Λευκή Νύχτα Γάμου (2008)

ΣΥΝΟΨΗ

Η ιστορία ενός μεσήλικα καθηγητή που ετοιμάζεται να παντρευτεί για δεύτερη φορά, με μια κατά πολύ νεότερη του γυναίκα. Κι ενώ φαίνεται αποφασισμένος, παρά τις πιέσεις του περιβάλλοντός του, αρχίζει ξαφνικά να καταρρέει όταν οι πρώτοι καλεσμένοι αρχίζουν να καταφθάνουν στο νησί όπου θα πραγματοποιηθεί η τελετή.

Σκηνοθεσία:

Baltasar Kormakur

Κύριοι Ρόλοι:

Hilmir Snaer Gudnason … Jon

Margret Vilhjalmsdottir … Anna

Laufey Eliasdottir … Thora

Throstur Leo Gunnarsson … Borkur

Olafur Darri Olafsson … Sjonni

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Baltasar Kormakur, Olafur Egilsson

Παραγωγή: Agnes Johansen, Baltasar Kormakur

Μουσική: Sigurdur Bjola, Jon Olafsson

Φωτογραφία: Bergsteinn Bjorgulfsson

Μοντάζ: Elisabet Ronaldsdottir

Σκηνικά: Atli Geir Gretarsson

Κοστούμια: Helga I. Stefansdottir

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Brudguminn
Ελληνικός Τίτλος: Λευκή Νύχτα Γάμου
Διεθνής Τίτλος: White Night Wedding

Κύριες Διακρίσεις

Καλύτερη ταινία και ακόμα 6 βραβεία στα Edda, τα εθνικά βραβεία της Ισλανδίας.
Επίσημη πρόταση της Ισλανδίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Παραλειπόμενα

Το σενάριο δανείζεται στοιχεία από το θεατρικό Ιβάν του Anton Chekhov.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/9/2009

«Όποιος είναι ευτυχισμένος πάνω από δέκα λεπτά, πρέπει να είναι χαζός» καταλήγει ο Kormakur και είναι πιο Σκανδιναβός από ποτέ. Πετυχαίνει με τη λιγότερο φανταχτερή και διεθνή του ταινία την ουσία που αναζητούσε στις προηγούμενες. Η Λευκή Νύχτα Γάμου είναι δράμα χαρακτήρων, είναι σάτιρα ηθών, είναι λόγια κωμωδία, είναι τραγωδία, είναι ιψενικό απόφθεγμα. Όσο κι αν κορυφώνεται συνεχώς, ποτέ δεν θα φτάσει σε πολύ ψηλά επίπεδα, ακριβώς επειδή ο Kormakur κάνει κλειστό σινεμά για εσωτερική κατανάλωση και για όσους πιστούς προσέλθουν…

Η ταινία βγάζει νοκ-άουτ τις αμερικανικές κομεντί, που σε φορτώνουν με ένα κάρο κλισέ μέχρι την κορύφωση ενός γάμου, που ανέμενες λυτρωτικά για να τελειώνουμε. Εδώ, το μυαλό του ήρωα θα περάσει από σαράντα κύματα μνήμης, γιατί το τελικό «ναι» πρέπει να είναι αποτέλεσμα σύνεσης κι όχι απαλοιφή ενοχών. Η κωμωδία εναλλάσσεται με το δράμα, και η χαρά της στιγμής με τον μακάβριο Αχέροντα. Ποτέ όμως ο Kormakur δεν θα εκβιάσει το τραγικό ώστε να σου χαλάσει τη διάθεση. Έτσι κι αλλιώς, καταλήγει νοηματικά σε συμπεράσματα που θεωρεί αναπόφευκτα και δεν δοκεί να αλλάξει τη δική σου νόηση μέσα σε μία ταινία. Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς μια απ’ τα ίδια…

Βαθμολογία: