Toni Erdmann

Ο Γουίνφριντ δεν βλέπει πια συχνά την εργαζόμενη κόρη του, Ίνες. Δάσκαλος μουσικής που ξέμεινε από μαθητές, αποφασίζει να την αιφνιδιάσει με μια επίσκεψη όταν ο γέρος σκύλος του πεθαίνει. Αλλά είναι μια αμήχανη κίνηση, μια και η Ίνες είναι μια σοβαρή καριερίστα που εργάζεται ως στρατηγικός σύμβουλος σε μεγάλη εταιρία του Βουκουρεστίου. Η γεωγραφική αλλαγή στο τοπίο δεν τους βοηθάει καθόλου. Ο πλακατζής μπαμπάς συνεχίζει να κάνει φάρσες στην κόρη του και την ενοχλεί στη ρουτίνα της, γεμάτη από μακριά ραντεβού, μπαρ ξενοδοχείων και αναφορές.

Σκηνοθεσία:

Maren Ade

Κύριοι Ρόλοι:

Peter Simonischek … Winfried Conradi/Toni Erdmann

Sandra Huller … Ines Conradi

Ingrid Bisu … Anca

Lucy Russell … Steph

Michael Wittenborn … Henneberg

Thomas Loibl … Gerald

Trystan Putter … Tim

Hadewych Minis … Tatjana

Vlad Ivanov … Iliescu

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Maren Ade

Παραγωγή: Maren Ade, Jonas Dornbach, Janine Jackowski, Michel Merkt

Φωτογραφία: Patrick Orth

Μοντάζ: Heike Parplies

Σκηνικά: Silke Fischer

Κοστούμια: Gitti Fuchs

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Toni Erdmann
• Ελληνικός Τίτλος: Toni Erdmann
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Τόνι Έρντμαν [φεστιβάλ]

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Γερμανία).
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο FIPRESCI.
• Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, σενάριο, αντρική ερμηνεία (Peter Simonischek) και γυναικεία ερμηνεία (Sandra Huller) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
• Καλύτερη ταινία και ακόμα 5 βραβεία στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας.
• Βραβείο κοινού LUX του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Παραλειπόμενα

• Ο χαρακτήρας του Γουίνφριντ είναι ελαφριά βασισμένος στον πατέρα της δημιουργού, ο οποίος συνήθιζε να κάνει αστεία με ψεύτικα δόντια. Επηρεάστηκε όμως κι από το κωμικό άλτερ-έγκο του Andy Kaufman, τον Tony Clifton.
• Η ιστορία τοποθετήθηκε στο Βουκουρέστι, όπου έγιναν και τα κεντρικά γυρίσματα, μια και ήταν πολλές οι γερμανικές εταιρίες που είχαν “εισβάλει” εκεί μετά την πρώτη του τοίχους του Βερολίνου.
• Μέσα σε 56 μόλις ημέρες γυρισμάτων, η Maren Ade είχε συλλέξει 120 ώρες υλικού. Για το μοντάζ όμως χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο, κατά τον οποίο γέννησε το δεύτερο της παιδί.
• Πρώτη γερμανική ταινία μετά από 10 χρόνια που έκανε πρεμιέρα στο διαγωνιστικό των Κανών. Παρόλα αυτά, η ταινία αρχικά είχε γίνει δεκτή στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα, κάτι που άλλαξε από τους διοργανωτές μόλις το προηγούμενο βράδυ της ανακοίνωσης των τμημάτων.
• Πρώτη ταινία σκηνοθετημένη από γυναίκα που κέρδισε τον τίτλο της καλύτερης ταινίας στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Δεν ήταν όμως η πρώτη που κέρδισε το αντίστοιχο της σκηνοθεσίας, μια και προϋπήρχε το βραβείο στη Susanne Bier.
• Η διεθνής ένωση κριτικών, γνωστότερη ως FIPRESCI, απέδωσε στην ταινία τον τίτλο της καλύτερης της χρονιάς, κάτι που έγινε για πρώτη φορά σε γυναίκα σκηνοθέτη.
• Παρά τη διεθνή επιτυχία, την εκτενή διαφήμιση στα ΜΜΕ και τα διεθνή κέρδη των 11,7 εκατομμυρίων δολαρίων, στη Γερμανία το παρακολούθησαν μόλις 752 χιλιάδες θεατές, και ήταν 40ό στην ετήσια λίστα του εγχώριου box-office.
• Το 2017, η Paramount Pictures είχε ανακοινώσει ένα αμερικανικό ριμέικ με τους Jack Nicholson και Kristen Wiig. Όταν όμως ο Nicholson και η παραγωγός Lena Dunham απέσυραν τη συμμετοχή τους, το σχέδιο μπήκε οριστικά στο συρτάρι.