Ατίθαση Καρδιά

Ο Σέιλορ Ρίπλεϊ ερωτεύεται τη Λούλα Πέις Φόρτσουν, κόρη μιας πλούσιας πλην παρανοϊκής πρώην καλλονής με το όνομα Μαριέτα. Οι δυο τους αναγκάζονται να ζήσουν χωριστά όταν ο Σέιλορ μπαίνει φυλακή για τον βάναυσο φόνο ενός κακοποιού που η Μαριέτα είχε προσλάβει για να τον σκοτώσει. Αφού αφήνεται ελεύθερος, ο Σέιλορ και η Λούλα αποφασίζουν να το σκάσουν στην Καλιφόρνια. Σύντομα, όμως, η Μαριέτα θα αναζητήσει να πάρει εκδίκηση, κι έτσι η περιπλάνηση των δύο νέων στον αμερικανικό νότο θα εξελιχθεί σε καταδίωξη από αστυνομία, εγκληματίες, πληρωμένους δολοφόνους και πλήθος άλλων απειλητικών χαρακτήρων. Κατά τη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης πορείας, μια παθιασμένη ερωτική σχέση αναπτύσσεται ανάμεσα στον Σέιλορ και τη Λούλα, οι οποίοι παράλληλα μοιράζονται τις σκοτεινές αναμνήσεις ενός βίαιου παρελθόντος, αλλά και την αγάπη τους για τον Έλβις Πρίσλεϊ και τον Μάγο του Οζ.

Σκηνοθεσία:

David Lynch

Κύριοι Ρόλοι:

Nicolas Cage … Sailor Ripley

Laura Dern … Lula Pace Fortune

Diane Ladd … Marietta Fortune

Willem Dafoe … Bobby Peru

Harry Dean Stanton … Johnnie Farragut

Isabella Rossellini … Perdita Durango

Calvin Lockhart … Reggie

J.E. Freeman … Marcellus Santos

Crispin Glover … Dell

William Morgan Sheppard … Κος Reindeer

Grace Zabriskie … Juana Durango

John Lurie … Sparky

Jack Nance … 00 Spool

Pruitt Taylor Vince … Buddy

Frank Collison … Timmy Thompson

Sheryl Lee … η καλή μάγισσα

Sherilyn Fenn … κοπέλα σε ατύχημα

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: David Lynch

Παραγωγή: Steve Golin, Monty Montgomery, Sigurjon Sighvatsson

Μουσική: Angelo Badalamenti

Φωτογραφία: Frederick Elmes

Μοντάζ: Duwayne Dunham

Σκηνικά: Patricia Norris

Κοστούμια: Amy Stofsky

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Wild at Heart
• Ελληνικός Τίτλος: Ατίθαση Καρδιά
• Εναλλακτικός Τίτλος: David Lynch’s Wild at Heart

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Χορεύοντας στην Κόλαση (1997)

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Wild at Heart του Barry Gifford.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου (Diane Ladd).
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Diane Ladd).
• Υποψήφιο για Bafta ήχου.
• Χρυσός Φοίνικας στο φεστιβάλ Κανών.

Παραλειπόμενα

• Ο David Lynch προορίζονταν να είναι μόνο παραγωγός, αλλά όταν διάβασε το βιβλίο, αποφάσισε να είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αυτό που δεν του άρεσε κι άλλαξε είναι το φινάλε, χωρίς να σημαίνει ότι δεν προέβη και σε άλλες αλλαγές.
• Ο Cage και ο δημιουργός σύχναζαν στο ίδιο ρεστοράν, το Musso & Frank Grill. Όταν ο Lynch διάβασε το βιβλίο, άμεσα θεώρησε ότι ο Cage ήταν ο κατάλληλος για τον Σέιλορ. Το ίδιο άμεσα αποζήτησε και τη Laura Dern, με την οποία είχαν συνεργαστεί στο Μπλε Βελούδο.
• Στις δοκιμαστικές προβολές τίποτα δεν πήγε καλά. Κατά την πρώτη, 80 άνθρωποι έφυγαν από την αίθουσα λόγω της γραφικής βίας. Ο σκηνοθέτης δεν επέλεξε να αλλάξει τίποτα, αλλά κατά τη δεύτερη φορά έφυγαν 100. Συγκεκριμένα η σκηνή βασανισμού του Τζόνι Φαραγκί έδειχνε να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, και ο δημιουργός ένιωσε αναγκασμένος να την κόψει.
• Το τελικό μοντάζ ήταν έτοιμο μόλις μία ημέρα πριν την πρεμιέρα στις Κάνες. Η επικράτηση του φιλμ, που ανακοίνωσε ως πρόεδρος ο Bernardo Bertolucci, επέφερε κύμα θετικών κι αρνητικών αντιδράσεων. Τους επικριτές “οδηγούσε” ο διάσημος κριτικός Roger Ebert.
• Μια και η αρχική κόπια έβγαινε αυστηρώς ακατάλληλη από την επιτροπή αξιολόγησης, ο Lynch αναγκάστηκε να κάνει μικρές αλλαγές για να πάνε στο R. Αυτό όμως αφορούσε μονάχα την αγορά των ΗΠΑ, μια και διεθνώς βγήκε δίχως τις “παρεμβάσεις”.
• Η Laura Dern λιποθύμησε στα γυρίσματα όταν χρειάστηκε να εισπνεύσει τέσσερα τσιγάρα ταυτόχρονα.
• Το περίφημο τζάκετ φιδιού του Σέιλορ άνηκε και στην πραγματικότητα στον Nicolas Cage, που ζήτησε από τον σκηνοθέτη να το χρησιμοποιήσει ως φόρο τιμής στον Marlon Brando του Ο Φυγάς (1959). Όταν τελείωσαν τα γυρίσματα, το χάρισε στη Laura Dern.
• Το 1997 βγήκε ένα spin-off με τίτλο Χορεύοντας στην Κόλαση. Σε αυτό κεντρική ηρωίδα είναι η Perdita Durango (Isabella Rossellini), αυτή τη φορά με τη μορφή της Rosie Perez. Δίπλα της ήταν ο Javier Bardem, ενώ πρόκειται για ισπανική παραγωγή με δημιουργό τον Alex de la Iglesia.
• Η ταινία δίχασε κοινό και κριτική (από μηδέν ως αριστούργημα), αλλά με τα χρόνια παρατηρείται μια τάση αναθεώρησης με θετικό πρόσημο από τους κριτικούς.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο Nicolas Cage ερμηνεύει ο ίδιος δύο τραγούδια του Elvis, το Love Me και το Love Me Tender.
• Ευρέως αναγνωρίσιμο έγινε το Wicked Game του Chris Isaak μέσα από την ταινία, παρότι είχε κυκλοφορήσει σε προσωπικό του άλμπουμ έναν χρόνο πριν. Έβγαλε μάλιστα και δεύτερο βίντεο-κλιπ, αυτή τη φορά με σκηνές από το φιλμ.