Η 17χρονη Ρι Ντόλι κρατάει τη φτωχή οικογένεια της όρθια, με τον πατέρα απόντα και τη μητέρα σε κατάθλιψη. Ο σερίφης τής ανακοινώνει πως αν σε μία βδομάδα ο πατέρας της δεν εμφανιστεί σε μια δίκη, θα χάσουν το σπίτι τους. Η Ρι γνωρίζει πως ο μπαμπάς της είναι ανακατεμένος με το εμπόριο ναρκωτικών κι αυτή παρακούει όλες τις συμβουλές κι αποφασίζει να τον βρει.

Σκηνοθεσία:

Debra Granik

Κύριοι Ρόλοι:

Jennifer Lawrence … Ree Dolly

John Hawkes … Teardrop Dolly

Dale Dickey … Merab

Garret Dillahunt … σερίφης Baskin

Tate Taylor … Mike Satterfield

Sheryl Lee … April

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Debra Granik, Anne Rosellini

Παραγωγή: Alix Madigan, Anne Rosellini

Μουσική: Dickon Hinchliffe

Φωτογραφία: Michael McDonough

Μοντάζ: Affonso Goncalves

Σκηνικά: Mark White

Κοστούμια: Rebecca Hofherr

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Winter’s Bone

Ελληνικός Τίτλος: Στην Καρδιά του Χειμώνα

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: Winter’s Bone του Daniel Woodrell.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Jennifer Lawrence), δεύτερου αντρικού ρόλου (John Hawkes) και διασκευασμένου σεναρίου.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Jennifer Lawrence) σε δράμα.
  • Μεγάλο βραβείο επιτροπής και σεναρίου στο φεστιβάλ Sundance.

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά, η Jennifer Lawrence απορρίφθηκε επειδή ήταν “πολύ όμορφη” για τον συγκεκριμένο ρόλο. Έπειτα, πέταξε για τη Νέα Υόρκη μέσα στη νύχτα, περπάτησε 13 τετράγωνα μέσα στη βροχή ως το γραφείο του κάστινγκ, και πέρασε οντισιόν με την μύτη της να “τρέχει” και άλουστα επί μία βδομάδα μαλλιά.
  • Ήταν η ταινία με τις λιγότερες εισπράξεις που έφτασε ως τη λίστα των Όσκαρ καλύτερης ταινίας, από το 1983.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚριτικόςΒασίλης Καγιογλίδης

Έκδοση Κειμένου: 30/11/2010

Η Jennifer Lawrence γίνεται η πρωταγωνίστρια σε αυτό το λεπτών ισορροπιών νουάρ και υποδύεται άλλοτε με αρσενικό δυναμισμό και άλλοτε με ευάλωτη παιδικότητα και εκφραστική εσωστρέφεια, την Ρι Ντόλι, μία κοπέλα που αναζητά τον αγνοούμενο πατέρα της, για να αποτρέψει την έξωση που κάνουν σε αυτή και την οικογένειά της. Η Ρι γνωρίζει πως ο μπαμπάς της είναι ανακατεμένος με το εμπόριο ναρκωτικών, παρακούει όμως όλες τις συμβουλές κι αποφασίζει να τον βρει.

Χτίζοντας με τη δύναμη κυρίως της περιθωριακής γλώσσας, του υπαρκτού περιβάλλοντα χώρου και των επαρχιώτικων φυσιογνωμιών, ένα εκφοβιστικό, σκοτεινό σκηνικό που λειτουργεί με κώδικες σιωπής και άγραφους κανόνες δικαίου, παρόμοιο με εκείνο των ταινιών εγκλημάτων περασμένων δεκαετιών, η Debra Granik τοποθετεί την ανήλικη ηρωίδα της μέσα σε αυτό και με την παρουσία της προσπαθεί να καταρρίψει την αντίληψη για την ισχύ της πατριαρχικής οικογένειας. Παίρνει ένα μείγμα από πρωτογενή υλικά και πλάθει ένα φιλμ καθαρόαιμης αμερικάνικης τεχνοτροπίας και αισθητικής, που ακροβατεί επικίνδυνα ανάμεσα στις συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων και στην εύθραυστη αληθοφάνεια της πρωτόγονης αντίληψης των ηρώων σε θέματα επιβίωσης.

