The Royal Hotel
- The Royal Hotel
- 2023
- Αυστραλία
- Αγγλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Θρίλερ, Νεανική
- 09 Νοεμβρίου 2023
Όταν ξεμένουν από λεφτά, δύο νεαρές Αμερικανίδες που κάνουν τις διακοπές τους στην Αυστραλία καταλήγουν στο «Royal Hotel», μια παμπ στη μέση του πουθενά που εξυπηρετεί τους μεταλλωρύχους της κοντινής κωμόπολης. Γρήγορα γίνεται σαφές πως οι κοπέλες αποτελούν ατραξιόν, μονοπωλώντας το ενδιαφέρον των πελατών. Απομονωμένες σε έναν εφιάλτη όπου δεν μπορούν να εμπιστευτούν κανέναν, οι δύο φίλες πρέπει να αντέξουν τον αντρικό κλοιό που σφίγγει όλο και πιο απειλητικά γύρω τους.
Σκηνοθεσία:
Kitty Green
Κύριοι Ρόλοι:
Julia Garner … Hanna
Jessica Henwick … Liv
Hugo Weaving … Billy
Toby Wallace … Matty
Ursula Yovich … Carol
Daniel Henshall … Dolly
James Frecheville … Teeth
Herbert Nordrum … Torsten
Baykali Ganambarr … Tommy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kitty Green, Oscar Redding
Παραγωγή: Iain Canning, Kath Shelper, Emile Sherman, Liz Watts
Μουσική: Jed Palmer
Φωτογραφία: Michael Latham
Μοντάζ: Kasra Rassoulzadegan
Σκηνικά: Leah Popple
Κοστούμια: Mariot Kerr
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Royal Hotel
- Ελληνικός Τίτλος: The Royal Hotel
Παραλειπόμενα
- Η έμπνευση για τη δημιουργία της ταινίας δόθηκε επισήμως μέσα από το ντοκιμαντέρ Hotel Coolgardie (2016), αν και πολλοί παραλλήλισαν το στόρι με το θρίλερ τρόμου Wolf Creek: Απόλυτος Τρόμος (2005) και το cult Ξύπνημα στον Τρόμο (1971). Και οι τρεις αυτές ταινίες είναι από την Αυστραλία όπως και η παρούσα.
- Τα γυρίσματα έγιναν στη Γιάτινα, μια πόλη μόλις 29 κατοίκων, και άλλες περιοχές της Νότιας Αυστραλίας. Το Royal Hotel κατασκευάστηκε εντός ενός πλέον εγκαταλελειμμένου μπαρ, σε κτήριο που υπάρχει από το 1874. Υπήρχε πολύ παλιότερα ένα ξενοδοχείο με αυτή την ονομασία, αλλά σε γειτονική της Γιάτινα πόλη. Εκείνο καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά το 1934.
- Δεύτερη ταινία μυθοπλασίας για την Kitty Green, αλλά πρώτη στη χώρα της, μια και το The Assistant ήταν αμερικανική παραγωγή.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 8/11/2023
Μια παμπ στη μέση στη μέση του πουθενά, στην αχανή αυστραλιανή ύπαιθρο, γίνεται το σκηνικό για το κοινωνικό θρίλερ που σκηνοθετεί η Κίτι Γκριν, η οποία έγραψε το σενάριο μαζί με τον Όσκαρ Ρέντινγκ. Το ανατριχιαστικό στην περίπτωση του The Royal Hotel είναι ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τα οποία περιγράφονται στο ντοκιμαντέρ Hotel Coolgardie, που γυρίστηκε το 2016.
Δύο νεαρές τουρίστριες ξεμένουν από χρήματα ενώ βρίσκονται σε διακοπές στην Αυστραλία και αποφασίζουν να πιάσουν δουλειά για λίγες ημέρες σε μια παμπ, η οποία βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά. Το μέρος εξυπηρετεί κυρίως τους μεταλλωρύχους που εργάζονται στην περιοχή και μερικούς ακόμα ντόπιους. Τα δύο κορίτσια θα έρθουν αντιμέτωπα με μια διαφορετική πάστα ανθρώπων από αυτές που είχαν συνηθίσει να συναναστρέφονται, και διάφορα περίεργα περιστατικά δεν θα αργήσουν να εξελιχθούν σε σκηνικά βίας.
Ενδιαφέρον το θρίλερ που μας δίνει η Κίτι Γκριν. Μέσα από το σκηνικό της απόλυτης ερημιάς, στο οποίο βρίσκεται η παμπ, οι θαμώνες εμφανίζονται το βράδυ, έτοιμοι να κοινωνικοποιηθούν αλλά με έναν δικό τους τρόπο. Τα άγρια ένστικτα δεν αργούν να βγουν στην επιφάνεια, με τη βοήθεια του αλκοόλ, ενώ φαίνεται ότι τα περισσότερα προκαλούνται από τη μοναξιά, την έλλειψη συντροφικότητας και την αδυναμία συναναστροφής με τον “έξω κόσμο”. Τα δύο κορίτσια έρχονται από εκεί, και αυτό τα τοποθετεί αυτόματα στη θέση του θηράματος για τους κυνηγούς που βρίσκονται έξω από την μπάρα.
Οι ερμηνείες των Τζούλια Γκάρνερ (κυρίως) και Τζέσικα Χένγουικ εξυπηρετούν απόλυτα την αφήγηση της Γκριν, που αφήνει στις ερμηνείες τους να βγει ανά διαστήματα και μια έντονα ανησυχητική αμηχανία για όλα αυτά που βλέπουν γύρω τους. Στον ρόλο του ιδιοκτήτη της παμπ βρίσκουμε τον Χιούγκο Γουίβινγκ, τον οποίο ομολογώ ότι προσπάθησα πολύ να αναγνωρίσω, καθώς είναι ένας πραγματικά αντιπαθής, διαλυμένος από τη ζωή, τύπος.
Το The Royal Hotel πατάει σε μοτίβα που έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν το αυστραλιανό σινεμά (Wolf Creek, Outback). Δεν είναι τόσο mainstream όσο φαίνεται. Είναι πιο αργό στην εξέλιξή του και βγάζει όλη την ένταση στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά, κι εκεί όχι απαραίτητα με τον τρόπο που το κοινό περιμένει να εξελιχθεί ένα θρίλερ του σήμερα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
