Theeb: Ο Λύκος της Ερήμου

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Theeb

Ελληνικός Τίτλος: Theeb: Ο Λύκος της Ερήμου

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Ιορδανία).
• Βραβείο Bafta δημιουργικού ντεμπούτου. Υποψήφιο για ξενόγλωσση ταινία.
• Βραβείο σκηνοθεσίας για το τμήμα Νέων Οριζόντων στο φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

• Στην ταινία δεν υπάρχουν επαγγελματίες ηθοποιοί. Είναι όλοι επιλεγμένοι από βεδουϊνική κοινότητα στη νότια Ιορδανία.
• Έχει δεχτεί τον χαρακτηρισμό νεανικής ταινίας και γουέστερν, των οποίων όμως δεν πληρεί τις τυπικές προϋποθέσεις.
• Ήταν η δεύτερη φορά που η Ιορδανία πρότεινε επίσημα κάποια ταινία για το ξενόγλωσσο Όσκαρ, και η πρώτη φορά που ευτύχισε να φτάσει στις υποψηφιότητες.
• Η Ακαδημία Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο βοήθησε σε ό,τι είχε να κάνει με τα ειδικά εφέ, μια και η παραγωγή ήταν πολλή φτωχή για να το πετύχει μόνη της.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 5/4/2016

1916, περίοδος Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, κάπου στη δυτική Αραβία, στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κάποιοι βεδουίνοι, όπως το σόι του μικρού ήρωα της ιστορίας, βιοπορίζονται ως οδηγοί, μεταφέροντας με καμήλες προσκυνητές δια μέσου της ερήμου στη Μέκκα. Κάποιο βράδυ, εμφανίζεται στις σκηνές τους ένας άγγλος στρατιωτικός με έναν άραβα συνοδό, ζητώντας να τον μεταφέρουν σε μια πηγή που βρίσκεται κοντά στις γραμμές τρένου των οθωμανικών υπηρεσιών -προφανώς, πρόκειται για σαμποτάζ στο τρένο. Ο μεγάλος αδελφός Χουσείν συναινεί να τους συνοδεύσει, ενώ ο μικρός, ο Διμπ (= λύκος), παρά την εντολή του αδελφού να μείνει στις σκηνές, με την περιέργεια της παιδικής ηλικίας και τη δίψα για ηρωισμούς, ακολουθεί, αρχικά κρυφά, μέχρι που όταν ανακαλύπτεται, είναι αργά να τον φέρουν πίσω. Όλοι μαζί, θα αντιμετωπίσουν μια σύγκρουση με ένοπλους (ληστές ή αντάρτες;) και ο μικρός Διμπ θα ζήσει μια βίαιη κι απότομη ενηλικίωση που πλάθεται στην επαφή του μ` ένα τραυματία τυχοδιώκτη, κάποτε συνοδό προσκυνητών που πέρασε στην αχρηστία.

Στην πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, με κεφάλαια από τα Εμιράτα, ο αγγλο-ιορδανός σκηνοθέτης Ναζί Αμπού Ναουάρ μάς εκπλήσσει με μια ιστορία που πίσω απ` τη φαινομενική της απλότητα, κρύβει το ιστορικό δράμα της σύγκρουσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τις δυνάμεις της Δύσης, εν προκειμένω με τα βρετανικά συμφέροντα (γεωπολιτικές ισορροπίες, πετρέλαιο), κρύβει επίσης την πολιτισμική διαταραχή που έχει φέρει στις αραβικές φυλές ο γενικευμένος πόλεμος και η τεχνολογία (το τρένο καταργεί το καραβάνι, παράδοση αιώνων χάνεται, άνθρωποι και φυλές χάνουν τον ρόλο τους, την ταυτότητά τους), ενώ παράλληλα, μελετά τη μύηση ενός παιδιού στον σκληρό ενήλικο κόσμο. Είναι ένα φιλμ που από δω και πέρα το αντιμετωπίζεις ως μέρος δίπτυχου με το «Λόρενς της Αραβίας» του Ντέιβιντ Λιν, και δεν είναι τυχαίο που και ο Λόρενς ξεκίνησε την περιπέτεια του την ίδια χρονιά: το 1916. Το «Λόρενς» είναι το έπος μεγάλης πνοής, το «Theeb» είναι το μικρών διαστάσεων περιστατικό που όμως υπαινίσσεται και ψιθυρίζει τα ίδια θέματα, ίσως με περισσότερη διαλεκτική αποστασιοποίηση. Μεγάλα και μικρά συμφέροντα αποδίδονται ως χορός της πάντα τραγικής ανθρώπινης μοίρας, χωρίς επιλογές στρατοπέδων και διδακτισμό. Ο λιτός δραματικός ρεαλισμός της αφήγησης (μάλιστα ο Ναουάρ χρησιμοποίησε αληθινούς βεδουίνους κι όχι ηθοποιούς), με υποβλητικό σκηνικό ερήμους και βράχια (γυρίστηκε στην Ιορδανία), περιέχει όλα τα επίπεδα ανάλυσης, Ιστορίας και χαρακτήρων. Ο Διμπ έχει να κατεργαστεί τον βεδουίνικο-ισλαμικό ηθικό κώδικα κόντρα στον ρεαλισμό του τυχοδιώκτη και να τολμήσει ακραία δικαιοσύνη μπροστά σε εκπρόσωπο των οθωμανικών αρχών. Τα τελευταία πλάνα με την καμήλα και το τρένο σε βάθος πεδίου προοιωνίζουν την πολιτισμική σύγκρουση που βιώνουμε ακόμα.

Βαθμολογία: