Αμήν.

Ένας αξιωματικός των Ες-Ες έχει αντιληφθεί με τρόμο τη γενοκτονία που διαπράττεται κατά του εβραϊκού πληθυσμού στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στην προσπάθειά του να αναδείξει το θέμα, στρέφεται ως πιστός καθολικός στη Γερμανική εκκλησία αλλά και στο Βατικανό, με βλέψεις για τον ίδιο τον πάπα. Γρήγορα όμως θα συνειδητοποιήσει πως η εκκλησία έχει συμφέροντα να αποσιωπηθεί η υπόθεση, βάζοντας τελικά τη δική του ζωή αλλά και της οικογένειάς του σε κίνδυνο.

Σκηνοθεσία:

Κώστας Γαβράς

Κύριοι Ρόλοι:

Ulrich Tukur … Kurt Gerstein

Mathieu Kassovitz … Riccardo Fontana

Ulrich Muhe … ο γιατρός

Michel Duchaussoy … ο καρδινάλιος

Ion Caramitru … κόμης Fontana

Marcel Iures … πάπας Pius XII

Friedrich von Thun … Ludwig Gerstein

Antje Schmidt … Elfriede Gerstein

Hanns Zischler … Ernst-Robert Grawitz

Sebastian Koch … Rudolf Hoss

Angus MacInnes … Tittman

Richard Durden … πρέσβης Taylor

Monica Bleibtreu … Κα Hinze

Justus von Dohnanyi … βαρόνος Von Otter

Susanne Lothar … Alexandra Baltz

Marina Berti … η πριγκίπισσα

Michael Mendl … μονσινιόρ Hudal

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Κώστας Γαβράς, Jean-Claude Grumberg

Παραγωγή: Andrei Boncea

Μουσική: Armand Amar

Φωτογραφία: Patrick Blossier

Μοντάζ: Yannick Kergoat

Σκηνικά: Ari Hantke

Κοστούμια: Edith Vesperini

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Amen.
• Ελληνικός Τίτλος: Αμήν.

Σεναριακή Πηγή

• Θεατρικό: Der Stellvertreter. Ein Christliches Trauerspiel του Rolf Hochhuth.

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
• Υποψήφιο για αντρική ερμηνεία (Ulrich Tukur) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
• Βραβείο σεναρίου στα Cesar. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Mathieu Kassovitz), μουσική, φωτογραφία και ήχο.

Παραλειπόμενα

• Βασίζεται σε θεατρικό του Rolf Hochhuth από το 1963, το οποίο αναμιγνύει αληθινά πρόσωπα, όπως του Kurt Gerstein, και γεγονότα που δικαιώθηκαν για την ακρίβεια τους μεταγενέστερα. Το θεατρικό είχε δεχτεί έντονη επίθεση από την καθολική έδρα αλλά και εβραϊκούς κύκλους ως προς την απεικόνιση του πάπα Πίου του 12ου, ενώ προκάλεσε ακόμα και διπλωματικές εντάσεις. Πλέον θεωρείται κλασικό για το γερμανικό μεταπολεμικό θέατρο.
• Το Βατικανό δεν επέτρεψε να γίνουν γυρίσματα στο έδαφος του, και αντικαταστάθηκε για το φιλμ από το παλάτι της ρουμανικής βουλής. Κάποια από τα εξωτερικά του πλάνα είναι σε παλάτι της Μογκοσοάια, έξω από το Βουκουρέστι.
• Έσχατος κινηματογραφικός ρόλος για τη Marina Berti.
• Ο Rolf Hochhuth βρέθηκε στην πρεμιέρα της ταινίας στο Βερολίνο, και τη στήριξε.