Εξαναγκασμένοι να φύγουν από το διαμέρισμα τους λόγω επικίνδυνων εργασιών σε γειτονικό κτήριο, ο Εμάντ και η Ρανά μετακομίζουν σε νέο διαμέρισμα στο κέντρο της Τεχεράνης. Αλλά εκεί, ένα περιστατικό που σχετίζεται με τον προηγούμενο ένοικο του διαμερίσματος, θα αλλάξει τη ζωή του ζευγαριού δραματικά.

Σκηνοθεσία:

Asghar Farhadi

Κύριοι Ρόλοι:

Shahab Hosseini … Emad Etesami

Taraneh Alidoosti … Rana Etesami

Babak Karimi … Babak

Farid Sajjadi Hosseini … ο άντρας

Mina Sadati … Sanam

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Asghar Farhadi

Παραγωγή: Asghar Farhadi, Alexandre Mallet-Guy

Μουσική: Sattar Oraki

Φωτογραφία: Hossein Jafarian

Μοντάζ: Hayedeh Safiyari

Σκηνικά: Keyvan Moghaddam

Κοστούμια: Sara Samiee

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Forushande
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Εμποράκος
  • Διεθνής Τίτλος: The Salesman

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Ιράν).
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
  • Υποψήφιο για Bafta ξενόγλωσσης ταινίας.
  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Κανών. Βραβείο σεναρίου και αντρικής ερμηνείας (Shahab Hosseini).

Παραλειπόμενα

  • Ο Asghar Farhadi επέλεξε το θεατρικό Ο Θάνατος του Εμποράκου του Arthur Miller ως αυτό που ερμηνεύουν οι ηθοποιοί στην ταινία, βασιζόμενος στην κοινή θεματολογία ως “έργου μέσα στο έργο”. Πριν από αυτή την επιλογή, ερεύνησε έργα των Jean-Paul Sartre και Henrik Ibsen.
  • Ο δημιουργός είχε κατά νου το συγκεκριμένο σενάριο χρόνια πριν, χωρίς όμως να αισθάνεται ότι είναι όπως θα έπρεπε, βάζοντας το μπρος μόνο όταν σκέφτηκε να κάνει τους πρωταγωνιστές θεατρικούς ηθοποιούς. Σημαντικό μέρος της απόφασης αυτής είχε το παρελθόν του δημιουργού στο θέατρο, και πως ήθελε να ζήσει εκ νέου τη συγκεκριμένη ατμόσφαιρα.
  • Ο Farhadi ανέβαλε προσωρινά την ισπανόφωνη ταινία που είχε ξεκινήσει να κάνει (Το Ξέρουν Όλοι), ώστε να επιστρέψει στην Τεχεράνη και να γυρίσει πρώτα αυτό.
  • Ο σκηνοθέτης δεν βρίσκονταν στη νικηφόρα για αυτόν τελετή των Όσκαρ, ως διαμαρτυρία για αντι-ισλαμικό νόμο της κυβέρνησης Donald Trump. Το βραβείο παρέλαβε η πρώτη ιρανή αστροναύτης, η Anoshe Ansari, και χαιρετήθηκε σε μήνυμα που παίχτηκε στην αίθουσα από τον θεατρικό και κινηματογραφικό σκηνοθέτη Bahram Beyzai.
  • Στο Λονδίνο η πρεμιέρα έγινε -με ελεύθερη πρόσβαση- επί της πλατείας Τραφάλγκαρ, όπου και παρέστη ο δήμαρχος της πόλης.
  • Πέρα από τα επίσημα βραβεία στις Κάνες, η ταινία κέρδισε και το ανεπίσημο Palme de Whiskers για τον γάτο με το όνομα Mrow.

Κριτικός: Πάνος Αχτσιόγλου

Έκδοση Κειμένου: 10/1/2017

O Εμάντ και η Ράνα, ένα νεαρό ζευγάρι της μεσαίας τάξης που ζει στην Τεχεράνη, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του όταν αυτό αρχίζει να εμφανίζει ρωγμές εξαιτίας γειτονικών οικοδομικών εργασιών. Μετά από αναζήτησή λίγων ημερών, θα καταλήξουν σε κάποιο διαμέρισμα που τους προτείνει ένας κοινός φίλος και συνάδελφος του θεατρικού έργου («Ο Θάνατος του Εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ) στο οποίο και οι δύο πρωταγωνιστούν. Ένα περιστατικό όμως που συνδέεται με τη ζωή του προηγούμενου ενοίκου θα αλλάξει τα δυναμικά στις σχέσεις τους, αλλά και την ίδια τους τη ζωή με τρόπο που μοιάζει απόκοσμα στο θεατρικό αριστούργημα που προσπαθούν μεταφέρουν στη σκηνή.

Βραβευμένος με τη Χρυσή Άρκτο της Μπερλινάλε του 2011 και με Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας του 2012 για το σπουδαίο «Ένας Χωρισμός», ο ανατρεπτικός ιρανός σκηνοθέτης πραγματεύεται για ακόμη μία φορά ένα δράμα που σηματοδοτείται από ένα γεγονός-σοκ. Η υπέροχη εναρκτήρια σκηνή με τις απειλητικές ρωγμές στους τοίχους και τα τζάμια του διαμερίσματος προοιωνίζει την κατάρρευση της ισορροπημένης ζωής του νεαρού ζευγαριού, καθώς οι ίδιοι τους φορώντας περούκες και φθαρμένα «γέρικα» ρούχα ετοιμάζονται να ενσαρκώσουν τους χαρακτήρες του διάσημου θεατρικού έργου, οδηγώντας το φιλμ σε μια αλληγορική συσχέτιση της αναπαράστασης με τη φιλμική του πραγματικότητα. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων γίνεται όπως πάντα με επιμέλεια και οι ανθρώπινες σχέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο, με τον σκηνοθέτη να ενσωματώνει τις ηθικές αμφιβολίες και τους υπαρξιακούς συλλογισμούς του θεατρικού κειμένου στη βαθιά «υποκειμενική» συναισθηματική ανισορροπία του Εμάντ, καθώς αυτός γεμάτος απόγνωση δεν παύει στιγμή να αναρωτιέται τι ακριβώς πρέπει να κάνει ένας άνδρας για να προστατεύσει τη γυναίκα που αγαπά.

Κινηματογραφημένο κυρίως ανάμεσα στο ακατάστατο από τη μετακόμιση νέο διαμέρισμα και το υποφωτισμένο ερασιτεχνικό θέατρο όπου η ομάδα προετοιμάζεται για την τελική παράσταση, το νέο φιλμ του Ασγκάρ Φαραντί εντυπώνει την υψηλή κινηματογραφική νοημοσύνη του δημιουργού του, παρόλο που αδυνατεί σε στιγμές να φτάσει τα επίπεδα της δραματικής πρόσκρουσης του «Ένας Χωρισμός» ή την αινιγματική και σταδιακή κορύφωση του «Τι Απέγινε η Έλι». Δεν μπορείς όμως να μην αναγνωρίσεις ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα καλογυρισμένο και φιλόδοξο φιλμ που αναζητώντας διαρκώς ένα είδος ψευδαισθησιακής ικανοποίησης η οποία μπορεί να γεννηθεί από μια εντελώς ανώφελη λύτρωση, ακροβατεί ανάμεσα στην πολυπλοκότητα της συναισθηματικής δικαίωσης και τη ζοφερότητα που κρύβει η προσωπική εκδίκηση.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *