Ο Άνθρωπος από το Λονδίνο

Ο Μαλουάν είναι νυχτοφύλακας και ρυθμιστής των ράγων σε έναν σταθμό τρένου στη Βόρεια Γαλλία, ακριβώς δίπλα στο λιμάνι. Μια βραδιά, θα γίνει μάρτυρας μιας τραγικής σκηνής, όπου μετά από διαπληκτισμό, ένας άντρας θα βρεθεί στη θάλασσα μαζί με μια βαλίτσα. Ο Μαλουάν θα ανασύρει τη βαλίτσα, με απόλυτη μυστικότητα, και μέσα της θα βρει 60.000 λίρες. Όντας φτωχός κι έχοντας να ζήσει τη γυναίκα του και μια κόρη, θα κρατήσει τα λεφτά και θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται κανονικά για να μην τραβήξει υποψίες. Τα πράγματα θα μπλεχτούν όταν στην πόλη καταφτάνει ένας αστυνομικός επιθεωρητής από την Αγγλία.

Σκηνοθεσία:

Bela Tarr

Agnes Hranitzky (βοηθητική)

Κύριοι Ρόλοι:

Miroslav Krobot … Maloin

Tilda Swinton … Camelia

Erika Bok … Henriette

Janos Derzsi … Brown

Agi Szirtes … Κα Brown

Istvan Lenart … Morrison

Gyula Pauer … Tapster

Mihaly Kormos … γείτονας

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Bela Tarr, Laszlo Krasznahorkai

Παραγωγή: Humbert Balsan, Christoph Hahnheiser, Paul Saadoun, Gabor Teni, Joachim von Vietinghoff

Μουσική: Mihaly Vig

Φωτογραφία: Fred Kelemen

Μοντάζ: Agnes Hranitzky

Σκηνικά: Jean-Pascal Chalard, Agnes Hranitzky, Laszlo Rajk

Κοστούμια: Janos Breckl

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: A Londoni Ferfi
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Άνθρωπος από το Λονδίνο
• Διεθνής Τίτλος: The Man from London

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• L’Homme de Londres (1943)
• Το Λιμάνι της Αμαρτίας (1947)

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: L’Homme de Londre του Georges Simenon.

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.

Παραλειπόμενα

• Το ίδιο μυθιστόρημα του 1934 είχε γίνει για πρώτη φορά ταινία το 1943 στη Γαλλία (L’Homme de Londres), από τον Henri Decoin. Ακολούθησε στις ΗΠΑ το 1947 το Temptation Harbour (Το Λιμάνι της Αμαρτίας) από τον Lance Comfort.
• Τα προβλήματα της παραγωγής εκκίνησαν το 2005 με την αυτοκτονία του γάλλου παραγωγού Humbert Balsan, λίγες ημέρες πριν ξεκινήσουν τα προγραμματισμένα γυρίσματα. Μαζί κατάρρευσε και η χρηματοδότηση, με τους εναπομένοντες παραγωγούς να βρίσκουν χρήματα μόνο για 9 ημέρες γυρισμάτων σε πανάκριβα κορσικανά στούντιο. Ευτυχώς, άμεσα ανταποκρίθηκαν ευρωπαϊκοί οργανισμοί και εταιρίες, ανεβάζοντας το μπάτζετ (4,3 εκατομμύρια ευρώ). Τότε όμως αποκαλύφθηκε ότι στην αρχική συμφωνία όλα τα δικαιώματα είχαν μεταβιβαστεί σε γαλλική τράπεζα, και χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος για να έρθουν σε συμφωνία και να συνεχιστούν τα γυρίσματα.
• Ως πρώτη εικόνα μοιάζει το σκηνικό να τοποθετείται σε παρελθόντες χρόνους, αλλά υπάρχουν στοιχεία ολόγυρα που φανερώνουν ότι πρόκειται για σύγχρονο σκηνικό.
• Επιστρατεύτηκε έντονο ντουμπλάρισμα, που δέχτηκε αρνητική κριτική, για τον λόγο ότι ο χειριστής της κάμερας ακούγονταν να αγκομαχεί και να κλαίει.
• Πρώτη ταινία του Bela Tarr που συμπεριλήφθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Ήταν επίσης η πρώτη του δίχως τη χρήση ουγγρικής γλώσσας, ή σκηνικό στην Ανατολική Ευρώπη.