
Γουέστ Σάιντ Στόρι
- West Side Story
- 1961
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Αισθηματική, Δραματική, Μιούζικαλ, Νεανική, Χορευτική
- 23 Απριλίου 1963
Δεκαετία των 1950, Νέα Υόρκη. Οι “λευκοί” Τζετ και οι λατίνοι Σαρκ είναι δυο αντίπαλες συμμορίες. Η πρώτη αποτελείται από Νεοϋορκέζους ενώ η δεύτερη από πορτορικανούς μετανάστες. Ο Τόνι, ιδρυτής των Τζετ, ερωτεύεται τη Μαρία, αδελφή του αρχηγού των Σαρκ. Κι ενώ η μάχη για το ποιος θα πάρει τους δρόμους μαίνεται, οι δύο εραστές θα βρεθούν στη μέση της τραγωδίας.
Σκηνοθεσία:
Jerome Robbins
Robert Wise
Κύριοι Ρόλοι:
Natalie Wood … Maria
Richard Beymer … Tony
Russ Tamblyn … Riff
Rita Moreno … Anita
George Chakiris … Bernardo
Simon Oakland … Schrank
William Bramley … αστυνόμος Krupke
Ned Glass … Doc
John Astin … Glad Hand
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ernest Lehman
Παραγωγή: Robert Wise
Μουσική: Leonard Bernstein
Φωτογραφία: Daniel L. Fapp
Μοντάζ: Thomas Stanford
Σκηνικά: Boris Leven
Κοστούμια: Irene Sharaff
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: West Side Story
- Ελληνικός Τίτλος: Γουέστ Σάιντ Στόρι
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- West Side Story (2021)
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: West Side Story των Jerome Robbins, Arthur Laurents.
- Θεατρικό: Romeo and Juliet του William Shakespeare.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (George Chakiris), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Rita Moreno), μουσικής (μιούζικαλ), φωτογραφίας, μοντάζ, σκηνικών, κοστουμιών και ήχου. Υποψήφιο για διασκευασμένο σενάριο.
- Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (μιούζικαλ), δεύτερου αντρικού ρόλου (George Chakiris) και δεύτερου γυναικείου ρόλου (Rita Moreno). Υποψήφιο για σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Richard Beymer) σε κωμωδία/μιούζικαλ και υποσχόμενο ηθοποιό (Richard Beymer και George Chakiris).
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση.
Παραλειπόμενα
- Η ταινία προέρχεται από το πετυχημένο θεατρικό μιούζικαλ του 1957, που με τη σειρά του ήταν μια μοντέρνα διασκευή του Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
- Ο Robert Wise επιλέχθηκε για την εμπειρία του σε δράματα με φόντο τη Νέα Υόρκη, αλλά δεν είχε καθόλου πείρα από μιούζικαλ. Έτσι, για τις μουσικοχορευτικές σκηνές επιστρατεύτηκε ο Jerome Robbins, που ήταν ο σκηνοθέτης που ανέβασε το ίδιο έργο στο Μπρόντγουεϊ. Όταν όμως είχε ήδη γυριστεί το ένα τρίτο του έργου, η Mirisch Company άρχισε να ανησυχεί για το αυξανόμενο μπάτζετ, απολύοντας τον Robbins. Έτσι, οι εναπομείναντες μιούζικαλ σκηνές έγιναν με την αρωγή των βοηθών του. Παρόλα αυτά, ο Wise αναγνώρισε τη δημιουργική συνεισφορά του Robbins επί του φιλμ, και αποδέχτηκε να μπουν και των δύο τα ονόματα στα κρέντιτ. Αυτό τους έκανε να είναι και οι δύο πρώτοι που πήραν το αντίστοιχο Όσκαρ, σε ταινία με δύο σκηνοθέτες.
- Ο Bernstein και ο Laurents, δημιουργοί του θεατρικού, δούλεψαν στο πλάι του Robbins, παρότι εκείνος είχε συνεργαστεί κατά την περίοδο του μακαρθισμού με τις αρχές, κι ενώ αυτοί βρίσκονταν στη Μαύρη Λίστα. Bernstein, Robbins, Sondheim και Laurents ήταν γκέι και Εβραίοι.
- Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στην πλατεία Λίνκολν, η οποία και ήταν τελείως άδεια, μια και επρόκειτο να απαλλοτριωθεί.
- Ο Robbins πίεζε για την 29χρονη Carol Lawrence να παίξει τη Μαρία, όπως είχε γίνει και στο θεατρικό. Οι παραγωγοί όμως τη βρήκαν πολλή μεγάλη για τον ρόλο. Άλλες υποψήφιες ήταν οι: Jill St. John, Audrey Hepburn, Diane Baker, Jane Fonda, Elizabeth Ashley και Suzanne Pleshette.
- Ο Elvis Presley είχε προσεγγισθεί για τον ρόλο του Τόνι, αλλά ο μάνατζερ του τον απέρριψε. Υποψήφιοι για τον ίδιο ρόλο, ήταν οι: Tab Hunter, Russ Tamblyn, Warren Beatty, Burt Reynolds, Richard Chamberlain και Robert Redford.
- Οι παραγωγοί δεν είχαν εξαρχής τη Natalie Wood στα υπόψιν. Όταν όμως είχαν ως πρώτο υποψήφιο για Τόνι τον Warren Beatty, ο Robert Wise τους ζήτησε μια κόπια από το Πυρετός στο Αίμα για τον ελέγξει. Βλέποντας την, είδαν ότι ενώ δεν τους έκανε ο Beatty, ήθελαν τη συμπρωταγωνίστρια του. Εκείνη την εποχή, μάλιστα, Beatty και Wood ήταν ζευγάρι και στη ζωή.
- Με ένα μπάτζετ 6 εκατομμυρίων δολαρίων, η ταινία έβγαλε 44,1, και είχε γίνει το πιο εμπορικό μιούζικαλ όλων των εποχών.
- Ο Steven Spielberg προγραμμάτισε ένα ριμέικ για τα τέλη του 2021, με πρωταγωνιστές τους Rachel Zegler και Ansel Elgort.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Τα τραγούδια όλα προέρχονταν από το μιούζικαλ του 1957, σε μουσική Leonard Bernstein και στίχους του Stephen Sondheim. Ανάμεσα τους είναι και τα διάσημα: Maria, America, I Feel Pretty, Somewhere, Tonight, Jet Song, Something’s Coming, One Hand One Heart και A Boy Like That/I Have a Love.
- Με εξαίρεση το Somewhere, η φωνή της Wood ντουμπλάρεται με αυτή της Marni Nixon. Η τελευταία όμως δεν είχε υπογράψει συμβόλαιο για την ηχογράφηση, απαιτώντας έπειτα ένα ποσοστό από τις πωλήσεις του δίσκου. Ο Bernstein της πρόσφερε το 0.25%, κάτι που θεσπίστηκε ως ποσοστό για όλους τους μελλοντικούς τραγουδιστές “φαντάσματα”.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/10/2009
Μια από τις πιο πετυχημένες στιγμές του Μπρόντγουεϊ χτυπά τον κινηματογράφο και η ιστορία γράφεται σε διπλό ταμπλό. Ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα της γενιάς των μπίτνικς κρύβει τρομερή εσωτερική ένταση και κοινωνικό διάλογο, και το σινεμά βάζει στα καλύτερα σαλόνια το πρώτο μιούζικαλ που σπάει το κατεστημένο του είδους. Η μουσική έχει τζαζ επιρροές κι αυτό την κάνει γλυκά φάλτση, το τραγούδι παραπέμπει από μελωδικό (Maria) σε αδόκιμο «ραπ» (Jet Song), ακόμα κι αν ο όρος δεν έχει ακόμα εφευρεθεί, ενώ ο χορός είναι συγχρονισμένος με την εικόνα όπως μόνο ένα σύγχρονο βίντεο-κλιπ θα κατάφερνε. Η Αμερική σοκάρεται βλέποντας μέσα στο αγαπημένο προς διασκέδασης της είδος ένα ενεργό προλεταριάτο, με ήρωες που δεν έχουν θέση στον ήλιο και κινούνται με κανόνες διάφορους του συντηρητικού συνόλου. Όλα αυτά, όχι μονάχα δεν καταδίκασαν την ταινία, αλλά ακόμα και τα Όσκαρ αναγνώρισαν την πρωτοποριακή της δυναμική, χαρίζοντας της δέκα αγαλματάκια. Αν θέλετε να πάρετε μια δόση κλασικού και μοντέρνου ταυτόχρονα, απαγορεύεται να χάσετε την ιστορία της δυτικής πλευράς της πόλης…
Βαθμολογία: