Στη Ρώμη με Αγάπη
- To Rome with Love
- 2012
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιταλικά
- Αισθηματική, Κομεντί, Κωμωδία
- 06 Σεπτεμβρίου 2012
Τέσσερις ιστορίες ξεδιπλώνονται με φόντο «την πιο ρομαντική πόλη του κόσμου», με βασικό θέμα τον έρωτα. Μια φλογερή πόρνη, ντυμένη στα κόκκινα. Ένας οικογενειάρχης με βαρετή ζωή καταλήγει να φοράει μόνο το σώβρακο του και να τρέχει στη Βία Βένετο, ακολουθούμενος από ορδές παπαράτσι. Ένας διάσημος αρχιτέκτονας που επισκέπτεται φίλους στο πλάι της συζύγου. Ένα ζευγάρι αποφασίζει να γνωρίσει τον ιταλό εραστή της κόρης τους…
Σκηνοθεσία:
Woody Allen
Κύριοι Ρόλοι:
Woody Allen … Jerry
Penelope Cruz … Anna
Alec Baldwin … John
Roberto Benigni … Leopoldo
Jesse Eisenberg … Jack
Elliot Page … Monica
Alessandro Tiberi … Antonio
Ornella Muti … Pia Fusari
Antonio Albanese … Luca Salta
Judy Davis … Phyllis
Greta Gerwig … Sally
Alison Pill … Hayley
Flavio Parenti … Michelangelo
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Woody Allen
Παραγωγή: Faruk Alatan, Letty Aronson, Giampaolo Letta, Stephen Tenenbaum
Φωτογραφία: Darius Khondji
Μοντάζ: Alisa Lepselter
Σκηνικά: Anne Seibel
Κοστούμια: Sonia Grande
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: To Rome with Love
Ελληνικός Τίτλος: Στη Ρώμη με Αγάπη
Εναλλακτικός Τίτλος: To Roma with Love [ανεπίσημος]
Παραλειπόμενα
- Αρχικά, ακούστηκε πως η υπόθεση θα είναι διασκευή του Δεκαήμερου του Βοκακίου, αλλά ο Woody Allen αρνήθηκε κάθε σύνδεσμο επί της πλοκής. Το θέμα ξεκίνησε από τον αρχικό τίτλο της ταινίας, The Bop Decameron, που ο σκηνοθέτης άλλαξε επειδή αντιλήφθηκε πως λίγοι θα καταλάβουν.
- Για τον ρόλο της Penelope Cruz, υποψήφιες ήταν η Angelina Jolie και η Noomi Rapace.
- Ο Robert Pattinson πέρασε από οντισιόν για έναν ρόλο.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Σχεδόν το σύνολο του σάουντρακ αποτελείται από ιταλική μουσική όλων των εποχών.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 7/7/2013
Αποσπασματική και όχι μια από τις πολύ καλές ταινίες του Γούντι Άλεν (που σε όλη του τη ζωή γυρίζει περίπου μία τον χρόνο), αλλά δεν παύει να είναι Άλεν. Αστικό χιούμορ, στην εδώ περίπτωση πάνω στη διαπλοκή τάξεων και νοοτροπιών (Αμερικάνοι με Ιταλούς, «κοινή» με αστούς, διάττοντες διάσημοι) και σουρεάλ καταστάσεις που ίσως να μην προκαλούν ιδιαίτερο γέλιο, αλλά κάπως κατορθώνουν να σατιρίσουν υπογείως τα κλισέ περί της «μεσογειακής μαγείας» χωρίς ταυτόχρονα να υποβιβάζεται η ομορφιά της Ρώμης. Ο Τζέσε Άιζενμπεργκ αποδεικνύεται όλο και πιο πολύ το alter-ego του σκηνοθέτη.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
