Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε

1925. Δύο σκληροί τυχοδιώκτες, ο Ντομπς και ο Κέρτιν, συναντούν έναν βετεράνο χρυσοθήρα, τον Χάουαρντ, στο Μεξικό, και ενώνουν τις δυνάμεις τους με απώτερο σκοπό να βρουν χρυσάφι στην οροσειρά της Σιέρα. Αλλά ενώ ο θησαυρός θα βρεθεί, τον ακολουθούν άλυτα προβλήματα, τόσο από τους ληστές που ελλοχεύουν στη μεξικανική ύπαιθρο, όσο κυρίως από την απληστία τους που μοιάζει ικανή να φτάνει στα όρια του φόνου. 

Σκηνοθεσία:

John Huston

Κύριοι Ρόλοι:

Humphrey Bogart … Fred C. Dobbs

Walter Huston … Howard

Tim Holt … Bob Curtin

Bruce Bennett … James Cody

Barton MacLane … Pat McCormick

Alfonso Bedoya … Gold Hat

Manuel Donde … El Jefe

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Huston

Παραγωγή: Henry Blanke

Μουσική: Max Steiner

Φωτογραφία: Ted D. McCord

Μοντάζ: Owen Marks

Σκηνικά: John Hughes

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Treasure of the Sierra Madre
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε
•  Εναλλακτικός Τίτλος: Treasure of Sierra Madre
• Εναλλακτικός Τίτλος: Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάδρε

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: The Treasure of the Sierra Madre του B. Traven.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Walter Huston) και διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και δεύτερου αντρικού ρόλου (Walter Huston).
• Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο μουσικής.

Παραλειπόμενα

• Ο John Huston είχε διαβάσει το μυθιστόρημα του B. Traven (του 1927) ήδη από το 1935, και είχε σκεφτεί ότι θα γίνονταν μια καλή ταινία με τον πατέρα του στον κεντρικό ρόλο. Με το που έκανε τη μεγάλη του επιτυχία με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο (Το Γεράκι της Μάλτας), ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στον σχεδιασμό. Κι ενώ η Warner Bros. είχε άμεσα θέσει ως υποψήφιους για τους τρεις κύριους ρόλους τους George Raft, Edward G. Robinson και John Garfield, ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ενδιάμεσα του πολέμου, παραλίγο να γίνει ο Vincent Sherman ο σκηνοθέτης του φιλμ, αλλά το σενάριο κόπηκε από τη λογοκρισία, επειδή μείωνε τους Μεξικανούς. Επιστρέφοντας ο Huston μετά από μια σειρά πολεμικών ντοκιμαντέρ, βρήκε τον Humphrey Bogart πλέον να είναι το μεγαλύτερο αστέρι της Warner. Και μόλις έμαθε ότι ο Huston ετοίμαζε την εν λόγω διασκευή, τον παρακάλεσε για έναν ρόλο.
• Ο συγγραφέας δεν ενέκρινε τη χρησιμοποίηση του πατέρα του σκηνοθέτη, του Walter Huston, για τον Χάουαρντ, επειδή προτιμούσε τον Lewis Stone. Κι ενώ σταδιακά συμφώνησαν οι δυο τους πάνω σε αυτό, ήταν η σειρά του Walter Huston να μείνει με το παράπονο πως δεν είχε πλέον τον κεντρικό ρόλο.
• Για τον ρόλο του Τζέιμς Κόντι, η πρώτη σκέψη του σκηνοθέτη ήταν για τον Ronald Reagan, αλλά ο Jack L. Warner επέμεινε ότι τον χρειάζονταν για άλλη του ταινία.
• Ο Robert Blake, παιδί θαύμα εκείνης της εποχής (με τη γνωστή βέβαια συνέχεια), έχει έναν πολύ μικρό ρόλο χωρίς να φαίνεται στους τίτλους.
• Η σκηνή στην οποία έχει ένα κάμεο ο John Huston σκηνοθετήθηκε από τον Bogart.
• Κάποιοι θέλουν την Ann Sheridan να έχει ένα στιγμιαίο πέρασμα από το φιλμ, αλλά ενώ υπάρχει φωτογραφία της από τα γυρίσματα, η παρουσία της παραμένει κάτι το ανεπιβεβαίωτο.
• Πρόκειται για μία από τις πρώτες χολιγουντιανές ταινίες που έκαναν εξωτερικά γυρίσματα εκτός των ΗΠΑ. Βέβαια, εκτός από το Μεξικό, το φιλμ γυρίστηκε και στις ΗΠΑ (εντός κι εκτός στούντιο).
• Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα στην επαρχία Ταμπίκο του Μεξικού, η τοπική διοίκηση διέταξε να σταματήσουν αμέσως. Ήταν κάτι περίεργο, μια κι ως εκείνη τη στιγμή η συνεργασία τους ήταν άρτια. Εντέλει αποδείχτηκε ότι όλα συνέβησαν λόγω ενός ψευδούς δημοσιεύματος της τοπικής εφημερίδας, οι εκδότες της οποίας δεν είχαν λάβει τη δωροδοκία που επιθυμούσαν. Το θέμα λύθηκε μετά από λίγες εβδομάδες, αλλά είχε και τραγική κατάληξη, με τον έναν από τους εκδότες να πιάνεται στα πράσα με μια παντρεμένη, και να δολοφονείται από τον σύζυγο της.
• Οι περισσότεροι από τους μεξικανούς κομπάρσους πληρώθηκαν με 10 πέσος την ημέρα (ισοδύναμο με 2 δολάρια), που ήταν ένα πολύ καλό ποσό για τους κατοίκους της υποβαθμισμένης οικονομικά περιοχής.
• Επειδή η παραγωγή τραβούσε περισσότερο από το προγραμματισμένο, ο Bogart άρχισε να αγχώνεται επειδή φοβόταν ότι θα έχανε τη μεγάλη ιστιοπλοϊκή κούρσα στη Χαβάη, όντας ερασιτέχνης ιστιοπλόος. Όταν έφτασε να πιέσει τον Huston να τελειώνει γρήγορα, ο σκηνοθέτης του έπιασε τη μύτη και την έστριψε δυνατά. Έκτοτε δεν ακούστηκε ξανά άλλο παράπονο.
• Η τελική σκηνή εμπεριείχε έναν υπερβολικά γραφικό φόνο (κόψιμο κεφαλιού), που όμως δεν θα μπορούσε να περάσει από τη λογοκρισία και κόπηκε. Η Warner Bros εξέδωσε δελτίο τύπου πάνω σε αυτό, όπου ο Bogart εξέφραζε την απογοήτευση του που δεν παίχτηκε η σκηνή κανονικά (“in all its graphic glory”).
• Το μπάτζετ όλο και ανέβαινε, με τον Jack L. Warner να παρακολουθεί έξαλλος τα αμοντάριστα πλάνα που έφταναν στο στούντιο ανά βδομάδα, παρατηρώντας τα σημεία που ανέβαζαν το κόστος. Η αλήθεια ήταν ότι ο σκηνοθέτης είχε πείσει τον Warner ότι θα ήταν μια μικρού προϋπολογισμού ταινία με γυρίσματα λίγων εβδομάδων. Όταν όμως είδε το φιλμ ολοκληρωμένο, ο θυμός του παραγωγού μετατράπηκε σε ενθουσιασμό. Ενώ όμως οι κριτικές ήταν όλες υπέρ τους, η αρχική αντίδραση του κοινού ήταν μάλλον μουδιασμένη. Ευτυχώς αυτό ανατράπηκε στη συνέχεια, και σε συνδυασμό με τις πολλές επαναπροβολές, το φιλμ ήταν κερδοφόρο.
• Ο Stanley Kubrick είχε κατονομάσει αυτήν ως 4η αγαπημένη του ταινία το 1963. Για τον Sam Raimi ήταν η καλύτερη όλων των εποχών, ενώ ο Paul Thomas Anderson την παρακολούθησε λίγο πριν ξεκινήσει να γράφει το σενάριο του Θα Χυθεί Αίμα.