Η δημιουργός παλεύει να προάγει το δράμα μπροστά από το μυστήριο και μετά από μία διαδικασία επίμονης και επιδεικτικής επίκλησης του δεύτερου, φτάνει να το απορρίψει. Ταυτόχρονα αφήνει ανέγγιχτο το κίνητρο των πεπραγμένων και θέτει στο επίκεντρο του σινεμά της τους οικογενειακούς δεσμούς και τις διαπροσωπικές σχέσεις, επιχειρώντας έτσι να αποτυπώσει στην κινηματογραφική εικόνα, συναισθήματα και ακραίες εκφράσεις επιθυμιών όπως αυτές εκδηλώνονται μέσα σε ένα κόσμο ανομίας, συνωμοσιολογίας, βεντέτας και εθιμικών κανόνων. Αποσπά την προσοχή του θεατή από την ίντριγκα που προκαλεί το μυστικό του φονικού και στρέφει το ενδιαφέρον του κοινού στο δράμα που βιώνει η ηρωίδα, ακόμα και αν αυτό μοιάζει να εξασθενεί χωρίς την εξέλιξη του μυθοπλαστικού τμήματος. Το φέρνει αντιμέτωπο με τον υπόκοσμο που δρα και εξελίσσεται μέσα στην ανεπτυγμένη κοινωνία, πάντα με τη συνένοχη σιωπή αυτής, για να καταρρίψει τελικά το μύθο του υπέρτατου – υπερπολύτιμου ονείρου. Παραδέχεται όμως ότι αυτό ρυθμίζει ζωές, εξερευνώντας παράλληλα μία άλλη έννοιά του, εκείνη της ανάγκης για απόκτηση βασικών αγαθών επιβίωσης που το κάνει να μοιάζει ως το μοναδικό λόγο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το Winter`s Bone είναι ένα indie ανθρωποκεντρικό δοκίμιο που οικοδομείται στο είναι της ηρωίδας, με αφανή όμως την διερεύνηση, ανάπτυξη, κλιμάκωση του μυστηριακού στοιχείου και έντονη την έλλειψη σασπένς ή ίντριγκας, που εδώ είναι τα μέσα επεξήγησης της βασικής συμπεριφοράς της. Εύστοχα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πρωτοποριακό αλλά συνάμα αμήχανο, άκαμπτο και θεωρητικό φιλμικό παράγωγο της συνάντησης του Brick με την Κοένικη φιλμογραφία και το παλιομοδίτικο αμερικάνικο νουάρ.

Βαθμολογία:


ΚριτικόςΧάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 3/2/2011

Ορεινή περιοχή Όζαρκς του Αρκάνσας. Σκληροτράχηλη βλαχουριά, νταήδες με γονίδια Far West που παρανομούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (υπονοείται χωρίς να παίζει ρόλο στην πλοκή), φαμίλιες απρόσβλητες από τον νόμο χάρη στην ομερτά. Στην οικογένεια του διάσπαρτου σογιού που η ιστορία κεντράρει, η μητέρα δεν έχει αντέξει ψυχολογικά και φέρεται ως κατατονική, ο πατέρας που έφτιαχνε παράνομα μεθαδόνη και αμφεταμίνες έχει εξαφανισθεί ενώ πρέπει να εμφανιστεί σε μια δίκη του. Αν όχι, η εγγύηση που πληρώθηκε για να είναι ελεύθερος θα έχει ως συνέπεια να χαθεί το σπίτι και η γη. Η κεντρική ηρωίδα είναι η 17χρονη κόρη Ντόλι Ρι. Φροντίζει μάνα και τα μικρά της αδέλφια, αγόρι και κορίτσι. Μετά δυσκολίας επιζούν χάρη σε φιλέματα γειτόνων. Η Ρι το`χει βάλει πείσμα να βρει τον πατέρα της. Το σπίτι και η γη πρέπει να σωθούν. Γυροφέρνει τα σπίτια του σογιού ψάχνοντας να βρει την άκρη αντιμετωπίζοντας απροθυμία, σιωπές, εχθρότητα, απειλές που κλιμακώνονται έως τη βία. Η Ρι είναι γέννημα θρέμμα αυτής της σκληρής κοινωνίας. Δεν κριτικάρει τις παρανομίες αλλά και δεν γουστάρει να εμπλακεί σε αυτές, μια πρώιμη ωριμότητα της λέει ότι όλα αυτά δεν βγαίνουν σε καλό. Είναι εξ ίσου εχθρική με τον σερίφη και θεωρεί το κάρφωμα ασυγχώρητο. Παλεύει απλά για την οικογένειά της, για την επιβίωση. Άραγε ο πατέρας της στριμώχτηκε και κάρφωσε; Άραγε τον έφαγε το σόι; Πιθανόν. Θείες, θείοι σκληρά καρύδια θα παλέψουν κι αυτοί ανάμεσα στην περιφρούρηση της ασπίδας τους και στο ένστικτο επιβίωσης του ίδιου αίματος, σε κάποια εσωτερική ανάμεσα τους δικαιοσύνη.

Ένα πορτραίτο αυτής της κοινωνίας μας δίνει η Debra Granik με κότσια για αποστασιοποιημένο δραματικό ρεαλισμό που θυμίζει αυτόν της Kathryn Bigelow (Hurt Locker) και της Courtney Hunt (Frozen river). Εκεί που της βγάζω το καπέλο είναι ότι από πολύ νωρίς στην ταινία μου έδειξε ότι δεν πρόκειται για μυστήριο, δεν πρόκειται για μια αναζήτηση στην οποία θα ξετυλίγεται κάποια ίντριγκα. Με μια απλή, τετράγωνη σκηνοθεσία καταγράφει, ζωγραφίζει μια υποκουλτούρα με αφηγηματικό πηδάλιο την ηρωίδα που η 19χρονη Jennifer Lawrence ενσαρκώνει με αξιοθαύμαστη ισορροπία. Είναι σημαδεμένη από μια άσχημη μοίρα αλλά την αντιλαμβάνεται ως μια πραγματικότητα κι όχι ως τραγική κατάσταση. Ξέρει πώς να ζυγιάσει την αρετή και την αναγκαιότητα. Αγκαλιάζει την αθωότητα των μικρών της αδελφών και ταυτόχρονα τα μαθαίνει σκοποβολή. Το τραγικό και σπουδαίο βρίσκεται αλλού: ότι είναι ώριμη στα 17 της. Νοιώθει αυτά που νοιώθει και ένας πενηντάχρονος.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *