Όταν Ξυπνά το Θηρίο

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Nar Dyrene Drommer

Ελληνικός Τίτλος: Όταν Ξυπνά το Θηρίο

Διεθνής Τίτλος: When Animals Dream

Κύριες Διακρίσεις

• Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Αθηνών.
• Βραβείο φωτογραφίας στα Bodil, τα εθνικά βραβεία της Δανίας. Υποψήφιο σε 3 ακόμα κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.

Παραλειπόμενα

• Ντεμπούτο για τον Jonas Alexander Arnby, μετά από μια σειρά μικρού μήκους ταινιών.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης

Έκδοση Κειμένου: 16/1/2015

Από τους Σκανδιναβούς έχουμε δει τα πάντα. Έχουν γεννήσει νέα τηλεοπτικά είδη, έχουν «επιβάλλει» νέα ήθη στον κινηματογράφο, τον έχουν εξελίξει κάνοντας αλματώδη βήματα, όμως έχουν αντιγράψει και τεχνικές ή σχολές άλλων χωρών, πλάθοντας εντούτοις δημιουργήματα με συγκεκριμένη και διακριτή ταυτότητα. Κάτι τέτοιο είχε συμβεί και το 2008, όταν ο Tomas Alfredson (Άσε το Κακό να Μπει) άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο στους βορειοευρωπαίους για το σινεμά του τρόμου, μιλώντας με έναν τρόπο άμεσο, συναισθηματικό κι ανθρώπινο, θέτοντας ταυτόχρονα τα θεμέλια ενός κινηματογράφου που μπορεί να συνδυάσει το δράμα και το κοινωνικό σχόλιο με το σπλάτερ και τον ακραίο τρόμο. Σε γνώριμα μονοπάτια βάδισε λοιπόν και ο δανός Jonas Alexander Arnby στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, και κατάφερε τελικώς αυτή να συζητηθεί όσο λίγες στο φεστιβάλ των Κανών, θεωρώ όμως για λόγους διαφορετικούς από αυτούς που θα περίμενε κανείς.

Η ταινία ξεκινάει ως ένα συμβατικό ευρωπαϊκό δράμα και μετατρέπεται σταδιακά σε ένα φιλμ με έντονο το στοιχείο του φανταστικού. Η Μαρί είναι μια όμορφη και μοναχική 16χρονη που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό σε μικρό νησί της δυτικής ακτής της Δανίας. Η μητέρα της είναι βαριά άρρωστη, αφού πάσχει από μια άγνωστη ασθένεια, πνευματικά απούσα από το περιβάλλον και συνεχώς πάνω σε αναπηρικό καρότσι. Ο πατέρας της, Θορ, διευθύνει ένα μικρό μανάβικο και πασχίζει να κάνει όσο γίνεται πιο ομαλή την καθημερινότητα της οικογένειας. Επιφανειακά όλα μοιάζουν φυσιολογικά, αλλά η Μαρί αισθάνεται βαθιά μέσα της ότι ο Θορ κρύβει κάτι τρομερό περί της ασθένειας της μητέρα της.

Ο Arnby καταφέρνει να ενορχηστρώσει με ψυχραιμία τις σκηνές του μακελειού και της έντασης, όμως το σενάριο δεν τον βοηθάει ιδιαίτερα αφού αδυνατεί να ισορροπήσει απόλυτα ανάμεσα στα δύο κινηματογραφικά είδη. Το δράμα μοιάζει λίγο για να σηκώσει το βάρος του εξωπραγματικού, με αποτέλεσμα ο θεατής να μπερδεύεται για την ουσία του εγχειρήματος, και την ταύτιση γεγονότων που λαμβάνουν χώρα τόσο στο πεδίο του ρεαλιστικού όσο και σε αυτό του φανταστικού. Ο σκηνοθέτης διατηρεί τον ρυθμό του φιλμ ακέραιο καθόλη τη διάρκεια, δεν καταφεύγει σε υπερβολές και κρατάει καλά κρυμμένο το μυστικό πριν τη μεγάλη αποκάλυψη. Η ταινία του, που διαθέτει μεταξύ άλλων μία εξαίσια δεύτερη ερμηνεία από τον Lars Mikkelsen, αδερφό του Mads, είναι ένα κομψό μα ελαφρύ φιλμικό πείραμα, χωρίς ξεκάθαρο σεναριακό προσανατολισμό. Αναρωτιέται κανείς εάν πράγματι είναι κεκαλυμμένα φεμινιστικό, με αναφορές στη γυναικεία ενηλικίωση, τη σεξουαλικότητα και την υποταγή στο ισχυρό φύλο, ή ένα κοινωνικό σχόλιο αναφορικά με τα όσα επιτάσσει η σύγχρονη κοινωνία από τους ανθρώπους της και πώς πρέπει αυτοί να είναι. Φρεσκάρει το είδος και απευθύνεται σε σκεπτόμενους οπαδούς όχι απαραίτητα λάτρεις του gore, αλλά σίγουρα του art-house ευρωπαϊκού σινεμά.

Βαθμολογία: