξεις των 211,3.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Elton John συνέθεσε κι ερμήνευσε για την ταινία το The Drover’s Ballad, αλλά καλύτερη τύχη είχε το By the Boab Tree με την Angela Little, που ακούγεται στους τίτλους τέλους.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 15/12/2008

Για το Ρωμαίος και Ιουλιέτα θα το συζητούσα. Για το Moulin Rouge να υποθέσουμε πως, ως άνθρωπος του θεατρικού σόου, του πήγαινε η εξτραβαγκάνζα. Όμως στο Australia ο αυστραλός Baz Luhrmann δεν κάνει μονάχα όλα τα κλασικά λάθη ενός έπους, αλλά ανακαλύπτει και καινούργια…

Παρόλα αυτά, θα ξεκινήσω από τα θετικά, μήπως και απαλύνω λίγο το θέμα. Καταρχάς είναι καλόκαρδο και αντιρατσιστικό. Αντιρατσιστικό, βέβαια, θυμίζοντας τις αγαθοεργίες των πάμπλουτων, που δεν τους κοστίζει και τίποτα να κάνουν και μια καλή δωρεά (ίσα, ίσα, εκπίπτουν κι από την εφορία…). Από τη μέση του έργου και μετά, ο Luhrmann σαν να συγκρατιέται, σαν να αρχίζει να βαριέται και στρώνει λίγο τη γραφή του. Σαν φωτογραφία είναι πολύ θελκτικό, αλλά για φωτογραφία έπους είναι συνηθισμένη. Η μουσική στα σημεία που φέρνει σε λίγο παλιό Elmer Bernstein ακούγεται καλά, χωρίς να σας λέω πως έχουμε κάτι ιδιαίτερο κι εδώ. Ο Hugh Jackman έχει μια καθωσπρέπει εμφάνιση, και δεν παρασέρνεται από το κλισέ κλίμα.

Θετικά τέλος! Τραγικά κενά αφήγησης, σημεία παρατεταμένα απλά για να γεμίσει το τρίωρο, και κάποιες σκηνοθετικές «εξυπνάδες»  του Luhrmann που κάνουν το έπος… «επάκι»! Το χειρότερο όλων είναι ότι το έργο είναι ένα τεράστιο «δήθεν». Το δράμα τραβηγμένο από τα μαλλιά, η συγκίνηση επιτηδευμένη, σκηνές με ύφος επιδεικτικό, λες και μιλάμε για βίντεο-κλιπ ποπ τραγουδιού. Το σενάριο… Ποιο σενάριο; Δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή, μια φράση, ένα γεγονός που να εμπνέει πρωτοτυπία. Όλα τα έχουμε ξαναδεί, όλα μοιάζουν γραμμένα στο πόδι. Λίγο από παλιό γουέστερν, λίγο από μοντέρνο έπος, λίγο από Περλ Χάρμπορ, κι όλα έτοιμα! Εκεί όμως που ο Luhrmann είναι εφευρετικά άστοχος είναι στο πρώτο μισάωρο. Καταφέρνει να κάνει το δράμα να μοιάζει με σατιρική κωμωδία. Πάει κάπου να επιβάλει και το αλά Moulin Rouge στυλ του και κάνει το μοντάζ μπάχαλο…

Κυρία Kidman, έλεος! Αν δεν θέλετε να κάνετε την ταινία, μη την κάνετε. Αν ήταν να την κάνετε ως αγγαρεία, ας έπαιζε η αδελφή μου καλύτερα! Η οσκαρική ηθοποιός έχει να ξαναεπιδείξει τέτοια χάλια από το 1992 και το Μακρινός Ορίζοντας, ένα έπος που σου έρχεται στο μυαλό παρακολουθώντας το Australia (ακόμα κι αν εκείνο ήταν κλάσεις ανώτερο).

Εν κατακλείδι, η ταινία αξίζει τον χαρακτηρισμό του «μέτριου» και όχι του «κακού», απλά γιατί ανήκει σε ένα είδος που όσο κακή κι αν είναι μια ταινία, την παρακολουθείς με ευκολία. Ο Luhrmann είχε δώσει κάποια ύποπτα ψήγματα, αλλά δεν φαινόταν ότι μπορεί να αποδειχτεί τόσο κακός σκηνοθέτης αναλαμβάνοντας κάτι πιο «στρωτό» και αντι-θεατρικό. Η ταινία του είναι ένα τεράστιο «δήθεν», μια επιτηδευμένη φανφάρα, χωρίς έμπνευση, χωρίς δημιουργία, χωρίς σενάριο. Κενά στην αφήγηση, κενά στις ερμηνείες, κενό στο βάθος του πεδίου, όλα στον αφρό, όλα στη γυαλιστερή επιφάνια. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για την ουσιαστική αποτυχία της χρονιάς.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

36 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *