Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Επιχείρηση Κεραυνός

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 6/8/2014

Μετά από τρία φιλμ, τα οποία προσέθεταν από κάτι στον κινηματογραφικό χαρακτήρα του Μποντ, έρχεται το Thunderball, για να σπάσει κάθε ρεκόρ εισπράξεων, κάνοντας αυτό που από τον Χρυσοδάκτυλο κι έπειτα θα κάνουν όλα τα φιλμ του Μποντ. Ακολουθούν πιστά τη φόρμουλα του Χρυσοδάκτυλου, προσθέτοντας γκάτζετς στην υπηρεσία του Μποντ, εκκεντρικά πολλές φορές, προσθέτοντας δράση, αρκετές φορές υπερβολική και με όλο λιγότερες δόσεις αληθοφάνειας, και γεμίζοντας την οθόνη σέξι γυναικείες παρουσίες, τις οποίες ο Μποντ χρησιμοποιεί όπως τα γκάτζετς του.

Για να προσελκύσουν κοινό στον κινηματογράφο, οι δημιουργοί του Thunderball, υποσχέθηκαν τον πιο εντυπωσιακό Μποντ που είχε δει ο κόσμος μέχρι τότε. Αυτό έχει δόσεις αλήθειας καθώς είναι φανερά πιο πλούσια η παραγωγή, με γυρίσματα σε Παρίσι και Μπαχάμες, υποβρύχιες λήψεις με ένα σωρό γκάτζετς, και τεράστια σκηνικά. Το μπάτζετ είναι τρελό για την εποχή και είναι τριπλάσιο από την προηγούμενη ταινία (Goldfinger: 3.000.000$ – Thunderball: 9.000.000$), ο Μποντ όμως επέστρεψε κάθε δολάριο πίσω σύντομα, με άνοιγμα πάνω από 63.000.000$! Όλα αυτά αλλά και το εξαιρετικό promotion της εποχής, έκαναν το Thunderball το πιο επιτυχημένο και αγαπητό Μποντ στα ’60ς!

Ο Κόνερι κι εδώ ανετότατος με τον αέρα του μεγάλου σταρ, που είναι πλέον, δίνει ξανά στον Μποντ σάρκα και οστά με ιδανικό τρόπο. Ο τρόπος που πετάει τις ατάκες του είναι απολαυστικός ενώ πάντα παραμένει διασκεδαστική η συνομιλία του με τον Q! Ο Q μπαίνει στο πλάνο και ο Μποντ πετάει ένα απαθέστατο “Oh, no!” ενώ με την ανάλογη απάθεια του φέρεται κι ο Q, προχωρώντας αδιάφορα στην επίδειξη τον γκάτζετς του!

Ο κακός της υπόθεσης, Νο 2 της S.P.E.C.T.R.E., Εμίλιο Λάργκο, γενικά είναι πειστικός και νομίζω από τους αγαπημένους της σειράς, καθώς μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο τον εμφάνισε σε αρκετά Top Ten κακών του Μποντ. Προσωπικά, είναι από αυτούς που εύκολα θυμάμαι λόγω του παρουσιαστικού του, με το καλυμμένο αριστερό του μάτι πάντα, αλλά και γιατί ο τρόπος του, από την πρώτη σκηνή που εμφανίζεται αγριοκοιτάζοντας ένα Γάλλο αστυνομικό, τον κάνει αντιπαθή αμέσως.

Φυσικά κάθε “Μποντ” που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να φροντίζει για τα Bond Girls, βασικότατο κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας του υπερκατασκόπου. Το Thunderball λοιπόν φροντίζει μια χαρά τον Μποντ και το ανδρικό κοινό του, βάζοντας τρεις εξαιρετικά όμορφες παρουσίες στο φιλμ. Claudine Auger, το βασικό κορίτσι του Μποντ, πρώην Μις Γαλλία, στο ρόλο της Ντόμινο, ενώ ακολουθούν η Luciana Paluzzi, ως Φιόνα Βόλπε, και η εξωτικής ομορφιάς Martine Beswick. Νομίζω στο κομμάτι Bond Girls δε θα μείνει κανείς παραπονεμένος από το Thunderball!

Εκεί που μπορεί να κουράσει το Thunderball είναι με τη δράση του και μάλιστα με τις υποθαλάσσιες σκηνές. Δράση υπάρχει και είναι αρκετή αλλά οι λήψεις μέσα στο νερό μοιάζουν να τραβάνε αρκετή ώρα, χωρίς να γίνεται κάτι άξιο παρακολούθησης. Στο Thunderball, όπως και στο Dr No, ομολογώ ότι κοίταξα αρκετές φορές το ρολόι μου και δεν ήταν τυχαίο ότι αυτό συνέβαινε όταν οι πρωταγωνιστές βρίσκονταν υποθαλάσσια. Βέβαια, για να μην είμαι άδικος, όλες αυτές οι σκηνές κάτω από τη θάλασσα είναι απίστευτα καλογυρισμένες για το 1965. Απαιτητικές και με πλήθος ατόμων και υποβρύχιων γκατζετς, ήταν σίγουρα το σημείο που πόνταραν περισσότερο οι παραγωγοί του Μποντ. Ωστόσο θεωρώ ότι έπρεπε οι δύο αυτές σκηνές να είναι μικρότερης διάρκειας.

Το Thunderball είναι θεωρητικά ένα από τα καλά φιλμ του Μποντ, που όμως δεν θα βρεις πολλούς να το μνημονεύουν σήμερα. Έχει όσα περιμένεις να έχει αλλά παρ’ όλα αυτά μοιάζει να λείπει κάτι. Αυτό το κάτι εγώ το προσδιορίζω στο υπερβολικό βάρος που δόθηκε στις υποβρύχιες σκηνές χάριν εντυπωσιασμού, ξεχνώντας ότι πρόκειται για κινηματογραφική ταινία και όχι ντοκιμαντέρ. Ναι μεν υποβρύχιες λήψεις αλλά πρέπει να δείξουμε και κάτι ενδιαφέρον στο θεατή, πράγμα που για πολλή ώρα στο Thunderball δεν συμβαίνει, αφήνοντάς σου μια ουδέτερη αίσθηση στο τέλος. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη, με λίγα λόγια.

Βαθμολογία: