Ο Μαυριτανός
- The Mauritanian
- Το Ημερολόγιο ενός Κρατούμενου
- 2021
- ΗΠΑ, Μ. Βρετανία
- Αγγλικά
- Βιογραφία, Δραματική, Δραματικό Θρίλερ, Ιστορική, Πολιτική, Πολιτικό Θρίλερ
Ο μαυριτανός Μοχαμένου Ουλντ Σλαχί βρίσκεται επί έτη στις αμερικανικές φυλακές του Γκουαντάναμο, δίχως να του έχει απαγγελθεί κατηγορία. Μόνος και φοβισμένος, δέχεται την απροσδόκητη συμμαχία της δικηγόρου Νάνσυ Χολάντερ, και της βοηθούς της, Τέρι Ντάνκαν, που είναι έτοιμες να δώσουν μάχη υπέρ της δικαιοσύνης και κατά της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η έξω από τα συνηθισμένα τακτική τους, αλλά και η βοήθεια που θα πάρουν από έναν στρατιωτικό νομικό θα φέρουν στο φως σοκαριστικές αλήθειες.
Σκηνοθεσία:
Kevin Macdonald
Κύριοι Ρόλοι:
Tahar Rahim … Mohamedou Ould Slahi
Jodie Foster … Nancy Hollander
Shailene Woodley … Teri Duncan
Benedict Cumberbatch … αντισυνταγματάρχης Stuart ‘Stu’ Couch
Zachary Levi … Neil Buckland
Saamer Usmani … Arjun
Meena Rayann … Wafa
Corey Johnson … Bill Seidel
Andre Jacobs … δικαστής Robertson
Matthew Marsh … στρατηγός Miller
Robert Hobbs … λοχαγός Collins
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Bronner, Rory Haines, Sohrab Noshirvani
Στόρι: Michael Bronner
Παραγωγή: Adam Ackland, Michael Bronner, Leah Clarke, Benedict Cumberbatch, Christine Holder, Mark Holder, Beatriz Levin, Lloyd Levin, Branwen Prestwood Smith
Μουσική: Tom Hodge
Φωτογραφία: Alwin H. Kuchler
Μοντάζ: Justine Wright
Σκηνικά: Michael Carlin
Κοστούμια: Alexandra Byrne
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Mauritanian
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Μαυριτανός
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Το Ημερολόγιο ενός Κρατούμενου
Σεναριακή Πηγή
- Απομνημονεύματα: Guantanamo Diary του Mohamedou Ould Slahi.
Κύριες Διακρίσεις
- Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Jodie Foster). Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Tahar Rahim) σε δράμα.
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, καλύτερης βρετανικής ταινίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Tahar Rahim), σεναρίου και φωτογραφίας.
- Υποψήφιο για αντρική ερμηνεία (Tahar Rahim) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Παραλειπόμενα
- Αρχικά ήταν να τιτλοφορηθεί Prisoner 760.
- Επιστροφή της Jodie Foster στο σινεμά μετά από τρία κενά χρόνια. Αλλά και ο Kevin Macdonald είχε να κάνει μυθοπλασία από το 2014.
- Ο δημοσιογράφος Michael Bronner υπογράφει στους τίτλους ως M.B. Traven.
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 10/3/2021
Αρχής γενομένης από το γεγoνός πως η ταινία «Ο Μαυριτανός» έχει να κάνει με την αληθινή ιστορία του Mohamedou Ould Salahi, «ένοχου» μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου (βλ. War on Terror) και τις συνθήκες της παράνομης κράτησης του στα κολαστήρια του Γκουαντάναμο, όλοι έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει επί κινηματογραφικής οθόνης…
O σκηνοθέτης της ταινίας Kevin Macdonald μάς επιφυλάσσει όμως ποικίλες εκπλήξεις, ανάμεσα σ’ αυτές και την επιλογή του να αναπαραστήσει τις σκηνές των βασανιστηρίων που λαμβάνουν χώρα στις διαβόητες φυλακές, έτσι ώστε να θυμίζουν καλοφτιαγμένο Nu-metal βιντεοκλίπ! Υπό αυτή την έννοια, το φιλμ μπορεί να ξενίσει σε κάποιους, οι οποίοι θεωρούν πως γνωρίζουν καλά πόσο παρακινδυνευμένο είναι να αγγίζει κανείς τόσο ευαίσθητα ζητήματα όπως τα βασανιστήρια, οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες των οποίων έχουν δει μάλιστα και το φως της δημοσιότητας.
Από την άλλη και αν το καλοσκεφτεί κανείς, μπορεί να τοποθετηθεί ως προς το ζήτημα (χωρίς ίχνος ειρωνείας) ως εξής: η σκηνοθετική απόπειρα του Macdonald είναι μια ταινία όχι μόνο για μεγάλους αλλά και για μικρούς. Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο κρύβεται και το αβαντάζ της σκηνοθεσίας του. Στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο μας «περνάει» τις αποτρόπαιες πρακτικές φρίκης του Γκουαντάναμο. Κοινώς δεν μας «πετάει στα μούτρα» την πραγματικότητα, με σκοπό να μας «κάψει» τον εγκέφαλο (ή και τα μάτια). Εν αντιθέσει, μας δίνει μπόλικη τροφή για σκέψη…
Και αμέσως γεννώνται ερωτήματα του τύπου: τι ωθεί αλήθεια τους υποτιθέμενους υπερασπιστές του νόμου να εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές στους υποτιθέμενους παρανόμους; Γιατί στην ταινία του Macdonald το κυρίως θέμα δεν είναι ο οίκτος για τους βασανισθέντες, αλλά η γνώση. Όπως άλλωστε ισχύει για την περίπτωση του ίδιου του Mohamedou Ould Salahi, του όποιου ο σκηνοθέτης αναπαράγει άρτια την ιστορία του, ως αδίκως κακοποιημένου υπόπτου για τρομοκρατία.
Τώρα το πώς ανταποκρίνεται σε όλα αυτά το με -αρκετά κενά- σενάριο του Michael Bronner, που δεν δύναται (αν κι αυτό διατείνεται ότι κάνει) να φέρει εξολοκλήρου στο φως τις κρυφές πτυχές του δόγματος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας και τον τυφλό ρεβανσισμό που επικράτησε μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, είναι μια άλλη ιστορία, που εξισορροπείται όμως στο σύνολο της από τις εκπληκτικές ερμηνείες των Jodie Foster (Χρυσή Σφαίρα Β’ γυναικείου ρόλου) και Tahar Rahim.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
