Η Σιωπή

Δύο αδελφές διασχίζουν μια ξένη χώρα για να φτάσουν στο σπίτι τους. Και οι δύο είναι αποτυχημένες και οι δύο νιώθουν ότι έχουν ναυαγήσει. Η μία είναι ανύπαντρη μητέρα ενός δεκάχρονου αγοριού, η άλλη είναι ομοφυλόφιλη χωρίς μέλλον. Η μία είναι ακόμα αρκετά ελκυστική για να μπορεί να τραβήξει έναν άνδρα και να ζήσει εφήμερες ερωτικές ιστορίες, ενώ η άλλη που θα ήθελε να έχει μια ανθρώπινη επαφή, μια συναισθηματική σχέση, δεν μπορεί να βγει από το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, επειδή δεν αισθάνεται καλά. Το δεκάχρονο αγόρι φεύγει από το ξενοδοχείο, στην ουσία δραπετεύει από τη μητέρα του και τη θεία του και συναντά μια ομάδα νάνων. Η σιωπή που «ένωνε» τις δυο γυναίκες θα ραγίσει, θα γίνει κραυγή απελπισίας, πόνου, παράπονου.

Σκηνοθεσία:

Ingmar Bergman

Κύριοι Ρόλοι:

Ingrid Thulin … Ester

Gunnel Lindblom … Anna

Jorgen Lindstrom … Johan

Hakan Jahnberg … ο καμαριέρης

Birger Malmsten … ο σερβιτόρος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ingmar Bergman

Παραγωγή: Allan Ekelund

Μουσική: Ivan Renliden

Φωτογραφία: Sven Nykvist

Μοντάζ: Ulla Ryghe

Σκηνικά: P.A. Lundgren

Κοστούμια: Marik Vos-Lundh

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Tystnaden
• Ελληνικός Τίτλος: Η Σιωπή
• Διεθνής Τίτλος: The Silence

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη (1962)
• Οι Κοινωνούντες (1963)

Κύριες Διακρίσεις

• Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και γυναικείος ρόλος (Ingrid Thulin) στα Guldbagge, τα εθνικά βραβεία της Σουηδίας.
• Επίσημη πρόταση της Σουηδίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Παραλειπόμενα

• Τελευταίο κεφάλαιο της τριλογίας “ταινιών δωματίου”, μετά τα Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη (1962) και Οι Κοινωνούντες (1963). Ο δημιουργός τους έλεγε ότι ενώνονταν θεματικά με τον υποβιβασμό της προσωπικότητας, ενώ για τη συγκεκριμένη συμπλήρωνε με τη φράση: “Η σιωπή του Θεού. Το αρνητικό αποτύπωμα”.
• Ο Bergman εμπνεύστηκε την ιστορία μέσα από δικά του ταξίδια ανά την Ευρώπη, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• Για τις περίφημες ερωτικές σκηνές που σόκαραν το κοινό εκείνης της εποχής, ο δημιουργός είχε πει ότι διεύθυνε “σιωπηλά” τις Ingrid Thulin και Gunnel Lindblom, μια και δεν χρειάζονταν μεγάλη πειθώ για να συμμετέχουν σε αυτές.
• Την εποχή που η ταινία έπρεπε να περάσει από την επιτροπή λογοκρισίας, έτυχε ο επικεφαλής της να είναι σε διακοπές, και έτσι η ταινία δεν συνάντησε κανένα πρόβλημα για να εγκριθεί.
• Χωρίς οι παραγωγοί να το αναμένουν, το φιλμ συνάντησε μεγάλη εμπορική επιτυχία, τη μεγαλύτερη ως τότε για τη Svensk Filmindustrie. Οι αναφορές ήθελαν τον κόσμο να περικυκλώνει τις αίθουσες για να βρει εισιτήριο.