Έτος 2700. Ο ΓΟΥΟΛ-Υ, ένα αποφασιστικό ροµπότ, ζει για εκατοντάδες χρόνια πάνω στη Γη, µέσα στην απόλυτη µοναξιά, εκτελώντας πιστά το έργο για το οποίο σχεδιάστηκε από τους ανθρώπους. Τακτοποιεί δηλαδή τα σκουπίδια, καθαρίζοντας τον πλανήτη, όπως περιγράφεται από τα αρχικά του ονόµατός του: WALL-E = Waste Allocation Load Lifter Earth-Class / ΓΟΥΟΛ-Υ = Γενικός Οριστικός Υπεύθυνος Οχετού Λύτρωσης-Υδρόγειος. Μια µέρα όµως ανακαλύπτει ένα νέο νόηµα στη ζωή, όταν συναντά την Εύα (EVE = Extra-terrestrial Vegetation Evaluator), η οποία επισκέπτεται τη Γη. Η Εύα συνειδητοποιεί ότι ο Γουόλ-Υ έχει ανακαλύψει κατά λάθος το κλειδί για το µέλλον του πλανήτη, και θέλει να επιστρέψει γρήγορα στην έδρα της, το πολυτελές διαστημόπλοιο Άξιομ, για να ανακοινώσει το νέο στους ανθρώπους που περιµένουν να επιστρέψουν ασφαλείς στον πλανήτη τους. Ο Γουόλ-Υ ακολουθεί την Εύα µέσα στον γαλαξία, κι έτσι ξεκινά µια απίστευτη περιπέτεια, 700 χρόνια µακριά από το σήµερα.

Σκηνοθεσία:

Andrew Stanton

Κύριοι Ρόλοι:

Ben Burtt … WALL·E/M-O/ρομπότ (φωνή)

Elissa Knight … EVE (φωνή)

Jeff Garlin … κυβερνήτης B. McCrea (φωνή)

Fred Willard … Shelby Forthright (φωνή)

John Ratzenberger … John (φωνή)

Kathy Najimy … Mary (φωνή)

Sigourney Weaver … το κομπιούτερ του Axiom (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Andrew Stanton, Jim Reardon

Στόρι: Andrew Stanton, Pete Docter

Παραγωγή: Jim Morris

Μουσική: Thomas Newman

Μοντάζ: Stephen Schaffer

Σκηνικά: Ralph Eggleston

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Wall-E
  • Ελληνικός Τίτλος: Γουόλ-Υ
  • Εναλλακτικός Τίτλος: WALL·E

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Υποψήφιο για αυθεντικό σενάριο, μουσική, τραγούδι (Down to Earth), ήχο και ηχητικά εφέ.
  • Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Υποψήφιο για τραγούδι (Down to Earth).
  • Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Υποψήφιο για μουσική και ήχο.

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Η 9η ταινία των Pixar Animation Studios ήρθε από τη σκέψη του Andrew Stanton, μετά το Ψάχνοντας τον Νέμο, ότι το στούντιο είχε αναπαραστήσει στην εντέλεια κάθε πτυχή της γήινης φύσης, και είχε έρθει η ώρα για το διάστημα.
  • Πρώτη ταινία της Pixar που χρησιμοποιούνται σε στιγμιότυπα ζωντανοί χαρακτήρες.
  • Στις αίθουσες συνοδεύονταν από το μικρού μήκους καρτούν Presto. Κι αυτό ήταν υποψήφιο στα Όσκαρ, στην κατηγορία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων.
  • Το πρόγραμμα MacInTalk της Apple χρησιμοποιήθηκε για τη φωνή του AUTO.
  • Για τον σχεδιασμό χρειάστηκαν να φτιαχτούν 125.000 storyboard, κι ενώ ως τότε το υψηλότερο που είχε χρησιμοποιηθεί από την Pixar ήταν στα 75 χιλιάδες.
  • Για την κατασκευή της κατεστραμμένης Γης, πάρθηκαν ως πρότυπα το Τσερνόμπιλ και η Σόφια. Για αυτήν του Άξιον, λήφθηκαν υπόψιν η αρχιτεκτονική της Σαγκάης και του Ντουμπάι, μαζί με το πάρκο Tomorrowland της Disney και πίνακες της ΝΑΣΑ από τη δεκαετία του 1960.
  • Ο υπεύθυνος ήχου του R2-D2 από τον Πόλεμο των Άστρων, Ben Burtt, ηχογράφησε 2μιση χιλιάδες ήχους για να βρεθεί ο κατάλληλος ήχος για τα ρομπότ. Αυτό ήταν προσωπικό του ρεκόρ.
  • Η ταινία αφιερώθηκε στον Justin Wright, έναν σχεδιαστή της Pixar που έφυγε από τη ζωή μόλις 27 ετών, πριν γίνει η πρεμιέρα.
  • Η Walt Disney Imagineering κατασκεύασε μερικούς WALL-E με την τεχνική του animatronic, για να βοηθήσει στην προώθηση. Τα ρομπότ 318 γραμμαρίων εμφανίστηκαν στις ειδικές πρεμιέρες και στο φεστιβάλ του Τόκιο, πάντα υπό έλεγχο για την παραμικρή τους κίνηση.
  • Κόστισε 180 εκατομμύρια δολάρια, και έβγαλε 533,3.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Γιάννης Στεφόπουλος (Γουόλ-Υ), Ιωάννα Πολυνείκη (Εύα), Γρηγόρης Αρναούτογλου (ο κυβερνήτης), Κωνσταντίνος Τσάκωνας (Σέλμπι Θόρθραϊτ), Άρης Σαμολαδάς (αυτόματος πιλότος), Πέτρος Σπυρόπουλος (Μ-Ο), Τάσος Κωστής (Τζον), Βίνα Παπαδοπούλου (Μαίρη), Αφροδίτη Σημίτη (υπολογιστής), Δημοσθένης Αμπράζης, Ευγενία Αποστόλου, Χαρά Ζησιμάτου, Δημήτρης Κοντογιάννης, Σοφία Παναηλίδου, Βίκυ Πετρίδη, Ανδρέας Ρήγας, Δημήτρης Σπάθης, Ιφιγένεια Στάικου. Σκηνοθετική επιμέλεια: Μαρία Πλακίδη. Μετάφραση: Ρένα Βασταρδή.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Peter Gabriel ερμηνεύει μαζί με τη χορωδία The Soweto Gospel Choir το Down to Earth.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 11/9/2008

Μετά κι από το Γουόλ-Υ, ένα είναι βέβαιο. Τα κινούμενα σχέδια έχουν νέο αυτοκράτορα στη θέση της παραδοσιακής Disney, κι αυτός δεν είναι άλλος από τη θυγατρική της, Pixar. Δεν είναι τόσο η εικαστική αρτιότητα που προσφέρουν τα ψηφιακά της κατασκευάσματα, είναι, κυρίως, η ποιότητα των ιστοριών και η ικανότητα της κάθε ταινίας της να είναι παρακολουθήσιμη από ενός έως 101 ετών…

Και το Γουόλ-Υ είναι, πεντακάθαρα, η καλύτερη ταινία της Pixar, παρά τον ισχυρό ανταγωνισμό από Ρατατούη, Απίθανους, Νέμο και Toy Story. Έχει τη χάρη του Ε.Τ ο Εξωγήινος στο να αγγίζει βαθιά την καρδιά. Έχει την οξύτητα ενός μάνγα, παρά του ότι έχει απόλυτα αμερικανική ψυχοσύνθεση. Έχει σκηνές μεγαλείου, κοντά στα οράματα του Stanley Kubrick. Έχει μια φιλοσοφική προσέγγιση του μέλλοντος, που μπορεί να κάνει τα παιδιά να οραματίζονται τις επόμενες αλλαγές. Το Γουόλ-Υ είναι, με λιγότερα λόγια, ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει τα κινούμενα σχέδια αυτή τη δεκαετία (αναφέρομαι σε «ανήλικα» του είδους), και θα ανέφερα και την προηγούμενη, αν ο Tim Burton δεν είχε χριστουγεννιάτικες ανησυχίες.

Το πρώτο μισάωρο της ταινίας είναι απλά αριστούργημα. Μέχρι να ακουστεί η πρώτη λέξη, μιλάει μοναχή της η δύναμη της αισθησιολογίας. Εικόνες από έναν πλανήτη έρημο, πηγμένο στα σκουπίδια, και ένα ρομποτάκι να αναζητεί-συμμαζεύει δείγματα ενός χαμένου πολιτισμού. Ένα μικρό, περίεργα τρυφερό, ρομπότ, που με τους αιώνες έχει αποκτήσει τις ιδανικές ιδιότητες ενός καλοσυνάτου και υπερευαίσθητου ανθρώπου. Στον κόσμο του θα εισβάλει το άλλο, το θηλυκό. Ο Γουόλ-Υ δεν θα το κοιτάξει με φόβο, αλλά θα του χαρίσει απλόχερα αυτό που έχει ανάγκη να δώσει… την αγάπη.

Οι αναφορές στο 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος γίνονται με άμεσο και έμμεσο τρόπο. Οι δύο, που αφορούν τον άμεσο, συμβαίνουν κατά την εξέλιξη, που δεν θα ήθελα να σας αποκαλύψω, πέρα από τ’ ότι θα ακούσετε ηχητικό στιγμιότυπο του Τάδε Έφη Ζαρατούστρας. Η πιο έμμεση όμως και καταλυτική, είναι πως υπάρχει σύνδεσμος του πρώτου μισάωρου του Γουόλ-Υ με την παρατεταμένη σκηνή με τους πιθήκους του 2001. Για την ακρίβεια υπάρχει η ίδια τάση ποίησης. Πλάι σε αυτό, έχουμε εξίσου άμεση αναφορά στη Γένεση (Αδάμ και Εύα), αλλά με τους όρους και πάλι του Kubrick.

Επί του συνόλου, μπορεί το απόλυτο, βουβό, ποίημα να κρατάει, περίπου και μόνο, για μισή ώρα, το Γουόλ-Υ όμως δεν χάνει καμία στιγμή την επί του συνόλου μεγαλοπρέπεια του, ακόμα κι αν αναζητά πιο άνισες και τετριμμένες εμπνεύσεις παρακάτω στη διάρκεια του. Ο φουτουριστικός εφιάλτης δίνεται με διδακτικό τρόπο, οι κιουμπρικές αναφορές τονώνουν τον σινεφιλισμό, ο κεντρικός ήρωας είναι ένας άξιος απόγονος του E.T. και η ιστορία ρέει αβίαστα με συνεχές κέντρισμα του ενδιαφέροντος. Το λίγο, αλλά ανθρωποκεντρικό, χιούμορ και οι χαρακτήρες είναι φτιαγμένοι να μιλήσουν σε όλες τις ηλικίες, αφού η ταινία απευθύνεται στους πάντες. Τα παιδιά θα θεωρούσα ότι είναι απαραίτητο να αφήσουν τα τηλεοπτικά σκουπίδια και να απολαύσουν τις μεγάλες εικόνες που χαρίζει η ταινία, όσο για τους μεγαλύτερους, είμαι σίγουρος ότι θα το απολαύσουν εξίσου, αφού είναι σεναριακά κατασκευασμένο με τη λογική του Α.Ι. Τεχνητή Νοημοσύνη. Πηγαίνετε και χαθείτε στις εικόνες, τα αισθήματα, την τρυφερότητα και τα νοήματα που διαθέτει αυτό το μικροσκοπικό, αλλά θαυματουργό διαμάντι…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

26 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *