Μην Ενοχλείτε, Παρακαλώ!
- Une Heure de Tranquillite
- Do Not Disturb
- 2014
- Γαλλία
- Γαλλικά, Ισπανικά, Πολωνικά
- Κωμωδία
- 04 Ιουνίου 2015
Όταν ο φανατικός θαυμαστής της τζαζ, ο Μισέλ, βρίσκει ένα σπάνιο άλμπουμ σε μια υπαίθρια αγορά, το μόνο που ονειρεύεται είναι να πάει σπίτι του αμέσως να το απολαύσει. Δυστυχώς όμως, δεν μπορεί να βρει μία ώρα ησυχίας! Η σύζυγος του βρίσκει τη μέρα να του αποκαλύψει κάτι που θα τον ταράξει, ο γιος του του φορτώνει ανεπιθύμητους επισκέπτες, ο κολλητός του ζητάει τη συμβουλή του για κάτι, ο γείτονας του κάνει ενοχλητικές ερωτήσεις, η καθαρίστρια θέλει να βάλει ηλεκτρική σκούπα, η μητέρα του δεν σταματά να τηλεφωνεί, και η ερωμένη του θέλει να αποκαλύψει την μεγάλη της ενοχή. Αν προστεθούν οι επισκευές που πρέπει να γίνουν στα υδραυλικά του σπιτιού από εργάτες με τους οποίους δεν μπορεί να συνεννοηθεί, και η απαίτηση των κατοίκων της πολυκατοικίας να γίνει στο διαμέρισμα του ένα πάρτι, η επιθυμία του Μισέλ μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη. Το μόνο που τον σώζει είναι η μαεστρία του στα ψέμματα, η υπερκινητικότητα του, η πονηριά του, η αισιοδοξία του και το «καλό του άστρο».
Σκηνοθεσία:
Patrice Leconte
Κύριοι Ρόλοι:
Christian Clavier … Michel Leproux
Carole Bouquet … Nathalie Leproux
Rossy de Palma … Maria
Stephane De Groodt … Pavel
Valerie Bonneton … Elsa
Arnaud Henriet … Leo
Sebastien Castro … Sebastien Leproux
Jean-Pierre Marielle … Κος Leproux
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Florian Zeller
Παραγωγή: Olivier Delbosc, Marc Missonnier
Μουσική: Eric Neveux
Φωτογραφία: Jean-Marie Dreujou
Μοντάζ: Joelle Hache
Σκηνικά: Ivan Maussion
Κοστούμια: Annie Perier
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Une Heure de Tranquillite
- Ελληνικός Τίτλος: Μην Ενοχλείτε, Παρακαλώ!
- Διεθνής Τίτλος: Do Not Disturb
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Une Heure de Tranquillite του Florian Zeller.
Παραλειπόμενα
- Στο θεατρικό, Μισέλ ήταν ο Fabrice Luchini.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 4/6/2015
Ο Patrice Leconte μάλλον δεν ανταποκρίνεται στο γεγονός ότι όσο ωριμάζει κάτι, γίνεται και καλύτερο. Ένας από τους πλέον αγαπημένους σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1990, πλέον παλινδρομεί με παγιωμένο ηλικιακά ύφος και χαμηλών επιδιώξεων ταινίες. Το «Μην Ενοχλείτε, Παρακαλώ» συνεχίζει το σερί του από φιλμ που βρίσκουν διανομή στη χώρα μας, απλά και μόνο επειδή φέρουν την υπογραφή του. Δεν πρόκειται για μια κακή παραγωγή, αλλά για μία που και να μη γυρίζονταν ποτέ, σε κανέναν δεν θα έλειπε. Πρόκειται για ένα σύντομο ανέκδοτο, που διόλου τυχαία είναι από αυτά που λειτουργούν μονάχα στο θεατρικό σανίδι. Εκεί όπου η ερμηνεία αποκτά άλλη διάσταση, και το καθηλωμένο σκηνικό δεν κάνει ποτέ ζημιά. Μια ταινία που είχε υπερβολική ανάγκη την άμεση ανταπόκριση του θεατή στους χαρακτήρες, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ λόγω κουραστικής σκηνοθετικής φόρμας.
Έχουμε ένα σενάριο που εύκολα θα σας παραπέμψει σε παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Μια σειρά από ατάκες, και στο επίκεντρο μια αναίμακτη σάτιρα του αστού πολίτη. Πουθενά όλο αυτό, όπως και στο παλιό μας σινεμά, δεν γίνεται καυστικό, πουθενά οι κοινωνικές παρατηρήσεις δεν έχουν την παραμικρή ουσία στην καθημερινότητα μας. Έτσι, μένει η άνεση του Christian Clavier σε έναν σχεδιασμένα πολύπλοκο, αλλά σεναριακά απλοποιημένο ρόλο, αφού έχουμε έναν αρνητικό χαρακτήρα, τον οποίο όμως το κείμενο μάς επιβάλει να συμμεριστούμε, αλλιώς χάνουμε την πλάκα του θέματος. Τα σεναριακά ευρήματα, δε, είναι είτε απλουστευμένα, είτε τραβηγμένα, στερώντας ποιότητα από τις ατάκες. Οι ατάκες αυτές έρχονται και μάλιστα με γοργό ρυθμό, αλλά πρώτα πρέπει να ξεδιαλύνετε την έλλειψη πειθαρχίας του σκηνοθέτη πάνω στο «φορτωμένο» υλικό του, το οποίο ίσως να ήταν καλύτερα να απλωθεί χρονικά. Δεν ξέρω κατά πόσο θα εκτιμήσετε ένα τόσο σύντομο ανέκδοτο, από τη στιγμή που προσφέρεται σε τιμή ολόκληρου εισιτηρίου…
Βαθμολογία: