Σε μια στέπα της Ουκρανίας, ανάμεσα στην οικογένειά του, ο παππούς Συμεών ζει ειρηνικά τις τελευταίες στιγμές του, κάνοντας αστεία με ένα παλιό του φίλο. Τρώει ένα αχλάδι, δίπλα σε ένα μωρό, και μετά ξαπλώνει γαλήνια στη γη και πεθαίνει, ανάμεσα σε μήλα που πέφτουν από τα δέντρα. Οι κουλάκοι της περιοχής, ο Αρκίπ Μπιλόκιν και η οικογένειά του, θρηνούν για την κολεκτιβοποίηση που έρχεται. Ένα από τα μέλη της οικογένειας απειλεί να σκοτώσει το άλογό του, παρά να το δώσει στην κολεκτίβα. Οι γυναίκες ουρλιάζουν, ενώ ο Αρκίπ Μπιλόκιν διαβάζει τι γράφει η εφημερίδα για τους κουλάκους. Ο εγγονός του Συμεών, ο Βασίλι, και η τοπική οργάνωση της Κομσομόλ οργανώνουν μια συνάντηση σπίτι του για να συζητήσουν για την κολεκτιβοποίηση. Ο πατέρας του Βασίλι, ο Οπανάς, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις νέες μεθόδους. Ο Βασίλι φέρνει με συνοδεία στο χωριό το πρώτο τρακτέρ…
Σκηνοθεσία:
Aleksandr Dovzhenko
Κύριοι Ρόλοι:
Stepan Shkurat … Opanas Trubenko
Semyon Svashenko … Vasyl Trubenko
Yuliya Solntseva … η κόρη του Opanas
Yelena Maksimova … Natalya
Nikolai Nademsky … Semyon Trubenko
Pyotr Masokha … Khoma
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Aleksandr Dovzhenko
Μουσική: Lev Revutsky
Φωτογραφία: Daniil Demutsky
Μοντάζ: Aleksandr Dovzhenko
Σκηνικά: Vasyl Vasylovych Krychevsky
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Zemlya
- Ελληνικός Τίτλος: Η Γη
- Διεθνής Τίτλος: Earth
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Σβενιγκόρα (1927)
- Το Οπλοστάσιο (1929)
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας.
Παραλειπόμενα
- Αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο της Ουκρανικής Τριλογίας, γνωστής και ως Η Τριλογία του Πολέμου.
- Ο Dovzhenko έγραψε και ολοκλήρωσε την παραγωγή εντός της περιόδου που γίνονταν η κολεκτιβοποίηση στην Ουκρανία, που στην ουσία ήταν σαν ένα ξέσπασμα εμφύλιου πολέμου εντός της ΕΣΣΔ. Έτσι, υπάρχουν εντός του κειμένου πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.
- Η υποδοχή της ταινίας εντός της ΕΣΣΔ συνδυάστηκε από ενθουσιασμό του κοινού και έγκριση από τον Κόκκινο Στρατό, αλλά και από έντονη κριτική. Χαρακτηριστικά η Pravda επευφήμησε τα τεχνικά στοιχεία, αλλά τη χαρακτήρισε πολιτικά λανθασμένη. Αυτό οδήγησε μόλις 9 ημέρες μετά την πρεμιέρα της σε ολική απαγόρευση προβολής (κι ενώ είχαν ήδη κοπεί εξαρχής κάποιες “ενοχλητικές” σκηνές από τη λογοκρισία), με το αυθεντικό αρνητικό να πέφτει έπειτα θύμα της ναζιστικής επίθεσης στο Κίεβο το 1941. Αυτό που επιβίωσε ήταν κι αυτό που δεν είχε κομμένες σκηνές, και είχε προβληθεί στην ουκρανική πρεμιέρα. Μέσω αυτής της κόπιας έγινε η επόμενη προβολή του φιλμ 40 ολόκληρα χρόνια μετά, στη Νέα Υόρκη.
- Η αποκατάσταση του φιλμ έγινε το 2012 στην Ουκρανία, και σε αυτήν ακούγεται νέα μουσική επένδυση από το φολκλορικό κουαρτέτο DakhaBrakha.
- Θεωρείται η κορυφαία ταινία του Aleksandr Dovzhenko, και μαζί μία από τις σπουδαιότερες που γυρίστηκαν ποτέ.