Οι Γυναίκες του Στέπφορντ (2004)

ΣΥΝΟΨΗ

Αφότου μετακόμισε με τον άντρα της και τα παιδιά της στην απόλυτα άψογη κοινωνία του Στέπφορντ, το πρώην διοικητικό στέλεχος της τηλεόρασης της Νέας Υόρκης, Τζοάνα Έμπερχαρτ, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το Στέπφορντ είναι κάτι παραπάνω από το τέλειο μέρος για να ζεις. Ποιο είναι όμως το μυστικό των ανθρώπων της πόλης που κάνει όλες τις γυναίκες να είναι αβάστακτα τέλειες και οι άντρες να είναι κάτι παραπάνω από ευτυχισμένοι;

Σκηνοθεσία:

Frank Oz

Κύριοι Ρόλοι:

Nicole Kidman … Joanna Eberhart

Matthew Broderick … Walter Kresby

Bette Midler … Bobbie Markowitz

Christopher Walken … Mike Wellington

Glenn Close … Claire Wellington

Roger Bart … Roger Bannister

Faith Hill … Sarah Sunderson

Jon Lovitz … Dave Markowitz

Matt Malloy … Herb Sunderson

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Paul Rudnick

Παραγωγή: Donald De Line, Gabriel Grunfeld, Scott Rudin, Edgar J. Scherick

Μουσική: David Arnold

Φωτογραφία: Rob Hahn

Μοντάζ: Jay Rabinowitz

Σκηνικά: Jackson De Govia

Κοστούμια: Ann Roth

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Stepford Wives
Ελληνικός Τίτλος: Οι Γυναίκες του Στέπφορντ

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Οι Γυναίκες του Στέπφορντ (1975)

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: The Stepford Wives του Ira Levin.

Παραλειπόμενα

Δεύτερη εκδοχή του έργου του Ira Levin, με την πρώτη από τον Bryan Forbes του 1975 να είναι πιο θριλερική. Κι αυτή όμως γυρίστηκε με ένα πιο έντονο σκοτεινό ύφος, και φινάλε κοντά σε αυτό του βιβλίου. Οι δοκιμαστικές όμως προβολές τρόμαξαν την Paramount, που επέβαλε πολλά επαναληπτικά γυρίσματα και νέο φινάλε. Σε αυτά το ύφος έγινε πιο χαλαρό και εύθυμο.
Σε κάποιο σημείο είχε προσεγγισθεί ο Tim Burton να το αναλάβει.
Τα αδέλφια John Cusack και Joan Cusack είχαν αρχικά πάρει τους ρόλους των Γουόλτερ και Μπόμπι, αλλά οικογενειακοί ρόλοι τούς έκαναν να αποχωρίσουν.
Οι αναφορές ήθελαν κατά τα γυρίσματα να υπάρχουν εντάσεις ανάμεσα στον Frank Oz και τους πρωταγωνιστές. Σε μια συνέντευξη του σκηνοθέτη το 2007, παραδεχόμενος ότι η ταινία δεν πήγε καλά, είπε ότι ανησυχούσε υπερβολικά για το καλό της Paramount, και δεν ακολούθησε το ένστικτο του.
Κατάφερε να αποσπάσει εισπράξεις των 103,3 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά το κόστος του ήταν στα 100.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/9/2019

Να πώς παίρνουμε ένα βαρύ μήνυμα που αφορά τον σύγχρονο τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία μας, αλλά και για τον υποβόσκον ρατσισμό και τις ανοχές μας πάνω σε αυτόν, και το εκφυλίζουμε σε ελαφρύ ανάγνωσμα για να περάσει η βραδιά μας. Δυστυχώς, ο Φρανκ Οζ δουλεύει ως καθαρή κωμωδία φαντασίας το θριλερικό υλικό, και άθελα του κάνει αυτό που γίνεται εντός πλοκής δηλαδή μεταμορφώνει σε feel-good ανάγνωσμα ένα γεμάτο νοήματα αρχικό κείμενο. Αλλά ο κατά τα άλλα συμπαθής σκηνοθέτης ελέγχεται και ως προς τις σεναριακές λεπτομέρειες που κάνουν αναληθοφανές ένα έτσι κι αλλιώς sci-fi έργο, σε σημείο να μοιάζει ότι από κάποιο σημείο κι έπειτα δεν έλεγχε την κατάσταση. Μέτριες και οι ερμηνείες, παρότι δυνατό σε ονόματα το καστ, και μένει μονάχα ο περίγυρος ως τέλειο σκηνικό… για μια άλλη ταινία.

Βαθμολογία: