Το Θεώρημα Μηδέν (2013)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Κοέν Λεθ είναι ένας εκκεντρικός χάκερ, ευφυΐα στα κομπιούτερ, που έχει καταληφθεί από μια υπαρξιακή αγωνία. Το νέο του μυστηριώδες πρότζεκτ, το «Zero Theorum», αφορά ακριβώς αυτή του την αναζήτηση, μια μαθηματική φόρμουλα που θα απαντήσει αν υπάρχει νόημα στην ύπαρξη, αλλά διακόπτεται συνεχώς από τον σκιώδη «διευθυντή» του προγράμματος. Αυτή τη φορά, επιλέγει να του στείλουν έναν νεανικό του ανεκπλήρωτο έρωτα, την Μπέινσλι, για να τον αποσπάσουν. Μήπως, όμως, σε αυτόν τον έρωτα κρύβεται η ίδια η επιτυχία της αναζήτησης;

Σκηνοθεσία:

Terry Gilliam

Κύριοι Ρόλοι:

Christoph Waltz … Qohen Leth

David Thewlis … Joby

Melanie Thierry … Bainsley

Lucas Hedges … Bob

Sanjeev Bhaskar … γιατρός

Peter Stormare … γιατρός

Ben Whishaw … γιατρός

Matt Damon … ο Διευθυντής

Tilda Swinton … Δρ Shrink-Rom

Emil Hostina … Slim Clone

Pavlic Nemes … Chubs Clone

Dana Rogoz … Pizza Girl

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Pat Rushin

Παραγωγή: Nicolas Chartier, Dean Zanuck

Μουσική: George Fenton

Φωτογραφία: Nicola Pecorini

Μοντάζ: Mick Audsley

Σκηνικά: David Warren

Κοστούμια: Carlo Poggioli

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Zero Theorem
Ελληνικός Τίτλος: Το Θεώρημα Μηδέν

Κύριες Διακρίσεις

Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

Σε μια πρώιμη φάση της παραγωγής, το 2009, ήταν να παίξουν οι Billy Bob Thornton, Jessica Biel και Al Pacino.
Αρχικά υπέγραψε ο Ewan McGregor για τον ρόλο του Λεθ, αλλά έπειτα αποχώρισε.
Το φιλμ γυρίστηκε σε φορμάτ 16:9, που δεν είναι συνηθισμένο, ώστε να ταιριάζει σε κάθε οθόνη πολυμέσου. Και για να υπάρχει μια βίντατζ αισθητική, οι γωνίες του κάδρου είναι στρογγυλεμένες.
Ο Terry Gilliam έκανε αντικρουόμενες δηλώσεις ως προς το αν αυτό ήταν το τρίτο μέρος μιας σατιρικής “οργουελικής” τριλογίας που είχε ξεκινήσει με τα Μπραζίλ και 12 Πίθηκοι.
Το κόστος έφτασε στα 13,5 εκατομμύρια δολάρια (παρότι το αρχικό μπάτζετ ήταν στα 8,5), αλλά οι εισπράξεις κόλλησαν στα 1,2.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Στους τίτλους τέλους, ακούγεται μια λάουντζ διασκευή του Creep των Radiohead, από την Karen Souza.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 24/9/2017

Δεν γίνεται να ρίξεις το φταίξιμο πουθενά αλλού, πέρα από το προχωρημένο της ηλικίας του Τέρι Γκίλιαμ. Όπως και στην προηγούμενη ταινία του, το «Ο Φανταστικός Κόσμος του Δρ. Παρνάσους», ο πρώην Μόντι Πάιθον δεν στερείται καλών θεμάτων, απλά ο τρόπος ανάπτυξης σκέψης του έχει μείνει πίσω στην εποχή που είχε τις δυνάμεις για τέτοιου είδους πρωτοποριακά σενάρια. Το «Θεώρημα Μηδέν» δεν είναι φυσικά μηδέν εις το πηλίκο, απλά ανήκει σε έναν λαϊκό τρόπο ανάπτυξης νοημάτων, που χρειάζεται πολύ ουσιαστικότερη τεκμηρίωση για να αποκτήσει βάση. Από την άλλη, ο Γκίλιαμ χτίζει έναν οργουελικό κόσμο στα πρότυπα παλιών επιτυχιών του, αλλά εκεί που πάει να σε γοητεύσει, εκεί σε κουράζει με την έλλειψη νέων ιδεών ως προς την ανάπτυξη. Ίσως, πάλι, φταίει ότι δεν δένει το κωμικό στοιχείο με όλα αυτά, αφού το χιούμορ δεν είναι πρώτης τάξης.

Βαθμολογία: