Μια νεαρή Σπανιόλα, η Βικτόρια, βρίσκεται στο Βερολίνο και συναντάει τέσσερις φίλους έξω από ένα κλαμπ, που της συστήνονται ως Σόνε, Μπόξερ, Μπλίνκερ και Φους. Η κοπέλα έρχεται πιο κοντά με τον Σόνε και οι δυο τους αποτραβιόνται με την πρώτη ευκαιρία. Αλλά η παρέα έχει άλλα σχέδια για τη νύχτα. Πρέπει να ξεκαθαρίσουν έναν επικίνδυνο λογαριασμό κι επειδή είναι όλοι τους μεθυσμένοι, θέλουν από τη Βικτόρια να αναλάβει το οδήγημα. Αυτό που αρχικά μοιάζει με παιχνίδι για τη νεαρή, θα καταλήξει κάτι το θανατηφόρα επικίνδυνο.

Σκηνοθεσία:

Sebastian Schipper

Κύριοι Ρόλοι:

Laia Costa … Victoria

Frederick Lau … Sonne

Franz Rogowski … Boxer

Max Mauff … Fuss

Burak Yigit … Blinker

Andre Hennicke … Andi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sebastian Schipper, Olivia Neergaard-Holm, Eike Frederik Schulz

Παραγωγή: Catherine Baikousis, Christiane Dressler, Jan Dressler, David Keitsch, Anatol Nitschke, Sebastian Schipper

Μουσική: Nils Frahm

Φωτογραφία: Sturla Brandth Grovlen

Μοντάζ: Olivia Neergaard-Holm

Σκηνικά: Uli Friedrichs

Κοστούμια: Stefanie Jauss

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Victoria

Ελληνικός Τίτλος: Victoria

Κύριες Διακρίσεις

  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο φωτογραφίας.
  • Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και γυναικεία ερμηνεία (Laia Costa) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
  • Βραβείο καλύτερης ταινίας και ακόμα 5 στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας.

Παραλειπόμενα

  • Η ταινία γυρίστηκε με την τεχνική του μονοπλάνου τρεις φορές. Σκηνοθέτης και συντελεστές επέλεξαν την καλύτερη λήψη.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Στο σάουντρακ συμμετέχει και ο γερμανός DJ Koze, κατά κόσμον Stefan Kozalla.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Έκδοση Κειμένου: 17/11/2015

Το Victoria του γερμανού σκηνοθέτη Σεμπάστιαν Σίπερ είναι ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο 144 λεπτών, που συνεπαίρνει με την καταιγιστική του δράση. Με κεντρική ηρωίδα τη Βικτόρια του τίτλου, μια Ισπανίδα που ζει στο Βερολίνο, ο Σίπερ παρουσιάζει μια φαινομενικά απλή νύχτα που σύντομα όμως θα εξελιχθεί σε εφιάλτη. Η Βικτόρια, κατά τη διάρκεια μιας τυχαίας νυχτερινής διασκέδασης, θα γνωρίσει μια παρέα νεαρών, θα πιει και θα φλερτάρει μαζί τους, κι όσο πλησιάζει το ξημέρωμα θα μπλεχτεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Το φιλμ κέρδισε δικαίως το βραβείο καλλιτεχνικής επίτευξης για διεύθυνση φωτογραφίας στο 65ο Φεστιβάλ Βερολίνου -εξ ημισείας με το Under Electric Clouds του Αλεξέι Τζέρμαν-, με τον Σίπερ να παραδίδει μια αριστοτεχνική δουλειά, καταφέρνοντας το ακατόρθωτο. Η τεχνική του μονοπλάνου είναι εξαιρετικά απαιτητική και δύσκολη, καθώς απαιτεί απόλυτο συγχρονισμό όλων των επιμέρους συντελεστών, είτε μεταξύ τους, είτε με το εξωτερικό στη συγκεκριμένη περίπτωση χώρο, και φυσικά, με τα γεγονότα που συμβαίνουν μέσα σε αυτόν. Κι αν κάτι συμβαίνει ασταμάτητα στο Victoria, είναι σίγουρα πολλά κι αλλεπάλληλα γεγονότα σε πολλές και διαφορετικές τοποθεσίες.

Το ερμηνευτικό καστ και ιδιαίτερα η πρωταγωνίστρια Λάια Κόστα ανταποκρίνονται στο εξαιρετικά απαιτητικό κάλεσμα του Σίπερ, όπως επίσης και τα επιμέρους τεχνικά τμήματα που συντονίζονται με ακρίβεια με το υπόλοιπο σύνολο. Αυτός είναι και ο λόγος που το μονοπλάνο του Σεμπάστιαν Σίπερ χαρακτηρίστηκε ως άθλος, και το ευτύχημα είναι πως το εγχείρημά του τυχαίνει να αποτελεί το περιτύλιγμα μιας φρέσκιας κι ενδιαφέρουσας ταινίας. Έτσι, το μονοπλάνο δεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον με την ύπαρξή του, καθώς το σενάριο που συνυπογράφει ο Σίπερ μαζί με τους Ολίβια Νεεργκαρντ Χολμ και Έικε Φρέντρικ Σουλτζ ξεχειλίζει από αδρεναλίνη και σασπένς, διατηρώντας έναν κλιμακωτό ρυθμό που απογειώνεται μέχρι το τέλος του. Βέβαια, το φιλμ, εξαιτίας της φύσης του, ακολουθεί δυο πραγματικές, ανεξέλεγκτες ομολογουμένως ώρες στη ζωή των πρωταγωνιστών, κι εδώ κάπου αρχίζει να μετράει τις αδυναμίες του. Μεγαλύτερο πλήγμα δέχονται οι χαρακτήρες, που αναγκαστικά περνούν σε δεύτερη μοίρα, αφού δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο για να συστηθούν και οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται τους παρουσιάζουν να λειτουργούν πολλές φορές ακατανόητα, γεγονός που εξυπηρετεί το σενάριο και το πρότζεκτ στο σύνολό του, αλλά όχι τη λογική.

Ο ρυθμός, αλλά και η ιστορία της ταινίας θυμίζουν σε σημεία το επίσης γυρισμένο στο Βερολίνο, Τρέξε, Λόλα, Τρέξε του Τομ Τίκβερ, κι εδώ κάπου συμπληρώνεται το παζλ, με τη διαπίστωση ότι ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Σεμπάστιαν Σίπερ συμμετείχε στην ταινία του Τίκβερ, με τον οποίο βρίσκονται μέχρι και σήμερα σε συνεχή συνεργασία.

Στο σύνολό του, ένα φρέσκο κι εκρηκτικό εγχείρημα, που παρά τον βαθμό δυσκολίας του, αποσπά δυνατές ερμηνείες και προσφέρει δράση και θέαμα, μέσα από ένα από τα πιο εντυπωσιακά μονοπλάνα της τελευταίας δεκαετίας. Αξιοσημείωτη και η μουσική επένδυση του ταλαντούχου Νιλς Φραμ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *