O Χρουντί Μπακσί είναι ένας ινδός ηθοποιός. Η μικρή συμμετοχή του σε μια ταινία χολιγουντιανής παραγωγής δημιουργεί πολλά προβλήματα στους συντελεστές της, και κυρίως στον σκηνοθέτη της που εξαγριωμένος τον διώχνει από τα γυρίσματα, ενώ η επιθυμία του δεν περιορίζεται απλά εκεί, αλλά θέλει να τον απομακρύνει από τα κινηματογραφικά στούντιο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και ενώ η απαραίτητες κινήσεις για την απομάκρυνση του ευγενέστατου κατά άλλα Μπακσί από τα κινηματογραφικά πλατό είναι πλέον γεγονός, αυτός καταλήγει, από λάθος, καλεσμένος σ’ ένα από τα αποκλειστικά για διάσημους και αστέρες πάρτι του Χόλιγουντ. Και αυτό είναι μόνο η αρχή…
Σκηνοθεσία:
Blake Edwards
Κύριοι Ρόλοι:
Peter Sellers … Hrundi V. Bakshi
Claudine Longet … Michele Monet
Jean Carson … Nanny
Denny Miller … ‘Wyoming Bill’ Kelso
Gavin MacLeod … Charlie S. Divot
Marge Champion … Rosalind Dunphy
Sharron Kimberly … πριγκίπισσα Helena
Buddy Lester … Davey Kane
Steve Franken … Levinson
J. Edward McKinley … Fred Clutterbuck
Fay McKenzie … Alice Clutterbuck
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Blake Edwards, Tom Waldman, Frank Waldman
Στόρι: Blake Edwards
Παραγωγή: Blake Edwards
Μουσική: Henry Mancini
Φωτογραφία: Lucien Ballard
Μοντάζ: Ralph E. Winters
Σκηνικά: Fernando Carrere
Κοστούμια: Jack Bear
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Party
- Ελληνικός Τίτλος: Το Πάρτι
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Το Πάρτυ
Παραλειπόμενα
- Μια κλασική όσο και cult κωμική στιγμή. Με έναν πολύ χαλαρό σεναριακό κορμό (μονάχα 63 σελίδες σεναρίου) και επιρροή από τον Jacques Tati, το φιλμ στηρίζεται σε σειρά μικρών επεισοδίων, στα οποία ο Sellers κυρίως αυτοσχεδίαζε.
- Ήταν η μόνη συνεργασία του Sellers με τον Edwards πέρα από τη σειρά του Ροζ Πάνθηρα.
- Ο χαρακτήρας του Μπακσί βασίστηκε τόσο στον επιθεωρητή Κλουζό από τον Ροζ Πάνθηρα, όσο και τον Δρ Αχμέντ ελ Καμπίρ από το Η Εκατομμυριούχος (1960). Με τη σειρά του έγινε η κεντρική επιρροή για μεταγενέστερους κωμικούς χαρακτήρες, με διασημότερο αυτόν του Mr. Bean.
- Άλλες αναφορές θέλουν τα εσωτερικά γυρίσματα να πραγματοποιήθηκαν στα στούντιο της MGM, και άλλες στα Samuel Goldwyn Studios.
- Δεν ήταν λίγοι που κριτίκαραν την αναπαραγωγή αρνητικών στερεότυπων επί των Ινδών, αλλά και την ερμηνεία ενός Ινδού από λευκό με βαμμένο πρόσωπο. Παρόλα αυτά, η ταινία δεν ήταν μόνο δημοφιλής διαχρονικά στην Ινδία, αλλά ενέπνευσε και το Μπόλιγουντ σε αρκετές του παραγωγές.
- Η ταινία έκανε πρεμιέρα την ίδια ημέρα με τη δολοφονία του Martin Luther King, Jr. Οι θεατές, μάλιστα, αγνοούσαν το μεγάλο γεγονός καθώς έβλεπαν το φιλμ. Αυτή η τραγική σύμπτωση την είχε καταδικάσει εμπορικά.
- Μία από τις αγαπημένες ταινίες του Elvis Presley.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Henry Mancini συνέθεσε κι ένα τραγούδι για το φιλμ, το Nothing to Lose, που ακούγεται από την Claudine Longet.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 26/3/2010
Το μοτίβο του γκαφατζή πλην συμπαθητικού ήρωα που σε κάθε του βήμα σπέρνει τον πανικό και την καταστροφή, είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα των κωμικών σεναρίων. Από το Mr. Bean μέχρι τον Γκαφατζή της Ζούγκλας, ο ήρωας αυτός δεν λέει να εξαφανιστεί. Στο σύγχρονο κινηματογραφικό στερέωμα, ο χαρακτήρας αυτός ίσως έχει καταντήσει από γραφικός έως μονότονος κι εν μέρει βαρετός. Αν, λοιπόν, έχετε βαρεθεί να βλέπετε όλους αυτούς σύγχρονους γκαφατζήδες, που μέσα από δήθεν γκριμάτσες προσπαθούν να μας κάνουν να γελάσουμε, θα βρείτε εδώ τον δάσκαλο σας. Απολαύστε τον πρώτο διδάξαντα Peter Sellers να ερμηνεύει τον Hrundi Bakshi και θα καταλάβετε γιατί ήταν και παραμένει διαφορετικός από όλους τους σημερινούς κωμικούς. Αν κάποια στιγμή στο μέλλον πετύχετε το Mr. Bean και θέλετε απεγνωσμένα να αλλάξετε κανάλι, μην κατηγορήσετε εμένα, ο Peter Sellers θα φταίει…
Δεν ξέρω αν είστε φαν των κωμωδιών με το πνευματικό-σαρκαστικό χιούμορ τύπου Woody Allen και Monty Python ή αν είστε φαν των καθαρόαιμων κωμωδιών καταστάσεων, μπορώ όμως να σας εγγυηθώ ότι ακόμα κι αν προτιμάτε το πρώτο είδος, με το Πάρτι σχεδόν θα κλαίτε από τα γέλια. Αν οι κωμωδίες καταστάσεων σάς φαίνονται σαχλές ή αν κάπου μέσα σας αγαπάτε ακόμα και τις σύγχρονες κατώτερες μορφές τους, αλλά το κινηματογραφικό σας «επίπεδο» δεν σας επιτρέπει ούτε να τις αγγίξετε, εδώ θα βρείτε μια απόλυτα απενοχοποιημένη απόλαυση, κάτι σαν τη σοκολάτα υγείας που κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει αν την προτιμάτε από την κανονική. Τίποτα, λοιπόν, δεν πάει στραβά με σας αν προτιμάτε το Πάρτι από τον Bergman και τον Tarkovsky…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
