Η οικογένεια Τενενμπάουμ δεν είναι μια συνηθισμένη οικογένεια. Πρόκειται για νεοϋορκέζους αριστοκράτες όπου το στιλ πρωτεύει των καθημερινών συνηθειών. Τα τρία παιδιά, έχοντας ανατραφεί με τα υψηλότερα στάνταρ, είναι ευφυΐες, κάτι όμως που προϋποθέτει και το ασυνήθιστο των μοναδικών τους χαρακτήρων. Η γαλήνη όμως στη φαμίλια έχει ανατραπεί για πάντα, αφού ο πάτερ-φαμίλιας Ρόιαλ έχει εγκαταλείψει το σπίτι και τώρα επιστρέφει, κάτω από το φόβο των γηρατειών, εκλιπαρώντας πρώτιστα τη δυναμική του σύζυγο Εθελάιν να τον δεχτεί πίσω.
Σκηνοθεσία:
Wes Anderson
Κύριοι Ρόλοι:
Gene Hackman … Royal Tenenbaum
Anjelica Huston … Etheline Tenenbaum
Ben Stiller … Chas Tenenbaum
Gwyneth Paltrow … Margot Tenenbaum
Luke Wilson … Richie Tenenbaum
Owen Wilson … Eli Cash
Bill Murray … Raleigh St. Clair
Danny Glover … Henry Sherman
Grant Rosenmeyer … Ari Tenenbaum
Jonah Meyerson … Uzi Tenenbaum
Stephen Lea Sheppard … Dudley Heinsbergen
Seymour Cassel … Dusty
Kumar Pallana … Pagoda
Larry Pine … Peter Bradley
Andrew Wilson … Tex Hayward
Ebon Moss-Bachrach … Frederick
Alec Baldwin … αφηγητής (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Wes Anderson, Owen Wilson
Παραγωγή: Wes Anderson, Barry Mendel, Scott Rudin
Μουσική: Mark Mothersbaugh
Φωτογραφία: Robert D. Yeoman
Μοντάζ: Dylan Tichenor
Σκηνικά: David Wasco
Κοστούμια: Karen Patch
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Royal Tenenbaums
- Ελληνικός Τίτλος: Οικογένεια Τενενμπάουμ
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου.
- Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Gene Hackman) σε κωμωδία/μιούζικαλ.
- Υποψήφιο για Bafta σεναρίου.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
Παραλειπόμενα
- Το σημείο αιχμής που επέφερε το ξεκίνημα για το γράψιμο του σεναρίου ήταν το διαζύγιο των γονιών του Wes Anderson. Οι επιρροές του όμως ήταν δυνατότερες από το ίδιο το γεγονός, αφορώντας δουλειές του Louis Malle (Φύσημα στην Καρδιά, και Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει) και το Οι Υπέροχοι Άμπερσον του Orson Welles. Ήταν όμως και το βιβλίο Franny and Zooey (1961) του J.D. Salinger που έθεσε κάποιους κανόνες, και διόλου τυχαία η ταινία υποτίθεται ότι είναι η οπτικοποίηση-αφήγηση ενός βιβλίου (που δεν υπάρχει βέβαια) με το ύφος του εν λόγω συγγραφέα.
- Owen Wilson και Anderson χρειάστηκαν δύο χρόνια για να ολοκληρώσουν το σενάριο, μια κι αυτό χαρακτηρίζονταν από μια πολυπλοκότητα.
- Ο Gene Hackman ήταν η αρχική επιλογή του σκηνοθέτη για τον κεντρικό ρόλο, ενώ κι ο ρόλος της Εθελάιν γράφονταν εξαρχής για την Anjelica Huston. Ο Hackman όμως ήταν διστακτικός, μια και δεν καταλάβαινε πολλά ούτε από το σενάριο ούτε από τον χαρακτήρα, και ήταν ο ατζέντης του που τον έπεισε να τον αναλάβει. Αυτός ο δισταγμός του έφερε προσωρινά ως πιθανή λύση τον Michael Caine, ενώ φήμες ήθελαν ως υποψήφιο και τον Gene Wilder.
- Ben Stiller και Gwyneth Paltrow ήταν διαθέσιμοι μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, με τα γυρίσματα να προσαρμόζονται στο πρόγραμμα τους.
- Ο Alec Baldwin καλέστηκε από τον Anderson να αναλάβει χρέη αφηγητή, λέγοντας όμως -σύμφωνα με τον Baldwin- ότι αυτό ήταν η θέληση του στούντιο και όχι δική του, και ότι μάλιστα εάν τα καταφέρει θα τον αφαιρέσει. Σε ένα πάνελ όμως στο φεστιβάλ της Τριμπέκα, που ήταν παρόντες και οι δύο, ο Anderson δήλωσε πως δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο. Και σύμφωνα με τον Matt Zoller Seitz, συγγραφέα του The Wes Anderson Collection, η αφήγηση υπήρχε πάντα επί του σεναρίου.
- Anderson και Huston ήταν σε συνεχή ένταση με τον Hackman, ο οποίος δεν ήταν καθόλου φιλικός απέναντι τους.
- Κατά τα γυρίσματα, το πουλί Mordecai πιάστηκε από κάτοικους του Νιου Τζέρσεϊ, οι οποίοι απαιτούσαν λύτρα για να το επιστρέψουν. Εντέλει αντικαταστάθηκε από ένα λίγο πιο λευκό.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Δύο ήταν τα σάουντρακ που κυκλοφόρησαν για την ταινία, περιέχοντας -δίχως κάποιον συγκεκριμένο διαχωρισμό- τη μουσική του Mark Mothersbaugh, τραγούδια από παλιότερες δεκαετίες και κλασική μουσική. Ανάμεσα στα τραγούδια υπάρχουν κάποια που δεν ακούγονται επί της ταινίας.