H Kάθλιν Kέλι διατηρεί την παραδοσιακή οικογενειακή επιχείρηση, ένα παιδικό βιβλιοπωλείο στη Nέα Yόρκη, και η ζωή της δουλεύει ρολόι, μέχρι τη στιγμή που ακριβώς απέναντι από το μαγαζί της ανοίγει ένα τεράστιο υποκατάστημα της τεράστιας αλυσίδας βιβλίων Foxbooks. Ιδιοκτήτης του είναι ο νεαρός εγγονός του ιδρυτή της επιχείρησης, Tζο Φοξ, τον οποίο η Kάθλιν γνωρίζει τυχαία και μισεί θανάσιμα, θεωρώντας τον υπεύθυνο για την πτώση των πωλήσεών της. Oι δύο ανταγωνιστές δουλεύουν ασταμάτητα, όταν όμως επιστρέφουν στο σπίτι τους, χαλαρώνουν ανοίγοντας τους υπολογιστές τους, επικοινωνώντας μέσω δικτύου με κάποιον που δεν έχουν ποτέ συναντήσει. Tι θα συμβεί, άραγε, όταν έλθει η στιγμή να συναντηθούν και διαπιστώσουν ότι ο μέχρι τώρα άσπονδος εχθρός τους είναι ο καρδιακός τους ηλεκτρονικός φίλος;

Σκηνοθεσία:

Nora Ephron

Κύριοι Ρόλοι:

Tom Hanks … Joe Fox

Meg Ryan … Kathleen Kelly

Parker Posey … Patricia Eden

Jean Stapleton … Birdie Conrad

Dave Chappelle … Kevin Jackson

Steve Zahn … George Pappas

Greg Kinnear … Frank Navasky

Dabney Coleman … Nelson Fox

Heather Burns … Christina Plutzker

John Randolph … Schuyler Fox

Deborah Rush … Veronica Grant

Cara Seymour … Gillian Quinn

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Nora Ephron, Delia Ephron

Παραγωγή: Nora Ephron, Lauren Shuler Donner

Μουσική: George Fenton

Φωτογραφία: John Lindley

Μοντάζ: Richard Marks

Σκηνικά: Dan Davis

Κοστούμια: Albert Wolsky

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: You’ve Got Mail
  • Ελληνικός Τίτλος: Έχετε Μήνυμα στον Υπολογιστή σας
  • Εναλλακτικός Τίτλος: You’ve Got M@il

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Θεατρικό: Parfumerie του Miklos Laszlo.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Meg Ryan) για κωμωδία/μιούζικαλ.

Παραλειπόμενα

  • Προέρχεται από το ουγγρικό θεατρικό του 1937, Parfumerie, που έγραψε ο Miklos Laszlo λίγο πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Εκεί έγινε ταινία δύο φορές μέσα στη δεκαετία του 1940, αλλά και τέσσερις αργότερα για την τηλεόραση. Το 2008, δε, διασκευάστηκε στο Νεπάλ.
  • Τρίτη φορά που ζευγαρώνουν οι Hanks-Ryan, μετά το Ο Τζο Ενάντια στο Ηφαίστειο (1990) και το Άγρυπνος στο Σιάτλ (1993).
  • Το όνομα του μαγαζιού της Meg Ryan επί της ταινίας (The Shop Around the Corner), είναι και ο τίτλος της κλασικής ταινίας του 1940, της οποίας το συγκεκριμένο είναι κάτι σαν ριμέικ.
  • Ο Michael Palin είχε γυρίσει αρκετές σκηνές, αλλά ο χαρακτήρας του κόπηκε τελείως στο μοντάζ.
  • Το website της ταινίας είχε παραμείνει ανοιχτό ως το 2018. Εκεί βρίσκονταν και όλα τα e-mail που είχαν ανταλλάξει η δύο κεντρικοί ήρωες.
  • Για να προετοιμαστούν για τους ρόλους τους, η Meg Ryan και η Heather Burns εργάστηκαν για μία βδομάδα σε αληθινό βιβλιοπωλείο του Μανχάταν.
  • Η Meg Ryan απέκτησε για πρώτη φορά κομπιούτερ όταν γίνονταν τα γυρίσματα.
  • Έσχατη ταινία για τον John Randolph.
  • Ήταν να το σκηνοθετήσει ο Nick Castle, αλλά εγκατέλειψε λόγω δημιουργικών διαφορών.
  • Με κόστος 65 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία ευτύχησε να βγάλει 250,8.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/12/2019

Μπορεί να έκανε τον μισό πλανήτη να ερωτευτεί με το Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι (σεναριακά) και το Άγρυπνος στο Σιάτλ (σεναριακά και σκηνοθετικά), ήδη όμως από τις επόμενες δύο ταινίες της η Nora Ephron είχε αρχίσει να μπάζει νερά. Εδώ είναι ολοφάνερο ότι προσπαθεί να «τριτώσει το καλό», επιστρατεύοντας το ντουέτο του Σιάτλ.

Να αποτύχει δεν γινόταν. Αλλά όλο και κάτι έχει χαθεί στον δρόμο, ή μάλλον έχει ανακαλυφτεί! Κι αυτό είναι η «συνταγή», δηλαδή η αναπαραγωγή κάποιων κλισέ που πουλάνε στο κοινό δίχως πολύ δημιουργικό κόπο. Καλοδεχούμενη η νέα τεχνολογία επί του κειμένου, ειδικά επειδή η γενική φόρμα δεν έχει καμία σχέση με μοντερνισμούς (άλλωστε προέρχεται από συγκεκριμένη κλασική ταινία των 1940). Ως προς αυτό αντιπροσωπεύει μια γενιά που πρέπει να αναζητεί πλέον νέους τρόπους αποζητώντας το ρομάντζο, χωρίς όμως οι παλιοί να έχουν αποτύχει. Λειτουργεί δε στην εντέλεια η χημεία μεταξύ των Hanks-Ryan, που με χάρη στηρίζουν το κείμενο. Το συγκεκριμένο βέβαια κείμενο δεν μπορεί να γίνει ρομαντικό αντικείμενο λατρείας, μια και του λείπει η επιπλέον σπιρτάδα, αλλά και μια εξέλιξη που θα έδινε ώθηση ουσίας σε κάποιες καλογραμμένες φράσεις διαλόγου που παρέχουν την απαραίτητη δραμεντί λεπτότητα.

Καθόλου κακό, καθόλου όμως και κλασικό όπως ίσως θα ήθελε, αλλά η συνταγή είναι ακόμα σε εποχή που δεν έχει «καεί το γλυκό», και βγάζει μια φρεσκάδα, κυρίως μέσω των πρωταγωνιστών του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

21 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *