Ένας γορίλας με το όνομα Ιβάν έχει σαν όνειρό του να αναζητήσει τις ρίζες του και το παρελθόν του. Θα το πετύχει με τη βοήθεια της Στέλλας, μιας ελεφαντίνας, που μαζί θα καταστρώσουν ένα σχέδιο διαφυγής από την αιχμαλωσία τους. Θα το πετύχουν;

Σκηνοθεσία:

Thea Sharrock

Κύριοι Ρόλοι:

Sam Rockwell … Ivan (φωνή)

Bryan Cranston … Mack

Angelina Jolie … Stella (φωνή)

Danny DeVito … Bob (φωνή)

Helen Mirren … Snickers (φωνή)

Ramon Rodriguez … George

Ariana Greenblatt … Julia

Brooklynn Prince … Ruby (φωνή)

Chaka Khan … Henrietta (φωνή)

Ron Funches … Murphy (φωνή)

Phillipa Soo … Thelma (φωνή)

Mike White … Frankie (φωνή)

Eleanor Matsuura … Candace Taylor

Indira Varma … Δρ Maya Wilson

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mike White

Παραγωγή: Angelina Jolie, Allison Shearmur, Brigham Taylor

Μουσική: Craig Armstrong

Φωτογραφία: Florian Ballhaus

Μοντάζ: Barney Pilling

Σκηνικά: Molly Hughes

Κοστούμια: Jill Taylor

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The One and Only Ivan
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Ένας και Μοναδικός Ιβάν

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: The One and Only Ivan της Katherine Applegate.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.
  • Υποψήφιο για Bafta ειδικών εφέ.

Παραλειπόμενα

  • Συνδυασμός CGI για τα ζώα, με ζωντανούς χαρακτήρες και διάκοσμο.
  • Το βιβλίο του 2012 της Katherine Applegate δανείστηκε την έμπνευση του από την αληθινή ιστορία του Ιβάν του γορίλα, που συγκίνησε τον κόσμο τη δεκαετία του 1990.
  • Η Walt Disney Pictures ανακοίνωσε την ταινία το 2014, ενώ το 2016 εμφανίστηκε ως σκηνοθέτης ο Mike Newell. Τον επόμενο χρόνο, η “καρέκλα” άλλαξε κάτοχο με τη Thea Sharrock να αναλαμβάνει.
  • Αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 2020 στις αίθουσες, έχοντας αναγγελθεί και η πρεμιέρα στη χώρα μας. Λόγω όμως της πανδημίας, η ταινία έκανε πρεμιέρα στην πλατφόρμα του Disney+.
  • Προτελευταία ταινία που φέρει το όνομα της Allison Shearmur στην παραγωγή, μια κι έφυγε από τη ζωή το 2018. Το φιλμ αφιερώθηκε στη μνήμη της.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Άγγελος Λιάγκος (Ιβάν), Θανάσης Κουρλαμπάς (Μακ), Γιάννης Στεφόπουλος (Μπομπ), Τζίνη Παπαδοπούλου (Θέλμα/Στέλλα), Τάνια Παλαιολόγου (Χενριέτα/Δρ. Μάγια), Πάνος Τοψίδης (Φράνκι/Κοστέλο), Πέτρος Δαμουλής (Μέρφι/Μάικ), Βίνα Παπαδοπούλου (Σνίκερς), Μαριλένα Παπαγιάννη (Ρούμπι), Γιάννης Τσούτσιας (Τζορτζ), Σοφία Παναηλίδου (Χέλεν/Κάντας Τέιλορ), Μαρία Σαρρή (Τζούλια). Σκηνοθετική επιμέλεια: Σοφία Παναηλίδου. Μετάφραση: Μαλβίνα Ανδρώνη.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η Diane Warren έγραψε για την ταινία το Free, που ερμηνεύει ο Charlie Puth.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 1/2/2021

Η ταινία της Disney κατοχυρώνει ένα νέο κεφάλαιο που λογικά θα έχει μεγάλη συνέχεια. Από τη μία η μόνιμη στο μέλλον απουσία ζώων από τα πλατό είναι μια θεμιτή προοπτική, μια και δεν φταίνε τα άμοιρα να βασανίζονται έστω και στο ελάχιστο για τη διασκέδαση μας. Από την άλλη, όμως, ακόμα κι αν τα ψηφιακά αυτά ζώα είναι στο 100% όμοια με ό,τι θα βλέπαμε από ζωντανά, κάτι αισθητά έχει χαθεί στην πορεία…

Ίσως να φταίει που η ταινία θέλει τα ζώα να μιλούν ως άνθρωποι, ανοιγοκλείνοντας αντίστοιχα τα στόματα τους. Η ψευδαίσθηση με αυτό τον τρόπο έχει πάει περίπατο. Μαζί με αυτήν, και η αίσθηση πως παρακολουθούμε κάτι που έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Η Disney εδώ παρέχει μεν τη συμπάθεια που μας βγάζουν τα λούτρινα ζώα, αλλά συνεχίζει και στο ζωντανό μια παράδοση που θέλει τα πλάσματα της φύσης να έχουν ανθρώπινη λογική. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν χρειάζεται να πιστεύουμε ότι γνωρίζουν το θεώρημα του Θαλή για να τα θεωρούμε ισότιμους κάτοικους του πλανήτη. Αυτό αναπαράγει μια ανθρωποκεντρική λογική, που στην καλύτερη θα κάνει όλα τα ζώα του καναπέως…

Πηγαίνοντας, επιτέλους, στην ταινία της Thea Sharrock, φοβάμαι πως πέρα από τη συμπάθεια που μπορούν να σου αποσπάσουν οι τριχωτοί μας φίλοι, είναι έστω και λιγάκι βαρετή. Θαρρείς πως την έχεις δει ήδη αρκετές φορές σε διαφορετικές παραλλαγές, μιλώντας για όλα τα επιμέρους στοιχεία της. Ίσως, δε, μοιάζει περισσότερο σαν ένα συνεχιζόμενο πείραμα κινηματογράφησης των ψηφιακών ζώων σε απόλυτα ανθρώπινο ντεκόρ (ακολουθώντας φυσικά και το πιο εξωτικό του Βασιλιά των Λιονταριών), παρά ότι κάποιος είχε τη θέληση να κάνει ένα νέο Ντάμπο.

Τα μηνύματα του βέβαια θα πιάσουν τόπο σε ηλικίες που τώρα αναπτύσσουν τη συνείδηση τους, αλλά φοβάμαι πως για τις μεγαλύτερες ισχύει κυρίως αυτό που προείπαμε περί ανθρωποκεντρισμού. Δίνει κι ένα νοσταλγικό άλλοθι στα καλώς στημένα τσίρκα, ενώ από την άλλη ευτυχώς αντιπαραθέτει ως καλύτερη επιλογή τα ανοιχτά πάρκα. Όπως και να το κάνεις, όμως, όλα τίθενται πάνω στο θέμα της ευαισθησίας επί των ζώων, μια και το σενάριο δεν έχει να σου παράσχει κάτι εξτρά από αυτό.

Ας κρατήσουμε τον τίτλο του τραγουδιού στους τίτλους του φινάλε («Free»), μια και δεν υπάρχουν περισσότερα να κρατήσει κανείς από εδώ. Θα με συγχωρέσετε, αλλά συνεχίζω να θεωρώ πολύ πιο ιντριγκαδόρικα τα αποστασιοποιημένα ντοκιμαντέρ πάνω στην άγρια φύση.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *