
Καλώς Ήρθατε στη Ζούγκλα
- Welcome to the Jungle
- 2013
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Κωμωδία, Μαύρη Κωμωδία, Παρωδία, Περιπέτεια, Σάτιρα
- 25 Ιουνίου 2014
Ο Κρις είναι ένας υπάλληλος, τόσο αδύναμος που δεν έχει τα κότσια να τα βάλει με τον νταή του γραφείου, τον Φιλ, που του κλέβει όλες τις ιδέες. Δεν έχει ούτε το θάρρος να ζητήσει ραντεβού από τη Λίζα, την προϊσταμένη που του αρέσει. Όταν όμως ένα σεμινάριο για άγρια διαβίωση πάει τελείως στραβά, κι ο πρώην πεζοναύτης και υπεύθυνος, Στορμ Ρόθτσαϊλντ, τραυματίζεται από ένα πούμα, ο Κρις και οι συνάδελφοι του βρίσκονται απομονωμένοι σε ένα τροπικό νησί, χωρίς φανερή ελπίδα να διασωθούν. Κι ενώ κάποιος πρέπει να αναλάβει την αρχηγία της ομάδας, ο Φιλ αυτοανακηρύσσεται «θεός». Όμως, ο Κρις έχει παρελθόν στους προσκόπους, κι αν μπορούσε να ξεπεράσει τη δειλία του, θα ήταν ο ιδανικός ηγέτης.
Σκηνοθεσία:
Rob Meltzer
Κύριοι Ρόλοι:
Adam Brody … Chris
Rob Huebel … Phil
Megan Boone … Lisa
Jean-Claude Van Damme … Storm Rothschild
Kristen Schaal … Brenda
Eric Edelstein … Jared
Aaron Takahashi … Troy
Dennis Haysbert … Κος Palmer
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jeff Kauffmann
Παραγωγή: Justin Kanew, Luillo Ruiz
Μουσική: Karl Preusser
Φωτογραφία: Eric Haase
Μοντάζ: Harry Yoon
Σκηνικά: Leslie Keel
Κοστούμια: Ana C. Ramirez Velez
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Welcome to the Jungle
Ελληνικός Τίτλος: Καλώς Ήρθατε στη Ζούγκλα
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 14/2/2016
Μια ταινία διχασμένη εκ των έσω της. Βασικά, δεν είναι η περιπέτεια αυτή που τη χαρακτηρίζει, μοιάζει μάλιστα να τη θυσιάζει, αλλά η κωμική της πλευρά, που φτάνει ακόμα και στα όρια της παρωδίας. Υπάρχουν, λοιπόν, σημεία που μπορείς να τα βρεις ιδιαίτερα αστεία, ειδικά τα πιο «χύμα», αλλά και άλλα που ακροβατούν ανάμεσα στο κιτς και το «τι είναι τούτο το πράγμα που βλέπουμε;». Ο σκηνοθέτης Ρομπ Μέτζερ είναι ολοφάνερο ότι δεν γνωρίζει πώς γυρίζεται μια κανονική ταινία, αλλά αυτό προσφέρει μια χάρη μπάχαλου στο όλο εγχείρημα. Θέλει να κάνει κι ένα σατιρικό σχόλιο περί εξουσίας (ίσως και ριάλιτι επιβίωσης), μα κι αυτό πατάει πάνω σε εικόνες που έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν, μην έχοντας και μια cult δυναμική για να το υποστηρίξει σωστά. Ο Άνταμ Μπρόντι και ο Ρομπ Χιούμπελ κάνουν φιλότιμες προσπάθειες, ενώ ο Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ παίζει σχετικά λίγο, παρωδώντας ευτυχώς τον εαυτό του. Γενικά, η ώρα περνάει, αλλά δεν είναι και να το πληρώσεις…
Βαθμολογία: