
Θαύμα: Λευκό Πουλί
- White Bird
- White Bird: A Wonder Story
- 2023
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματική, Εποχής, Νεανική, Οικογενειακή, Πολεμικό Δράμα
- 11 Ιανουαρίου 2024
Ο Τζούλιαν παλεύει να βρει πού ανήκει από τότε που αποβλήθηκε από το σχολείο του, για τη συμπεριφορά του απέναντι στον Όγκι Πούλμαν. Για να αλλάξει τη ζωή του, η γιαγιά του Τζούλιαν τού αποκαλύπτει τη δική της ιστορία θάρρους -κατά τη διάρκεια της νιότης της στην κατεχόμενη από τους ναζί Γαλλία, ένα αγόρι την προστατεύει από θανάσιμο κίνδυνο. Βρίσκουν την πρώτη αγάπη σε έναν εκπληκτικό, μαγικό κόσμο δικής τους δημιουργίας, ενώ η μητέρα του αγοριού ρισκάρει τα πάντα για να την κρατήσει ασφαλή.
Σκηνοθεσία:
Marc Forster
Κύριοι Ρόλοι:
Ariella Glaser … Sara Blum (νεαρή)
Orlando Schwerdt … Julien Beaumier
Bryce Gheisar … Julian Albans
Gillian Anderson … Vivienne Beaumier
Helen Mirren … Sara Blum
Patsy Ferran … Δις Petitjean
Ishai Golan … Max Blum
Stuart McQuarrie … πάστορας Luc
Olivia Ross … Rose Blum
Jo Stone-Fewings … Jean Paul Beaumier
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Mark Bomback
Παραγωγή: David Hoberman, Todd Lieberman, R.J. Palacio
Μουσική: Thomas Newman
Φωτογραφία: Matthias Koenigswieser
Μοντάζ: Matt Chesse
Σκηνικά: Jennifer Williams
Κοστούμια: Jenny Beavan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: White Bird
- Ελληνικός Τίτλος: Θαύμα: Λευκό Πουλί
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: White Bird: A Wonder Story
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Θαύμα (2017)
Σεναριακή Πηγή
- Κόμικ μυθιστόρημα: White Bird: A Wonder Story της R.J. Palacio.
Παραλειπόμενα
- Μετά την επιτυχία του Wonder (2012), η R.J. Palacio ανέπτυξε το στόρι σε μια σειρά από spin-off βιβλία. Το εικονογραφημένο White Bird: A Wonder Story του 2019 ήταν το κοντινότερο σε σίκουελ αυτού, αλλά την ίδια στιγμή spin-off και πρίκουελ. Την ίδια “συγγένεια” μοιράζονται η ταινία Θαύμα (2017) με το φιλμ του Marc Forster. Εκεί ο Τζούλιαν ήταν μεν δευτερεύων χαρακτήρας, αλλά τον ερμήνευε δε πάλι ο Bryce Gheisar.
- Τα γυρίσματα -όλα στην Τσεχία- ολοκληρώθηκαν μέσα στο 2021, και η ταινία αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει το 2022.
Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 10/1/2024
Ο τίτλος της ταινίας αυτής, “Λευκό Πουλί”, έχει τη λέξη “Θαύμα” πριν, όπου “Θαύμα” λεγόταν μια ταινία που είχε κυκλοφορήσει το 2017 με τη Τζούλια Ρόμπερτς και τον Όουεν Γουίλσον που ήταν οι γονείς ενός νεαρού αγοριού με σύνδρομο Τρίτσερ Κόλινς, δηλαδή εν συντομία είχε γεννηθεί με παραμορφωμένο πρόσωπο. Ήταν βασισμένο σε ένα βραβευμένο μπεστ-σέλερ της αμερικανίδας συγγραφέως Αρ Τζέι Παλάτσιο, η οποία στην πορεία έγραψε και μια σειρά από spin-off. Ένα από αυτά είναι και το graphic-novel “Λευκό Πουλί”, στο οποίο βασίζεται αυτή η καινούρια ταινία.
Χρησιμοποιεί ξανά τον χαρακτήρα του Τζούλιαν, ενός παιδιού που έκανε μπούλινγκ στον Ογκι, το παιδί με το σύνδρομο Τρίτσερ Κόλινς, και εδώ τον συναντάμε όταν πλέον έχει αποβληθεί από το σχολείο του, και η γιαγιά του, που την υποδύεται η Έλεν Μίρεν, του αφηγείται την ιστορία των παιδικών της χρόνων με σκοπό να του διδάξει τη σημασία της καλοσύνης και της συμπόνιας. Ξεκινάει να του αφηγείται λοιπόν πώς όταν ήταν εκείνη στην ηλικία του, την περίοδο του 2ου παγκοσμίου πολέμου σε ένα γαλλικό χωριό, ένας συμμαθητής της με πολιομυελίτιδα, και ως εκ τούτου περιθωριοποιημένος, την έσωσε από τους ναζί κρύβοντάς την στον αχυρώνα των γονιών του, καθώς η ίδια είναι Εβραία.
Το βασικό κοινό που έχουν αυτές οι δύο ταινίες με την τελείως αυτοτελή ιστορία είναι η θεματική της ανάδειξης της καλοσύνης και της συμπόνιας ως τρόπο ζωής μέσα από μια ηθική παραβολή. Είναι μια δύσκολη επιλογή πεδίου, όχι μόνο γιατί έχει να συγκριθεί με πάρα πολλές ταινίες -και πρόσφατες- που διαδραματίζονται εκείνη την περίοδο, αλλά και γιατί, παρά τις ευγενείς προθέσεις αυτών των βιβλίων και κατ’ επέκταση των ταινιών, κρύβει μέσα της μια διάθεση διδαχής που όσο ορθή κι αν τη θεωρώ, ή μάλλον ακριβώς επειδή τη θεωρώ ορθή, καταλήγει να μη λέει τίποτα παραπάνω από το προφανές. Και μια ταινία που έχει σαν άμεσο σκοπό της να διδάξει τους θεατές της, χάνει την καλλιτεχνική της υπόσταση. Ακόμα παίζεται στους κινηματογράφους η συγκλονιστική “Ζώνη Ενδιαφέροντος” του Τζόναθαν Γκλέιζερ, αλλά είναι και μια σύγκριση άδικη, γιατί δίπλα της το Λευκό Πουλί μοιάζει με ταινία κοινωνικής ενσυναίσθησης του υπουργείου για να προβάλλεται σε σχολεία.
Πέραν αυτού, αφού για κάποιον άλλο θεατή δεν θα έχει σημασία αυτή η προσέγγιση, είναι μια ταινία που δύσκολα θα απογοητεύσει. Σε επίπεδο περιεχομένου, αν κάποιος έχει δει το Θαύμα θα ξέρει τι να περιμένει: οι δυο ταινίες είναι πολύ κοντά στο πνεύμα παρά το εντελώς διαφορετικό σκηνικό. Είναι μια παραγωγή πάρα πολύ προσεγμένη, είναι και γυρισμένη στην Τσεχία και κάνει πολύ καλή χρήση των εξωτερικών ορεινών χιονισμένων τοπίων και της ανασύστασης της εποχής, και επειδή ο Μαρκ Φόρστερ είναι ένας σκηνοθέτης με ικανότητες, δεν γίνεται ποτέ μελοδραματική. Το χειρότερο που μπορεί να της προσάψει κανείς είναι να τη βρει ανά σημεία υπερβολικά τρυφερή. Υπάρχουν κάποιες σκηνοθετικές επιλογές κάπως αμφισβητήσιμες, όπως η οπτικοποίηση κάποιων φανταστικών σκηνικών που φαντάζονται τα δύο παιδιά καθώς παίζουν στον αχυρώνα για μια καλύτερη ζωή, που υπερβαίνουν λίγο την καλή θέληση του παραμυθιού και εμφανίζουν μια αφέλεια, ή το φινάλε που θέλει με το ζόρι να αναδείξει το ίδιο το μήνυμα της ταινίας λες και δεν ήταν ήδη αρκετά σαφές. Υπάρχει και το συμβολικό στοιχείο του λευκού περιστεριού, που πέρα από την συνεχή παρουσία του στην αφήγηση έρχεται και με τη μορφή ενός τραγουδιού: ένα από τα αξιόλογα κομμάτια της ταινίας, παρότι κι αυτό δεν κρύβει την υπόστασή του.
Οι δύο νεαροί πρωταγωνιστές είναι οι σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενοι Αριέλα Γκλάσερ και Ορλάντο Σβερντ, που χειρίζονται ιδανικά τους χαρακτήρες τους κρατώντας τα όρια που χρειάζεται χωρίς να πηγαίνουν σε δραματικές υπερβολές. Έχουμε και την Γκίλιαν Άντερσον σε μια εξαίσια ερμηνεία, υποδυόμενη τη μητέρα του αγοριού που βλέπει σταδιακά το νεαρό κορίτσι που κρύβει σαν δική της κόρη, και έχει μια συγκλονιστική σκηνή προς το φινάλε της ταινίας. Πολύ σημαντική είναι και η παρουσία της Έλεν Μίρεν που αφηγείται όλη αυτή την ιστορία της ζωής της.
Στη χώρα μας η καταλληλότητα της ταινίας είναι άνω των 12. Μη φοβηθείτε να τη δείτε μαζί με νεαρές ηλικίες, θεωρώ ότι όπως και τα βιβλία απευθύνεται πρωτίστως σε αυτές και θα έχουν να πάρουν πολλά θετικά μηνύματα, με όμορφα δοσμένο τρόπο.
Βαθμολογία: