X-Men: Απόκαλιψ
- X-Men: Apocalypse
- 2016
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Πολωνικά, Γερμανικά, Αραβικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Περιπέτεια, Υπερήρωες
- 19 Μαΐου 2016
Από την αυγή του πολιτισμού, λατρευόταν σαν θεός. Ο Απόκαλιψ, ο πρώτος και ισχυρότερος μεταλλαγμένος από το σύμπαν των X-Men, έχει συγκεντρώσει τις δυνάμεις πολλών άλλων μεταλλαγμένων, καταλήγοντας αθάνατος και ανίκητος. Ξυπνώντας μετά από χιλιάδες χρόνια, απογοητεύεται από τον κόσμο που βρίσκει και σχηματίζει μια ομάδα παντοδύναμων μεταλλαγμένων, συμπεριλαμβανομένου και του αποκαρδιωμένου Μαγκνέτο, για να «καθαρίσει» την ανθρωπότητα και να δημιουργήσει έναν νέο κόσμο, στον οποίο θα κυριαρχεί. Καθώς η μοίρα της Γης κρέμεται από μία κλωστή, η Ρέιβεν, μαζί με τη βοήθεια του Καθηγητή Χ, πρέπει να ηγηθεί μιας ομάδας νέων X-Men για να σταματήσουν τον μεγαλύτερο εχθρό τους και να σώσουν την ανθρωπότητα από την απόλυτη καταστροφή.
Σκηνοθεσία:
Bryan Singer
Κύριοι Ρόλοι:
James McAvoy … Charles Xavier/Professor X
Michael Fassbender … Erik Lehnsherr/Magneto
Jennifer Lawrence … Raven Darkholme/Mystique
Oscar Isaac … En Sabah Nur/Apocalypse
Nicholas Hoult … Hank McCoy/Beast
Rose Byrne … Δρ Moira MacTaggert
Carolina Bartczak … Magda Lehnsherr
Evan Peters … Peter Maximoff/Quicksilver
Tye Sheridan … Scott Summers/Cyclops
Sophie Turner … Jean Grey
Olivia Munn … Psylocke
Kodi Smit-McPhee … Kurt Wagner/Nightcrawler
Alexandra Shipp … Ororo Munroe/Storm
Lucas Till … Alex Summers/Havok
Josh Helman … συνταγματάρχης William Stryker
Ben Hardy … Angel
Lana Condor … Jubilee
Zeljko Ivanek … επιστήμονας
Hugh Jackman … Logan/Wolverine
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Simon Kinberg
Στόρι: Bryan Singer, Simon Kinberg, Michael Dougherty, Dan Harris
Παραγωγή: Simon Kinberg, Hutch Parker, Lauren Shuler Donner, Bryan Singer
Μουσική: John Ottman
Φωτογραφία: Newton Thomas Sigel
Μοντάζ: Michael Louis Hill, John Ottman
Σκηνικά: Grant Major
Κοστούμια: Louise Mingenbach
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: X-Men: Apocalypse
- Ελληνικός Τίτλος: X-Men: Απόκαλιψ
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά κόμικς (χαρακτήρες): X-Men των Jack Kirby, Stan Lee.
Παραλειπόμενα
- Ένατο μέρος του franchise ταινιών X-Men (έκτο πέρα των spin-off), ανακοινωμένο από τον Singer τον Δεκέμβρη του 2013. Τον Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου, ήρθε η σειρά της 20th Century Fox να ανακοινώσει τη συμμετοχή του Bryan Singer και στη σκηνοθεσία.
- Μέχρι ενός σημείου, η πλοκή βασίστηκε στο τεύχος The Fall of the Mutants της σειράς κόμικς X-Men από το 1986.
- Για τον ρόλο της Τζιν Γκρέι μονομάχησαν οι: Elle Fanning, Chloe Grace Moretz, Hailee Steinfeld, Saoirse Ronan, Daisy Ridley, Lily Collins και Margot Robbie.
- Για του Απόκαλιψ: Tom Hardy και Idris Elba, ενώ ο Taron Egerton τον απέρριψε ο ίδιος.
- Για του Σκοτ Σάμερς: Timothee Chalamet, Ben Hardy, Charlie Rowe, Taron Egerton, Logan Lerman, Josh Hutcherson, Dylan O`Brien, Jesse Plemons και Jamie Blackley.
- Ο Απόκαλιψ αυτοαποκαλούνταν ως “Κρίσνα” επί του φιλμ, κάτι που όμως υπέπεσε στην αντίληψη ινδουιστικών κύκλων στις ΗΠΑ, που απαίτησαν και πέτυχαν να διαγραφεί από το τελικό υλικό κάθε τέτοια αναφορά.
- Σημαντικό ρόλο στην προώθηση είχε η συμμετοχή των κουφέτων σοκολάτας M&M.
- Διαφημιστικές πινακίδες της ταινίας σε Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες παρουσίαζαν τον Απόκαλιψ να μασάει στην κυριολεξία τη Μιστίκ. Επί αυτού ξέσπασε ένα μικρός σάλος, όπου το στούντιο καταγγέλλονταν ότι προωθούνταν έτσι η γυναικεία κακοποίηση. Επικεφαλής των πολέμιων ήταν η Rose McGowan, με τη Fox να απολογείται και να υποστηρίζει ότι και η ίδια σκόπευε εξαρχής να αποσύρει τις πινακίδες.
- Δεν ήταν από τα αγαπημένα των κριτικών επί της σειράς, αλλά τα ταμεία απέφεραν κέρδη των 543,9 εκατομμυρίων δολαρίων, έναντι κόστους των 178.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Στην ταινία ακούγεται ένα ριμίξ από τη δεύτερη πράξη της έβδομης συμφωνίας του Ludwig van Beethoven, τιτλοφορημένο ως Beethoven Havok.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 8/6/2016
Μετά τα δύο εξαιρετικά φιλμ των μεταλλαγμένων, το First Class και το πιο ιδιαίτερο Days of Future Past, ο Μπράιαν Σίνγκερ κρατά τη σκηνοθετική μπαγκέτα και οι πάντες περιμένουν αν όχι μια καλύτερη ταινία από την προηγούμενη, μία τουλάχιστον ισάξια. Κάποια στιγμή, όμως, ακόμα και οι πιο ταλαντούχοι δημιουργοί κουράζονται (ειδικά όταν εμπλέκονται ενεργά σε ένα franchise για μεγάλα διαστήματα) και το X-Men: Apocalypse φαίνεται να είναι αυτή η στιγμή για τον Σίνγκερ.
Το νέο φιλμ των μεταλλαγμένων δεν έχει σε καμία περίπτωση τη δυναμική των δύο προηγούμενων. Έχει στιγμές που είναι πολύ καλές, που τσιγκλάνε τον πωρωμένο με το κόμικ της Marvel, έχει άλλες ιδιαίτερα φορτισμένες, όπως αυτή στο δάσος με τον Μαγκνέτο και… αυτό που συμβαίνει εκεί, αλλά έχει και από την αρχή μέχρι το τέλος στιγμές που μοιάζουν να προέρχονται από ένα διαφορετικό franchise, πιο κιτς και πιο χάρτινο. Οι νέοι χαρακτήρες δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί, εξαιρώντας τη νέα Τζιν, Σόφι Τέρνερ, και τον νέο Νάιτκρολερ, Κόντι Σμιτ ΜακΦί. Δυστυχώς δε μπόρεσα να δεχτώ ούτε τον Τάι Σέρινταν ως Σάικλοπς ούτε τη νέα Στορμ με τη μορφή της Αλεξάνδρα Σιπ. Το κυριότερο πρόβλημα μου με το φιλμ του Σίνγκερ ήταν ότι έμοιαζε αρκετά στεγνό από συναισθήματα σε σχέση με τα προηγούμενα φιλμ αλλά και γενικά με τα φιλμ του ίδιου του Σίνγκερ. Θες κάπου να μπούχτισε ο σκηνοθέτης, θες κάπου να μπουχτίσαμε εμείς με τον βομβαρδισμό υπερηρωικών ταινιών και το λίγο πιο απρόσεχτα γραμμένο Apocalypse να μην κατάφερε να μας εντυπωσιάσει; Κάπου ανάμεσα μάλλον βρίσκεται η αλήθεια.
Η ερμηνευτική δυναμική του φιλμ στηρίζεται πάλι στους ΜακΑβόι, Φάσμπεντερ, Λόρενς ενώ και η νεοφερμένη Τέρνερ καταφέρνει να δώσει κάτι στο χαρακτήρα της Τζιν Γκρέι. Ο κακός της υπόθεσης δεν αποδίδει αυτά που περιμένεις. Ένα παντοδύναμο πλάσμα σαν τον Απόκαλιψ, ένας Θεός, δεν καταφέρνει να τρομάξει όσο θα έπρεπε. Περιμένεις να μπορεί να σπείρει τον όλεθρο με μια του κίνηση αλλά τον βλέπεις να τριγυρίζει σε ολόκληρο το φιλμ και να περνάει μεταλλαγμένους από οντισιόν για το συγκρότημά του ενώ και τη στιγμή της τελικής μάχης, ο Σίνγκερ αποφασίζει να του φερθεί με αρκετά υποτιμητικό τρόπο, αφήνοντας τον Κουίκσιλβερ (τον ξέχασα αυτόν… Έχει ξανά μερικές πολύ καλές σκηνές, απλώς δεν είναι πια πρωτότυπος ο τρόπος που παρουσιάζεται) να κάνει πλάκα μαζί του.
Πάμε να καταλήξουμε κάπου λοιπόν, ξεκαθαρίζοντας ότι το X-Men Apocalypse δεν είναι κακή ταινία απλώς μοιάζει “μικρότερη” ταινία για τα δεδομένα του μεταλλαγμένου franchise. Δεν υπάρχει πια η φρεσκάδα που υπήρχε πριν, ούτε στον σκηνοθέτη ούτε στους πρωταγωνιστές και αυτό βγάζει μια στατικότητα στην οθόνη. Νιώθεις ότι όλα κινούνται πιο αργά γύρω σου και αυτό δεν είναι καλό εκτός κι αν είσαι ο Κουίκσιλβερ! Δεν ξέρω αν ο Σίνγκερ θα επιστρέψει και στο επόμενο δρομολογημένο φιλμ των μεταλλαγμένων και δε σημαίνει ότι αν επιστρέψει θα κάνει μια ακόμα χειρότερη ταινία από αυτή γιατί έχει βαρεθεί να ασχολείται με τους X-Men. Τα πάντα είναι πιθανά! Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι X-Men θα επιστρέψουν είτε με τον Σίνγκερ στο τιμόνι είτε με κάποιον άλλο. Μπορεί εδώ να μην πήραμε όσα θα θέλαμε αλλά δεν σημαίνει ότι το επόμενο βήμα δε μπορεί να είναι καλύτερο.
Βαθμολογία:
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/3/2017
Δεν είναι μονάχα η έκτη της σειράς «X-Men», αλλά η τρίτη από το reboot της, το οποίο είχε αφήσει πάρα πολλές ελπίδες αναβίωσης της μυθολογίας. Αλλά σαν να το χτύπησε η «κατάρα» του τρίτου (πάλι το τρίτο ήταν το κατώτερο της πρώτης τριλογίας), και χωρίς να χάνει τους φαν, θα απογοητεύσει κάπως τους πιο απαιτητικούς θεατές. Η κεντρική πλοκή δεν είναι διόλου κακή, όπως φυσικά δεν θα παραπονεθεί κανείς και για το επίπεδο παραγωγής σε όλα τα επίπεδα. Αλλά το βασικό λάθος είναι η συσσώρευση υπερβολικά πολλών πρώτων ηρώων, κάνοντας το φιλμ να μοιάζει με κάτι σαν «τσίρκο μεταλλαγμένων». Επίσης, είναι εξαιρετικά άστοχος ο σχεδιασμός του κακού της ιστορίας, με τον -κατά τα άλλα ταλαντούχο- Όσκαρ Άιζακ να προσφέρει απλόχερα μια κιτς αισθητική, που η σειρά είχε αποφύγει επιμελώς. Καλή, πάντως, η δράση.
Βαθμολογία: