Η Πέτρα της Υπομονής
- Sang-e Saboor
- The Patience Stone
- 2012
- Αφγανιστάν
- Περσικά
- Δραματική
- 25 Απριλίου 2013
Σε μια χώρα της Μέσης Ανατολής, μια γυναίκα ανησυχεί για τον άντρα της που είναι σε κώμα για περισσότερες από δύο βδομάδες. Τα αδέλφια του συζύγου έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια, και η γυναίκα πρέπει να φροντίσει μόνη της τα δύο τους παιδιά, ενώ βάζει συνεχώς νερό από σωλήνα στον σύζυγο και καιροφυλακτεί αν έχει ανοίξει τα μάτια του. Ακολουθώντας τη συμβουλή μιας θείας, η γυναίκα ξεκινάει έναν μακρύ μονόλογο στον κωματώδη άντρας της, για όλα όσα τη βασανίζουν. Ίσως έτσι ελαφρύνει ο καημός της.
Σκηνοθεσία:
Atiq Rahimi
Κύριοι Ρόλοι:
Golshifteh Farahani … η γυναίκα
Hamid Djavadan … ο σύζυγος
Hassina Burgan … η θεία
Massi Mrowat … ο νεαρός στρατιώτης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jean-Claude Carriere, Atiq Rahimi
Παραγωγή: Michael Gentile
Μουσική: Max Richter
Φωτογραφία: Thierry Arbogast
Μοντάζ: Herve de Luze
Σκηνικά: Erwin Prib
Κοστούμια: Malek Jahan Khazai
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Sang-e Saboor
- Ελληνικός Τίτλος: Η Πέτρα της Υπομονής
- Διεθνής Τίτλος: The Patience Stone
- Εναλλακτικός Τίτλος: Syngue Sabour, Pierre de Patience [γαλλικά]
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Sang-e Saboor του Atiq Rahimi.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για πρώτο γυναικείο ρόλο (Golshifteh Farahani) στα Ασιατικά Βραβεία.
- Υποψήφιο για υποσχόμενη ηθοποιό (Golshifteh Farahani) στα Cesar.
- Επίσημη πρόταση του Αφγανιστάν για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Παραλειπόμενα
- Παρότι οι Γάλλοι την προτείνουν εδώ για υποσχόμενη ηθοποιό στα Cesar, η Golshifteh Farahani ήταν ήδη διάσημη τόσο στο Ιράν όσο και το εξωτερικό.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 22/4/2013
Σε μια μουσουλμανική χώρα (περίπου Ιράν-Αφγανιστάν) κι ενώ μαίνεται κάποιος εμφύλιος, ένας άντρας, μια ζωή πολεμιστής, βρίσκεται στο σπίτι του σε κώμα από μια σφαίρα που σφηνώθηκε στο ινίο του πάνω σε έναν καυγά, με τους συγγενείς του όλους να την έχουν κοπανήσει καθώς οι εχθροπραξίες έχουν φτάσει στις γειτονιές τους. Απομένει η γυναίκα του να τον φροντίζει, έχοντας να προσέχει και τις δυο μικρές της κόρες που τελικά τις πάει για ασφάλεια στη θεία της, μια πολύξερη πόρνη.
Ύστερα από τόσα χρόνια καταπίεσης, η νεαρή γυναίκα αρχίζει να μιλάει ελευθέρα στον αναίσθητο άντρα της, εκφράζοντας όλα αυτά που της ήταν απαγορευμένα, ενώ δέχεται να μυήσει στην τέχνη του έρωτα έναν ευαίσθητο και κακοποιημένο ψυχολογικά και σωματικά στρατιώτη που βρέθηκε στη γειτονιά της. Υπάρχει ένα παλιός μύθος, της λέει η θεία της, για την «πέτρα της υπομονής». Της μιλάς μέχρι εκείνη να εκραγεί και να ελευθερωθείς.
Ο Αφγανός, εγκατεστημένος στο Παρίσι, Ατίκ Ραχιμί τιμήθηκε το 2008 για το ομότιτλο βιβλίο του με το βραβείο Γκονκούρ, ενώ από το 2002 είχε πάρει την κάμερα στα χέρια (για ένα ντοκιμαντέρ) και το 2004 παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους του, Earth and Ashes. Η ιστορία αυτή (διασκευασμένη σε σενάριο από τον ίδιο, σε συνεργασία με τον παλαίμαχο Ζαν-Κλοντ Καριέρ) θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει θεατρικό καθώς αποτελεί ένα δράμα δωματίου (με λίγα και όχι σημαίνοντα εξωτερικά πλάνα) και εν πολλοίς έναν μονόλογο. Ωστόσο, ο Ραχιμί καταφέρνει με το πλανάρισμα και τη φωτογραφία του γάλλου Τιερί Αρμπογκάστ (Νικίτα, Leon, Το Πέμπτο Στοιχείο) να δώσει κινηματογραφική πνοή στο έργο του, έχοντας ως βασικό όπλο την ερμηνεία της Γκολσίφτεχ Φαραχανί (Τι Απέγινε η Έλι, Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα). Η ιρανή ηθοποιός ερμηνεύει «ψύχραιμα», εσωτερικά, αποδίδοντας στο ύφος του δραματικού ρεαλισμού κι όχι με όρους θεάτρου. Το ίδιο το κείμενο είναι αριστοτεχνικά δοσμένο. Το αδρανές σώμα του άντρα της, όπως και το Κοράνι στο ράφι ορίζουν το δέος της πατριαρχίας απέναντι στο οποίο κάνει έναν αγώνα να το υπερβεί. Μιλάει. Εξομολογείται απέναντι στα «ιερά και τα όσια», ότι της ήταν ανεπίτρεπτο σε όλη της τη ζωή. Ναι, είναι άνθρωπος, όχι ένα «θηλυκό πράγμα», μάλιστα άνθρωπος με ποιότητες που ο άντρας της δεν είχε φαντασθεί. Με αυτό τον τρόπο, ψυχαναλύεται και νικάει –τουλάχιστον σε ψυχικό επίπεδο. Δεν έχει τόση σημασία αν ο άντρας ακούει, σημασία έχει ότι καταφέρνει η ίδια να φέρει στην επιφάνεια την ουσία της. Να κοιτάξει θαρραλέα τον εαυτό της.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
