Ένας πλούσιος κύριος, ο Ορέστης, ζηλεύει παθολογικά τη νεαρή όμορφη γυναίκα του και συνέχεια υποπτεύεται πως κάποιοι περίεργοι μουστακαλήδες παραμονεύουν έξω από το σπίτι γι’ αυτήν. Από την άλλη, η υπηρέτρια του, η Τούλα, διατηρεί κρυφό δεσμό με έναν μουστακαλή ταξιτζή. Η υπηρέτρια, ο ταξιτζής, ο ζηλιάρης σύζυγος, μια γειτόνισσα που έχει δανειστεί από τη γυναίκα του τα ρούχα της και ο αρραβωνιαστικός της βρίσκονται κάποια στιγμή σε ένα καφενείο έξω από την Αθήνα, και αρχίζει ένα άγριο μπλέξιμο με παρεξηγήσεις που οδηγούν τον σύζυγο στο συμπέρασμα πως η γυναίκα του τον απατά.
Σκηνοθεσία:
Αλέκος Σακελλάριος
Κύριοι Ρόλοι:
Νίκος Σταυρίδης … Ορέστης Καλλιγαρίδης
Μίμης Φωτόπουλος … Λέανδρος
Μάρω Κοντού … Ρένα Καλλιγαρίδη
Μάρθα Βούρτση … Τούλα
Παντελής Ζερβός … ιδιοκτήτης καφενείου
Γιάννης Γκιωνάκης … Μπρίλης
Κώστας Δούκας … στρατηγός Χατζηαντωνίου
Νίκη Λινάρδου … Αννούλα
Πόπη Λάζου … Έλλη Λασκαρίδου
Μαργαρίτα Αθανασίου … Βάσω
Υβόνη Βλαδιμήρου … Θοδώρα
Γιώργος Τζιφός … Κος Σπηλιωτόπουλος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος
Παραγωγή: Θεοφάνης Δαμασκηνός, Βίκτωρ Μιχαηλίδης
Μουσική: Τάκης Μωράκης
Φωτογραφία: Νίκος Δημόπουλος
Μοντάζ: Πέτρος Λύκας
Σκηνικά: Μάρκος Ζέρβας
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Τα Κίτρινα Γάντια
- Διεθνής Τίτλος: The Yellow Gloves
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Η Ρένα Εξώκειλε των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη δουλειά για τον Πέτρο Λύκα, που μόνταρε έκτοτε τις περισσότερες ταινίες της Φίνος Φιλμ μέχρι και το κλείσιμο της το 1977.
- Στην εποχή της η ταινία δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Παρόλα αυτά, με τα χρόνια έγινε cult, με αιχμή τον διάλογο με τα πορτοκάλια και τα λεμόνια ανάμεσα στον Σταυρίδη και τον Γκιωνάκη. Στην πραγματικότητα, ο Γκιωνάκης μιμήθηκε έναν “χαζούλη” τύπο που κυκλοφορούσε τότε στα καμαρίνια των ηθοποιών.
- Στο θέατρο, τον κεντρικό ρόλο τον είχε ο Βασίλης Λογοθετίδης, που δεν ήταν όμως δυνατόν να επαναλάβει και στο σινεμά, μια και στις 20/2/1960 είχε φύγει από τη ζωή.
- Με 27.787 εισιτήρια, ήρθε στη 18η θέση ανάμεσα σε 58 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Σε σκηνή στην ταβέρνα, ο Μίμης Φωτόπουλος ερμηνεύει με τη Μάρθα Βούρτση το Θα σου Δώσω Πασαπόρτι.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 3/7/2016
Είναι απίστευτο, αν μπείτε στη διαδικασία να το αναλύσετε, το πόσες συμπτώσεις, οι περισσότερες στη σφαίρα του απίθανου, λαμβάνουν χώρα στο σενάριο των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου. Μάλιστα, έχω την εντύπωση πως με αυτή την ταινία ξεκίνησε ένας μεγάλος κύκλος κομεντί που βασίζονταν σε χοντρές συμπτώσεις στο ελληνικό σινεμά. Αλλά μια κωμωδία είναι κωμωδία, κι αυτά συγχωρούνται κατά μεγάλο μέρος. Έτσι, περνάμε σε μία από τις καλές ερμηνείες του Νίκου Σταυρίδη, κι ένα κάρο ατάκες που θα σας κάνουν να περάσετε μια ευχάριστη θέαση. Η ταινία έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη για τον διάλογο ανάμεσα στον Σταυρίδη και τον Γιάννη Γκιωνάκη, περί πορτοκαλάδας και λεμονάδας, μια σκηνή που αναπαράγεται συχνότατα στις κλασικές στιγμές της ελληνικής κωμωδίας. Μικρή η βοήθεια από τους δεύτερους ρόλους (Μίμης Φωτόπουλος, Μάρω Κοντού), αλλά αυτό δίνει χέρι βοήθειας στον Σταυρίδη να φανεί περισσότερο κωμικά. Τώρα, αν σας θυμίσει υπερβολικά το Ούτε Γάτα Ούτε Ζημιά με τον Λογοθετίδη, φοβάμαι πως θα έχετε τα δίκια σας…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
