Δαιμονισμένη

Ο Κλάιντ είναι ένας πρόσφατα διαζευγμένος πατέρας, του οποίου η κόρη αναπτύσσει έναν μυστηριώδη δεσμό με ένα ξύλινο κουτί-αντίκα που αγοράζει σε κάποιο παζάρι. Καθώς η συμπεριφορά της κόρης του γίνεται όλο και πιο αλλοπρόσαλλη, ο Κλάιντ νιώθει ολοένα και πιο έντονα την ύπαρξη μιας σκοτεινής παρουσίας, και καταλαβαίνει ότι αυτή σχετίζεται με το κουτί. Ανεξήγητα και δυσάρεστα περιστατικά αρχίζουν να συμβαίνουν και να κλιμακώνονται, ώσπου τελικά ο Κλάιντ αποκρυπτογραφεί τα περίεργα σκαλίσματα πάνω στο κουτί και ανακαλύπτει πως μέσα σ’ αυτό κρύβεται ένα ντιμπούκ: ένα ξεστρατισμένο πνεύμα που κυριεύει και τελικά καταβροχθίζει τον ανθρώπινο ξενιστή του. Καθώς η επιρροή του πνεύματος πάνω στη μικρή του κόρη γίνεται όλο και πιο έντονη και τρομαχτική, ο Κλάιντ δίνει μάχη με τον χρόνο, προκειμένου να βρει έναν ειδικό που θα μπορέσει να απομακρύνει το κακό και να σώσει το παιδί του.

Σκηνοθεσία:

Ole Bornedal

Κύριοι Ρόλοι:

Jeffrey Dean Morgan … Clyde Brenek

Kyra Sedgwick … Stephanie Brenek

Natasha Calis … Emily ‘Em’ Brenek

Madison Davenport … Hannah Brenek

Grant Show … Brett

Matisyahu … Tzadok Shapir

Jay Brazeau … καθηγητής McMannis

Rob LaBelle … Russell

Ned Bellamy … Trevor

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Juliet Snowden, Stiles White

Παραγωγή: Sam Raimi, Rob Tapert, J.R. Young

Μουσική: Anton Sanko

Φωτογραφία: Dan Laustsen

Μοντάζ: Eric L. Beason, Anders Villadsen

Σκηνικά: Rachel O’Toole

Κοστούμια: Carla Hetland

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Possession
• Ελληνικός Τίτλος: Δαιμονισμένη

Σεναριακή Πηγή

• Άρθρο: A Jinx in a Box? της Leslie Gornstein.

Παραλειπόμενα

• Ο Bornedal είχε δηλώσει πως είχε δει το σενάριο περισσότερο ως μια αλληγορία για το διαζύγιο, παρά για μια ταινία τρόμου.
• Ο Sam Raimi ήταν που παρέλαβε το “κουτί ντιμπούκ” από τον ιδιοκτήτη του, Jason Haxton, δηλώνοντας αργότερα ότι δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με αυτό, μια και το φοβόνταν.
• Ο σκηνοθέτης είχε αναφέρει αργότερα ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων είχαν λάβει χώρα διάφορα περίεργα γεγονότα, με το χειρότερο αυτών να ήταν ότι κάηκαν όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν, 5 ημέρες μετά το πέρας των γυρισμάτων.
• Στην προώθηση του φιλμ χρησιμοποιήθηκε η συχνή για παρόμοιες ταινίες φράση “βασισμένο σε αληθινή ιστορία”. Στην πραγματικότητα, την έμπνευση έδωσε ένα άρθρο του 2004 της Leslie Gornstein στη Los Angeles Times, όπου μοιάζει περισσότερο με ανάλυση αστικού μύθου, αλλά δεν αναφέρεται και σε δαιμονισμό σαν αυτόν της ταινίας.