Καλπάζοντας με το Όνειρο (2017)

ΣΥΝΟΨΗ

Άλλοτε ανερχόμενο αστέρι στις αρένες του ροντέο, ο νεαρός καβαλάρης Μπράντι βρίσκεται αντιμέτωπος με τη ματαίωση όταν ένας σοβαρότατος τραυματισμός τον υποχρεώνει να μείνει μακριά από αυτό που αγαπά. Ελλείψει εναλλακτικών ή επιθυμίας να ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι από αυτό του καουμπόι, ο Μπράντι καλείται να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του.

Σκηνοθεσία:

Chloe Zhao

Κύριοι Ρόλοι:

Brady Jandreau … Brady Blackburn

Tim Jandreau … Wayne Blackburn

Lilly Jandreau … Lilly Blackburn

Cat Clifford … Cat Clifford

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chloe Zhao

Παραγωγή: Mollye Asher, Sacha Ben Harroche, Bert Hamelinck, Chloe Zhao

Μουσική: Nathan Halpern

Φωτογραφία: Joshua James Richards

Μοντάζ: Alex O’Flinn

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Rider
Ελληνικός Τίτλος: Καλπάζοντας με το Όνειρο

Κύριες Διακρίσεις

Βραβείο C.I.C.A.E. για το τμήμα 15νθήμερο Σκηνοθετών στο φεστιβάλ Κανών.
Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ του Ρέικιαβικ.
Χρυσή Αθηνά στο φεστιβάλ Αθηνών.

Παραλειπόμενα

Η σκηνοθέτις Chloe Zhao πρωτοσυνάντησε τον Brady Jandreau το 2015, κατά τα γυρίσματα του Τραγούδια που μου Έμαθαν τα Αδέλφια μου. Επισκέφτηκε ένα ράντσο όπου έτυχε να εργάζεται ο νεαρός, κι αυτός της δίδαξε πώς να καβαλάει άλογο. Είχε κατά νου να τον συμπεριλάβει σε κάποια μελλοντική της ταινία, αλλά όταν έμαθε για το τραγικό του ατύχημα με μόνιμα τραύματα στο κεφάλι, αποφάσισε να βασίσει πάνω του την επόμενη ταινία της.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 28/5/2020

Αν το αμερικάνικο ανεξάρτητο σινεμά έχει βρει, εδώ και χρόνια, το μαγικό κουμπί των διεθνών σινεφιλικών αναζητήσεων, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια παραγωγή των ΗΠΑ δια χειρός της Chloe Zhao, σκηνοθέτιδας με καταγωγή από την Κίνα.

H Chloe Zhao αποφασίζει λοιπόν στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της να εξερευνήσει την ταυτότητα του αμερικανού νεαρού άντρα, και να αφηγηθεί την πραγματική ιστορία του τραυματισμού ενός καουμπόη μετά από πτώση από το άλογο του. Κι αν ίσως βιάζεστε να αναφωνήσετε πως η ταυτότητα του λευκού Αμερικανού δεν αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τις απανταχού απαιτούμενες ταυτίσεις και προβολές, η Zhao ξέρει πώς να μετατρέψει την εξερεύνηση της σε καθολική αναζήτηση, και να ανοίξει εκείνον τον -πάντα απρόσφορο- διάλογο για τα όνειρα που -τελικά- μας ξεφεύγουν.

Ποντάροντας στον απόλυτο ρεαλισμό και χρησιμοποιώντας μάλιστα ως ερμηνευτικό υλικό τούς μη ηθοποιούς, αλλά πραγματικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας, η Zhao βουτάει στο μεδούλι των κεντρικών ΗΠΑ και των απόλυτων και σφοδρών «θέλω». Και φτιάχνοντας ένα σενάριο που πατάει σε σιωπές, βλέμματα κι αναγκαία λόγια, δημιουργεί μια ταινία που αγγίζει ευαίσθητες και καθολικές χορδές.

Κι αν συχνά μοιάζει με συρραφή όλων εκείνων των στοιχείων που καθιέρωσαν το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά ως -συχνά- επίσημο αγαπημένο των απανταχού φεστιβάλ, η ταινία της παραμένει ένα μικρό ακατέργαστο διαμάντι.

Βαθμολογία: