Ο Βασίλης Μαράς, ένα φτωχό και ορφανό από πατέρα παιδί που γυαλίζει παπούτσια στους δρόμους, προσπαθεί με τη βοήθεια ενός δικηγόρου να αποδείξει την αθωότητα της μητέρας του, η οποία βρίσκεται στη φυλακή για ληστεία μετά φόνου. Καθώς τα χρόνια περνούν, με μοναδικά εφόδια την αγάπη της βασανισμένης μητέρας του και το κασελάκι του λούστρου, ξεκινά να κατακτήσει τη ζωή ως φέρελπις φοιτητής ιατρικής.
Σκηνοθεσία:
Μαρία Πλυτά
Κύριοι Ρόλοι:
Βασίλης Καΐλας … Βασίλης Μαράς (παιδί)
Δημήτρης Παπαμιχαήλ … Βασίλης Μαράς (ενήλικος)
Μιράντα Κουνελάκη … Μαρία Φαράτου
Μήτσος Λυγίζος … Γιώργος Καρέλης
Ρίτα Μυράτ … Άννα Μαρά
Δέσπω Διαμαντίδου … Ρίτα Φαράτου
Κούλα Αγαγιώτου … Νένα Μπεκάρη
Ανδρέας Ντούζος … Τάκης Μπεκάρης
Κλεό Σκουλούδη … Νίνα
Έλλη Φωτίου … Νόρα
Ανδρέας Φιλιππίδης … κοσμήτορας
Χριστόφορος Νέζερ … Πέτρος
Έλλη Ξανθάκη … κυρα-Λένη
Υβόνη Βλαδίμηρου … Δις Δημητριάδη
Γιώργος Διαμαντής … φοιτητής
Τάσος Δαρείος … αστυνομικός
Μαίρη Βατζεδάκη … γραμματέας
Σπύρος Μαλούσης … Κωνσταντής
Σύλβιος Λαχανάς … λούστρος
Γιάννης Ζησιμόπουλος … ανθοπώλης
Τζοβάνα Φραγκούλη … Ρηνιώ
Σούλη Σαμπάχ … Σούλη
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Μαρία Πλυτά
Παραγωγή: Αντώνης Ζερβός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Φωτογραφία: Γρηγόρης Δανάλης
Μοντάζ: Γιώργος Γκοτζογιάννης
Σκηνικά: Νίκος Νικολαΐδης
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μη αρκούντα στοιχεία.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ο Λουστράκος
- Διεθνής Τίτλος: The Shoe-Shine Boy
Παραλειπόμενα
- Με αυτό τον πρώτο πρωταγωνιστικό του ρόλο, ο Βασίλης Καΐλας (στον κινηματογράφο από το 1958, σε ηλικία τεσσάρων ετών) καθιερώθηκε στην Ελλάδα ως παιδί-θαύμα.
- Με 37.894 εισιτήρια, ήρθε στη 15η θέση ανάμεσα σε 82 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Σούλη Σαμπάχ ερμηνεύει το Η Κυρά μας η Κοκό.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 24/10/2010
Το εμπορικό ελληνικό δράμα των 1960 σκηνοθετούνταν μονάχα από άντρες. Λάθος! Υπάρχει η περίπτωση της Μαρίας Πλυτά, που είναι αλήθεια πως έκανε μια προσπάθεια να μην ακολουθάει τη μέθοδο του άπλετου κλάματος, αλλά να επιμείνει στην κοινωνική διάσταση. Αν το έκανε καλά; Μάλλον όχι, αν αναλογιστεί κανείς πως εδώ έχουμε τη μεγαλύτερης της επιτυχία και μαζί την πιο χαρακτηριστική ταινία με τον Βασίλη Καΐλα. Όσο παίζει ο μικρός τον ήρωα, μαζεύουμε τα αποκαΐδια μας! Όταν τον ρόλο τον αναλαμβάνει ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, τα πράγματα κάπως στρώνουν. Πέρα από αυτά, πρέπει να κλείνεις συνέχεια τα μάτια στα πολλά σκηνοθετικά ατοπήματα τεχνικής φύσης, ώστε τουλάχιστον να αδράξεις το θετικό μήνυμα του φιλμ. Το παράδοξο με τον «χρυσό ελληνικό κινηματογράφο» είναι πως την ίδια εποχή που οι Ευρωπαίοι πετύχαιναν αριστουργήματα με παιδιά ηθοποιούς, εμείς πηγαίναμε με τη «μελοδραματική» όπισθεν…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
