Η Γυμνή Αλήθεια (2009)

ΣΥΝΟΨΗ

Η Άμπι Ρίχτερ είναι μια ρομαντική παραγωγός πρωινών εκπομπών που ψάχνει διακαώς τον Κύριο Τέλειο. Η καθημερινότητά της χτυπάει ξαφνικά κόκκινο, όταν το αφεντικό της επιβάλει στην ομάδα της τον Μάικ Τσάντγουεϊ, έναν σκληροπυρηνικό τύπο της τηλεόρασης που υπόσχεται να «ξεράσει» στον αέρα όλη τη γυμνή αλήθεια για τις σχέσεις ανδρών και γυναικών. Τα πράγματα μπλέκονται ακόμη περισσότερο, όταν ο Μάικ, για να αποδείξει στην Άμπι πως δεν είναι ένας αναξιόπιστος τσαρλατάνος αλλά κάποιος που καταλαβαίνει σε βάθος τις συμπεριφορές των ζευγαριών, προσφέρεται να τη βοηθήσει στην κατάκτηση του κύριου τέλειου.

Σκηνοθεσία:

Robert Luketic

Κύριοι Ρόλοι:

Katherine Heigl … Abigail ‘Abby’ Richter

Gerard Butler … Mike Chadway

Eric Winter … Colin Anderson

Bree Turner … Joy Haim

Nick Searcy … Stuart

Cheryl Hines … Georgia Bordeney

John Michael Higgins … Larry Williams

Kevin Connolly … Jim Ryan

Yvette Nicole Brown … Dori Coleman

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Nicole Eastman, Karen McCullah, Kirsten Smith

Στόρι: Nicole Eastman

Παραγωγή: Kimberly di Bonaventura, Gary Lucchesi, Deborah Jelin Newmyer, Steven Reuther, Tom Rosenberg

Μουσική: Aaron Zigman

Φωτογραφία: Russell Carpenter

Μοντάζ: Lisa Zeno Churgin

Σκηνικά: Missy Stewart

Κοστούμια: Betsy Heimann

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Ugly Truth
Ελληνικός Τίτλος: Η Γυμνή Αλήθεια

Παραλειπόμενα

Η Nicole Eastman έγραψε μόνη το αρχικό σενάριο, αλλά χρειάστηκε να περιμένει περίπου 10 χρόνια για να το δει στην οθόνη, αλλά και με την τελική παρέμβαση επί του κειμένου των Karen McCullah και Kirsten Smith.
Ο χαρακτήρας του Μάικ βασίστηκε στον Adam Carolla. Ο Gerard Butler, για αυτό τον λόγο, συμμετείχε ως κοινό στο The Adam Carolla Show, για την προετοιμασία του ρόλου.
Παρά τις πολύ αρνητικές κριτικές, η ταινία έσκισε στα ταμεία. Έφτασε στα 205,3 εκατομμύρια κερδοφόρα δολάρια, κι ενώ κόστισε μόλις 38.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/10/2009

Έχω την εντύπωση πως στην αμερικανική αισθηματική κομεντί γυρίζεται το ίδιο σενάριο με παραλλαγές από το 1931 και την Πρώτη Σελίδα. Η βασική διαφορά τού τότε με το τώρα είναι πως για πολλά χρόνια αυτή η κομεντί αφορούσε το σύνολο του κοινού, ακόμα και του πιο απαιτητικού. Στο σήμερα, είναι ξεκάθαρο πως αφορά ένα συγκεκριμένο γυναικείο target-group που θεωρούνται καταναλώτριες. Τι άλλαξε; Η ψυχολογία της κομεντί που προσαρμόζει αποκλειστικά τα θέματα της γύρω από την εκάστοτε σύγχρονη γυναίκα-καταναλώτρια. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια…

Για την τελευταία ταινία του Luketic θα μιλήσω μαθηματικά με προσθαφαιρέσεις. Μεγάλο συν η παρουσία των δύο πρωταγωνιστών, που μπορείς να ορκιστείς ότι το διασκεδάζουν με την ψυχή τους. Στα συν και η όλη κεντρική ιδέα που είναι βέβαια κρυφό ριμέικ των κομεντί της Doris Day με τον Rock Hudson. Πάμε στις μειώσεις: οι σεναριογράφοι εξαντλήθηκαν στο να γράψουν κάποιες ατάκες για τον Gerard Butler κι αγνόησαν όλα τα υπόλοιπα. Ο Luketic έκανε τη μίνι-έκπληξη με το 21 και ξαναγύρισε στις κατά-παραγγελία παραγωγές. Και το κλασικό ελάττωμα, τουτέστιν ξέρεις το φινάλε πριν καν κάνεις τον κόπο να μπεις στην αίθουσα. Όσο για την περίφημη γυμνή αλήθεια του τίτλου, προτιμήστε τους δικούς μας σεξο-ψυχολόγους, αφού κι αυτοί τις ίδιες… ανακρίβειες λένε!

Βαθμολογία: