Η ιστορία τοποθετείται 70 εκατομμύρια χρόνια πριν, στην Αλάσκα, όπου -κάθε χρόνο- η παρατεταμένη εποχή της βαρυχειμωνιάς (τρεις μήνες ανελέητου σκότους, γεμάτοι βίαιες χιονοθύελλες) οδηγεί τους δεινόσαυρους νότια, κατά ορδές, σε μια κίνηση ακραίας, εποχιακής μετατόπισης πληθυσμού. Ανάμεσα στους δεινόσαυρους συναντάμε τον Πίτση, έναν περίεργο αλλά ιδιαίτερα φιλικό Παχυρινόσαυρο με κέρατα και ζάρες στο λαιμό.

Σκηνοθεσία:

Barry Cook

Neil Nightingale

Κύριοι Ρόλοι:

Justin Long … Patchi (φωνή)

Tiya Sircar … Juniper (φωνή)

John Leguizamo … Alex (φωνή)

Skyler Stone … Scowler (φωνή)

Charlie Rowe … Ricky

Angourie Rice … Jade

Karl Urban … θείος Zack

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Collee

Παραγωγή: Mike Devlin, Luke Hetherington, Amanda Hill, Deepak Nayar

Μουσική: Paul Leonard-Morgan

Φωτογραφία: John Brooks

Μοντάζ: John Carnochan, Jeremiah O’Driscoll

Σκηνικά: Scott Hartman, Grant Major

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Walking with Dinosaurs 3D
  • Ελληνικός Τίτλος: Περπατώντας με τους Δεινόσαυρους: Η Ταινία σε 3D
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Walking with Dinosaurs: The Movie
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Περπατώντας με τους Δεινόσαυρους: Η Ταινία

Σεναριακή Πηγή

  • Τηλεοπτική σειρά: Walking with Dinosaurs των Tim Haines, Susan Spindler.

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό) & Ζωντανή Εικόνα
  • Βασισμένο στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ του BBC από το 1999 (6 επεισοδίων). Εμπνευσμένοι από το Τζουράσικ Παρκ, οι δημιουργοί της προσπάθησαν να αναπαράγουν την εικόνα των προϊστορικών θηρίων σε ψηφιακό σχέδιο. Κι εκεί υπήρχαν παρεμβάσεις ζωντανής εικόνας και animatronics.
  • Με μπάτζετ 80 εκατομμύρια δολάρια, είχε γίνει η πιο ακριβή ανεξάρτητη παραγωγή όλων των εποχών. Τη διανομή βέβαια την ανέλαβε η 20th Century Fox, αν και τα κέρδη δεν κρίθηκαν ικανοποιητικά.
  • Το ντεκόρ προήλθε από την Αλάσκα και τη Νέα Ζηλανδία, όπου επιλέχτηκαν για τις ομοιότητες με το τοπίο εκείνων των εποχών. Τα γυρίσματα εκεί χρησιμοποιήθηκαν ως μπαγκράουντ από την Animal Logic, που ακολούθως προσάρμοσε τις CGI εικόνες των θηρίων.
  • Οι δημιουργοί δεν είχαν καθόλου κατά νου κάποια αφήγηση και διαλόγους. Αυτά απαιτήθηκαν από την 20th Century Fox, που πίστευε πως έτσι θα συνδέονταν το κοινό με την ιστορία και τους χαρακτήρες.
  • Η ταινία βγήκε στις αίθουσες τρισδιάστατη.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Φοίβος Ριμένας (Ρίκι), Κώστας Αποστολίδης (θείος Ζακ), Πωλίνα Ευαγγέλου (Τζέιντ/δεινόσαυρος για τις κάρτες), Υρώ Λούπη (Τζούνιπερ), Γεράσιμος Γεννατάς (Άλεξ), Κρατερός Κατσούλης (Πίτσης), Αλέξανδρος Μπουρδούμης (Σκάουλερ), Αργύρης Παυλίδης (εκφωνητής ραδιοφώνου). Σκηνοθετική επιμέλεια: Αργύρης Παυλίδης. Μετάφραση: Λένα Μαραβέα.

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 31/12/2013

Είναι μια ακόμη ταινία με δεινόσαυρους, μάλλον αρκετά χειρότερη από οτιδήποτε άλλο σχετικό έχει γίνει στο παρελθόν, ντοκιμαντέρ ή μη. Καθ’ όλη τη διάρκεια, χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον, παρακολουθούμε τις περιπέτειες του Πάτσι, ενός νεαρού δεινόσαυρου που μαζί με τον αδερφό του, τη φίλη του κι ένα κοπάδι πολλών ακόμα δεινοσαύρων ξεκινούν να μεταναστεύσουν. Εκτός της, ας πούμε ικανοποιητικής απεικόνισης της τότε εποχής, όλα τα υπόλοιπα είναι μια πονεμένη ιστορία. Το σενάριο πρακτικά ανύπαρκτο. Σε όλη την ταινία παρακολουθούμε δεινόσαυρους να βαδίζουν, να συναντούν τέρατα και να τα αντιμετωπίζουν αργά ή γρήγορα, ή σπανιότερα να πλακώνονται μεταξύ τους.

Η ταινία είναι ουσιαστικά παιδική, με τη χειρότερη δυνατή έννοια. Εκτός από την «περιπέτεια», υπάρχουν και ισχνά στοιχεία ντοκιμαντέρ σε σκηνές έντασης, όπου η εικόνα παγώνει κι εμφανίζεται τι είδος τέρατος αντιμετωπίζουν οι ήρωές μας, ενίοτε και μερικές παραπάνω πληροφορίες γι’ αυτό. Στο μεταξύ, κυριαρχεί ένα φθηνού τύπου slapstick χιούμορ για να ελαφραίνει τη διάθεση.

Βασισμένο στο ομώνυμο ντοκιμαντέρ του BBC, το «Περπατώντας με τους Δεινόσαυρους» επιχειρεί να ξαναπαρουσιάσει ημιντοκυμαντεριστικά αυτή την προϊστορική εποχή, με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Είναι αλήθεια πως η χρήση αυτής είναι αξιοπρεπής, αλλά τελικά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Το 3D εντυπωσιάζει προσωρινά κάποιες στιγμές, άλλες πάλι μοιάζει εντελώς περιττό και χωρίς ιδιαίτερη διαφορά, αν βγάλετε τα γυαλιά σας. Ίσως να φανεί ενδιαφέρουσα σε παιδιά μικρής ηλικίας, αλλά θεωρώ πως ακόμα κι αυτά πρέπει να είναι πολύ μικρά για να μη βαρεθούν. Κοινώς, καλύτερα προτιμήστε κάτι άλλο.

Βαθμολογία:


Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 17/10/2014

Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα κατηγορήσει ως προς τις προθέσεις του αυτό το αληθινά κακό φιλμ, πέρα φυσικά από την άρδευση χρημάτων από το παιδικό κοινό. Η όλη ιδέα είναι η αποτύπωση σε ταινία του διάσημου ντοκιμαντέρ του BBC με τον ίδιο τίτλο, αλλά από εκεί παίρνουμε μονάχα τη ζωντάνια του ψηφιακού σχεδίου. Από εκεί και πέρα, το θέαμα δεν είναι απλά ρηχό, αλλά ανύπαρκτο, άνευ οποιουδήποτε σεναρίου, έτσι απλά για να βγει μια ταινία στις οθόνες. Κάκιστη και η ιδέα να παρεμβάλλονται καρτούλες με επεξηγήσεις πάνω στους δεινόσαυρους που παρελαύνουν, ενώ ακόμα χειρότερες είναι οι χιουμοριστικές παρεμβάσεις που λογικά υπάρχουν για να ελαφρύνουν το θέαμα, που από μόνο του όμως πιο ελαφρύ δεν γίνονταν. Υπάρχει κίνδυνος να κουραστούν ακόμα και τα μικρά σας.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *