Ο συγγραφέας Γεώργιος Βιζυηνός βρίσκεται έγκλειστος σε άσυλο της Αθηνάς στο τέλος του 19ου αιώνα. Μέσα στο άσυλο προσπαθεί να επαναφέρει στη μνήμη του τα χρόνια που έζησε παιδί στην Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη, μέσα από ένα λογοτεχνικό βιβλίο που έγραψε για την εποχή εκείνη. Στις αναμνήσεις του είναι έντονη η εικόνα του παππού του, ενός ανθρώπου που μέχρι την ηλικία των 10 χρονών ντυνόταν κορίτσι για να αποφύγει τον στρατό. Στη ζωή του παππού του κυρίαρχο ρόλο έπαιξαν τα παραμύθια και το όνειρο, κι αυτό επηρέασε τον ψυχικό κόσμο του μικρού Γεώργιου Βιζυηνού.
Σκηνοθεσία:
Λάκης Παπαστάθης
Κύριοι Ρόλοι:
Ηλίας Λογοθέτης … Γεώργιος Βιζυηνός
Φραγκίσκη Μουστάκη … Γιώργης
Ρούλα Πατεράκη … η γιαγιά
Λάζαρος Ανδρέου … ο μάστορας
Μαρίνα Ψάλτη … η μαστόρισσα
Υβόννη Μαλτέζου … Κα Αφροβασίλη
Mustafa Avkiran … ο βασιλιάς
Metin Belgin … ο αδελφός
Ντίνος Αυγουστίδης … ιατρός
Μιχαήλ Μαρμαρινός … ιατρός
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Λάκης Παπαστάθης, Έλενα Πέγκα, Μαριάννα Κουτάλου
Παραγωγή: Απόστολος Παπαευσταθίου, Λάκης Παπαστάθης
Μουσική: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφία: Γιάννης Δασκαλοθανάσης
Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου
Σκηνικά: Γιώργος Γεωργίου
Κοστούμια: Γιώργος Γεωργίου
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον
- Διεθνής Τίτλος: The Only Journey of His Life
Σεναριακή Πηγή
- Διήγημα: Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον του Γεώργιου Βιζυηνού.
Κύριες Διακρίσεις
- Καλύτερη ταινία, μουσική, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια, ήχος και μακιγιάζ στα κρατικά βραβεία.
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
- Επίσημη πρόταση της Ελλάδας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη ταινία μυθοπλασίας για τον Λάκη Παπαστάθη από το 1987.
- Ντεμπούτο για τη μικρή Φραγκίσκη Μουστάκη, που είχε ως προσωπική δασκάλα υποκριτικής τη Ρούλα Πατεράκη. Έκπληξη προκάλεσε η επιλογή της σε ρόλο αγοριού.
- Το φιλμ προβλήθηκε σε μεγάλα φεστιβάλ ανά τον πλανήτη (όπως του Τορόντο), αλλά στην Τουρκία πήρε και διανομή.
- Με 24.500 εισιτήρια, ήρθε στην 7η θέση ανάμεσα σε 21 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
- Το 2011, ο Δήμος Αβδελιώδης ανέβασε το έργο ως θεατρικό.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/12/2015
Εικονογραφώντας το ομότιτλο έργο του Γεώργιου Βιζυηνού (1884), ο Λάκης Παπαστάθης χρησιμοποιεί το πρώτο πρόσωπο αφήγησης και το αναγάγει σε «αυτοβιογραφία», που εξιστορείται κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του πεζογράφου, όντας νοσηλευόμενος στο Δρομοκαΐτειο. Η παραμυθένια αναπαράσταση της εποχής και του λόγου, η διατήρηση της καθαρεύουσας και η ηθογραφική αρτιότητα δρομολογούνται κατευθείαν στον ψυχισμό του θεατή, που παρασύρεται στη μαγεία της γραφής του Βιζυηνού. Η επιλογή της μικρούλας Φραγκίσκης Μουστάκη στον αγορίστικο ρόλο κρίνεται ιδανική, αφού καλείται να ερμηνεύσει τον «παππού» που φέροντας κοτσίδες μεγαλώνει σαν κορίτσι, αλλά και να υπηρετήσει την ομορφιά του νεαρού Βιζυηνού, όπου το παραμύθι την ορίζει ως μοναδική. Η μικρή όμως διάρκεια της ταινίας προδίδει το όλο εγχείρημα και αφήνει ακόρεστη την καλύτερη των προθέσεων μας, κάτι που δεν την εμπόδισε να σαρώσει στα κρατικά βραβεία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
