
Ημερολόγιο Διακοπών
- What We Did on Our Holiday
- Τι Κάναμε στις Διακοπές μας
- 2014
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά
- Δραμεντί
Ο Νταγκ, η Άμπι και τα τρία τους παιδιά ταξιδεύουν στα Χάιλαντς της Σκωτίας για το πάρτι των 75ων γενεθλίων του πατέρα του Νταγκ, Γκόρντι. Ο δρόμος όμως δεν είναι στρωμένος με τριαντάφυλλα και οι δύο γονείς προσπαθούν να φέρουν βόλτα τα πανούργα παιδιά τους.
Σκηνοθεσία:
Andy Hamilton
Guy Jenkin
Κύριοι Ρόλοι:
David Tennant … Doug McLeod
Rosamund Pike … Abi McLeod
Billy Connolly … Gordie McLeod
Ben Miller … Gavin McLeod
Emilia Jones … Lottie McLeod
Amelia Bullmore … Margaret McLeod
Celia Imrie … Agnes Chisolm
Harriet Turnbull … Jess McLeod
Bobby Smalldridge … Mickey McLeod
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Andy Hamilton, Guy Jenkin
Παραγωγή: David M. Thompson, Dan Winch
Μουσική: Alex Heffes
Φωτογραφία: Martin Hawkins
Μοντάζ: Steve Tempia, Mark Williams
Σκηνικά: Pat Campbell
Κοστούμια: Rhona Russell
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: What We Did on Our Holiday
- Ελληνικός Τίτλος: Ημερολόγιο Διακοπών
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Τι Κάναμε στις Διακοπές μας [τηλεόραση]
Παραλειπόμενα
- Κινηματογραφικό ντεμπούτο για τον Andy Hamilton μετά από πολλά χρόνια πείρας στο τηλεοπτικό σενάριο.
- Το σενάριο πήρε την έμπνευση του από το sitcom Outnumbered του BBC, χωρίς όμως να έχουν κάποιον άμεσο σύνδεσμο. Έχει επίσης πολλές ομοιότητες με την ταινία Rocket Gibraltar του 1988, σε σκηνοθεσία Daniel Petrie.
- Ο Billy Connolly έμαθε από τους γιατρούς ότι πάσχει από Πάρκινσον, αλλά κι ότι έχει και αρχή καρκίνου του προστάτη, λίγο πριν ξεκινήσει η παραγωγή. Ο γηραιός ηθοποιός δεν το γνωστοποίησε σε κανέναν και έπαιξε κανονικά στην ταινία.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/9/2016
Κάτι που στο Χόλιγουντ θα κατέληγε σε οικογενειακού τύπου φάρσα, εδώ οι Βρετανοί το μετατρέπουν σε μια ευχάριστη βόλτα στην εξοχή. Η ταινία προορίζεται για μια τραγική έκβαση, αλλά τίποτα δεν εκβιάζει το συναίσθημα του θεατή προς κάτι τέτοιο. Δεν είναι μέρος για γηρατειά αυτό, είναι το μέρος που τρεις θαυμάσιοι μικροί ήρωες μπορούν να επιδοθούν στις πιο αστείες σκηνές του έργου, χωρίς να χάνουν την επαφή τους με το γενικό συναίσθημα και τη χημεία τους με την τρίτη ηλικία. Στην τελευταία μεσουρανεί η ερμηνεία του Μπίλι Κόνολι, που με άνεση ξεκουράζει τον θεατή και εκπέμπει την απαραίτητη ενέργεια. Όχι, δεν πρόκειται, παρά ταύτα, για τη μεγάλη βρετανική ταινία. Είναι ένα μικρό φιλμ, και το γνωρίζει. Αυτό δικαιολογεί κι ότι δεν μπορεί να κρατήσει ρυθμό ως το φινάλε, όπου εμφανίζονται και οι περισσότερες κοινοτυπίες.
Βαθμολογία: