Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Ζεις Μονάχα Δύο Φορές

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 7/8/2014

“Ζεις μονάχα δυο φορές. Μία όταν γεννιέσαι. Και μία όταν αντικρίζεις τον θάνατο κατά πρόσωπο”. Σας έστειλα, έτσι; Έχετε μείνει άφωνοι; Παραδεχτείτε το, δεν είναι ντροπή! Ποίηση, κύριοι! Μεταγλωτισμένη, Ιαπωνική ποίηση και συγκεκριμένα Χαϊκού, η πιο σύντομη μορφή ποίησης! Θα πούμε για τον Μποντ, ρε αδερφέ. Μη βιάζεσαι! Δε στα λέω ωραία; Μάθε και πέντε πράματα… Αφού στα ‘ξηγώ ωραία. Άντε πάμε παρακάτω!

Λοιπόν, αδέρφια! Από το συγκεκριμένο Χαϊκού σκέφτηκε τον τίτλο για την ιστορία του Μποντ που έγραφε εκείνη την εποχή ο Ίαν Φλέμινγκ (1964), λίγα χρόνια πριν αυτό γυριστεί σε φιλμ από τους φιλόδοξους παραγωγούς των ταινιών του Μποντ, Μπρόκολι και Σάλτζμαν. Οι δύο αυτοί κύριοι έβαζαν το ταβάνι όλο και πιο ψηλά σε κάθε ταινία του Μποντ, έτσι εδώ μπορεί να έδωσαν μόνο 500.000$ (ναι, μόνο…Γιατί; Τι είναι 500.000$ δηλαδή!) παραπάνω από το προηγούμενο φιλμ ( Thunderball) όμως έπιασαν τόπο.

Ο πέμπτος κατά σειρά Μποντ και παραλίγο τελευταίος για τον Σον Κόνερι, είναι από τους πιο εκθαμβωτικούς και επιβλητικούς οπτικά Μποντ. Απίστευτη δουλειά στο τεχνικό κομμάτι, με μεγαλειώδη σκηνικά από τον Κεν Άνταμ, με το αλησμόνητο κρησφύγετο της S.P.E.C.T.R.E. μέσα στο ηφαίστειο, να προκαλεί ακόμα και σήμερα δέος. Συρόμενη οροφή, ελικοδρόμιο, θέση εκτόξευσης πυραύλου και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, δημιουργήθηκαν σε πραγματικές διαστάσεις, στα στούντιο Πάινγουντ και χρησιμοποιήθηκαν εξαιρετικά στην τελευταία σκηνή της ταινίας με πλήθος κασκαντέρ να κάνουν έφοδο από την ανοιχτή οροφή κρεμασμένοι σε σκοινιά.

Οι δύσκολες και εξαιρετικά επικίνδυνες σκηνές του You Only Live Twice, δε σταματούν εδώ. Η σκηνή που ο Μποντ πετάει με τη “Μικρή Νέλλυ”, το μονοθέσιο ελικόπτερο με το οποίο τον εφοδίασε ο Q, και τον κυνηγούν ελικόπτερα της S.P.E.C.T.R.E. είναι θεαματικότατη παρά τη μικρή διάρκειά της και παραλίγο να κοστίσει τη ζωή ενός κάμεραμαν κι ενός πιλότου.
Η σκηνή που με εντυπωσίασε παρακολουθώντας το You Only Live Twice ξανά χθες βράδυ, είναι μια σύντομη μονομαχία του Μποντ με έναν από τους μπράβους στο γραφείο του Οζάτο. Πολύ δουλεμένη σκηνή για την εποχή της με εξαιρετική χορογραφία και την έξυπνη ιδέα της χρησιμοποίησης ενός καναπέ σαν όπλο από τον Μποντ. Παρατηρείστε τη την επόμενη φορά που μπορεί να δείτε το φιλμ, αξίζει!

Προσωπικά δύο πράγματα με ενόχλησαν στο You Only Live Twice και δεν ήταν ούτε το σενάριο (συνήθης παρατήρηση των κριτικών για το συγκεκριμένο φιλμ) ούτε η υπερβολή στη δράση. Το ένα ήταν η τραγική ιδέα να μεταμορφώσουν για κάποιο διάστημα τον Μποντ σε Ιάπωνα! Απλώς σκέψου τον Σον Κόνερι Ιάπωνα! Αστείο, ε; Ακριβώς! Άκυρη ιδέα. Το δεύτερο σημείο που το φιλμ χάνει πόντους είναι η αποκάλυψη του Μπλόφελντ. Όταν επί τρεις ταινίες πριν και μία ώρα και βάλε από τη συγκεκριμένη, ο Μπλόφελντ πλασάρεται σαν ο απόλυτος υπερκακός, νέμεση του Μποντ και το πρόσωπό του παραμένει “στη σκιά”, ε, τότε, λυπάμαι, αλλά περιμένεις να δεις κάτι πιο απειλητικό από τον Ντόναλντ Πλέζανς με ουλή στο μάτι και βλέμμα ψυχάκια υπνωτιστή.

Παραλίγο να ξεχάσω τα Bond Girls ρε παλικάρια! Μιλάτε ντε! Το ότι τα ξέχασα μάλλον δεν είναι τυχαίο καθώς νομίζω ότι δεν έγινε η καλύτερη δυνατή επιλογή εδώ. Ίσως η Mie Hama να ξεχωρίζει λίγο και να τη θυμάστε περισσότερο από τις άλλες δύο κυρίες, την Γιαπωνέζα Akiko Wakabayashi και τη Γερμανίδα Karin Dor. Στο φιλμ υποδύονται αντίστοιχα τις Κίσι, Άκι και Χέλγκα Μπραντ.

Το You Only Live Twice δίνει ξανά στον Μποντ την αίγλη που είχε πριν το Thunderball και προσπαθεί να πιάσει τη μαγεία του Goldfinger, το οποίο βέβαια δεν καταφέρνει. Παραμένει ωστόσο εξαιρετικό δείγμα ταινίας Μποντ κυρίως λόγω της εξαιρετικά φροντισμένης παραγωγής του και των θαυμάτων που έγιναν σε τεχνικό επίπεδο εκείνη την εποχή. Προσωπικά το απόλαυσα και μέχρι στιγμής το τοποθετώ στην τρίτη θέση των Μποντ με πρωταγωνιστή τον Κόνερι.

Βαθμολογία: