Οκτώβριος του 1843, και ο Κάρολος Ντίκενς υποφέρει μετά από την αποτυχία των τριών τελευταίων του βιβλίων. Αφού απορρίπτεται από τους εκδότες του, ξεκινάει να γράφει υπό δική του έκδοση ένα βιβλίο που ελπίζει ότι θα διατηρήσει την οικογένεια του αυτοδύναμη και θα αναβιώσει την καριέρα του. Ένα βιβλίο που θα γραφτεί μέσα σε έξι πυρετώδεις βδομάδες, έχοντας κεντρικό χαρακτήρα τον Εμπενίζερ Σκρουτζ και θέμα τα Χριστούγεννα…
Σκηνοθεσία:
Bharat Nalluri
Κύριοι Ρόλοι:
Dan Stevens … Charles Dickens
Christopher Plummer … Ebenezer Scrooge
Jonathan Pryce … John Dickens
Simon Callow … John Leech
Donald Sumpter … Jacob Marley
Miriam Margolyes … Κα Fisk
Morfydd Clark … Kate Dickens
Justin Edwards … John Forster
Miles Jupp … William Makepeace Thackeray
Ian McNeice … Edward Chapman
Bill Paterson … Κος Grimsby
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Susan Coyne
Παραγωγή: Niv Fichman, Vadim Jean, Robert Mickelson, Susan Mullen, Ian Sharples
Μουσική: Mychael Danna
Φωτογραφία: Ben Smithard
Μοντάζ: Stephen O’Connell, Jamie Pearson
Σκηνικά: Paki Smith
Κοστούμια: Leonie Prendergast
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Man Who Invented Christmas
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Εφευρέτης των Χριστουγέννων
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: The Man Who Invented Christmas του Les Standiford.
- Νουβέλα (έμπνευση): A Christmas Carol του Charles Dickens.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για ειδικά εφέ στα εθνικά βραβεία του Καναδά.
- Υποψήφιο για μακιγιάζ/κομμώσεις στα εθνικά βραβεία της Ιρλανδίας.
Παραλειπόμενα
- Στα 87 του, ο Christopher Plummer έγινε ο γηραιότερος ηθοποιός που έπαιξε στον κινηματογράφο τον Σκρουτζ. Κι αυτό ενώ παρότι στη νουβέλα του 1843 φαίνεται να είναι πράγματι γέρος, συνηθίζεται να ερμηνεύεται από μεσήλικες ηθοποιούς.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου:15/12/2018
Παρότι δεν μιλάμε για κάτι το αληθινά σπουδαίο, πρόκειται για μία από τις λίγες εορταστικές ταινίες της δεκαετίας του 2010 που αξίζουν τον κόπο να δεις. Πρόκειται για μια καλοβαλμένη παραγωγή, με πολύ καλό καστ, και γνησιότητα επί των ντεκόρ της. Από εκεί και πέρα, είναι καλοδεχούμενος ο τρόπος που ο Μπαράτ Ναλουρί δεν αρκείται σε μια «καθημερινή» βιογραφία, αλλά προσπαθεί να μπολιάσει μέσα της ένα ευχάριστο πνεύμα, έστω και σε ύφος δραμεντί. Αναίμακτο μεν, αλλά όχι αδιόρατο, και σίγουρα καλύτερο από μια στείρα ακόμα ταινία εποχής. Από την άλλη, εκμεταλλεύεται την ίδια την ιστορία που γράφει ο Ντίκενς (τι άλλο, παρά το αθάνατο «A Christmas Carol»), οπτικοποιώντας με πονηρό τρόπο κάποια σημεία του, παράλληλα με τη βιογραφία, και με τον Κρίστοφερ Πλάμερ ως έναν υπέροχο Σκρουτζ. Σίγουρα δεν μιλάμε για μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία, αλλά είναι μια πλέον καλοδεχούμενη βιογραφία και μια εκδοχή του Σκρουτζ που δεν μοιάζει με τα τετριμμένα.
Βαθμολογία: