Ένα λάθος στο σύστημα διανομής πακέτων της Βομβάης, που γενικά θεωρείται αλάνθαστο, συνδέει μια νεαρή νοικοκυρά με έναν γηραιό άντρα στο μεταίχμιο της ζωής του. Οι δυο τους θα βρεθούν να αλληλογραφούν, ανταλλάσσοντας καθημερινά μηνύματα μέσω των πακέτων φαγητού.

Σκηνοθεσία:

Ritesh Batra

Κύριοι Ρόλοι:

Irrfan Khan … Saajan Fernandes

Nimrat Kaur … Ila

Nawazuddin Siddiqui … Shaikh

Denzil Smith … Κος Shroff

Bharti Achrekar … Κα Deshpande

Lillete Dubey … η μητέρα της Ila

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ritesh Batra

Παραγωγή: Anurag Kashyap, Guneet Monga, Arun Rangachari

Μουσική: Max Richter

Φωτογραφία: Michael Simmonds

Μοντάζ: John F. Lyons

Σκηνικά: Shruti Gupte

Κοστούμια: Niharikha Bhasin Khan

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Dabba

Ελληνικός Τίτλος: The Lunchbox: Παραδόσεις Αγάπης

Διεθνής Τίτλος: The Lunchbox

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Bafta ξενόγλωσσης ταινίας.
  • Βραβείο πρώτου αντρικού ρόλου (Irrfan Khan) και σεναρίου στα Ασιατικά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία.
  • Βραβείο Grand Golden Rail για το τμήμα Εβδομάδα Κριτικής στο φεστιβάλ Κανών.
  • Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ του Ζάγκρεμπ.

Παραλειπόμενα

  • Ο Ritesh Batra, έχοντας πείρα μονάχα από μικρού μήκους ταινίες, ξεκίνησε έρευνα το 2007 για να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για το περίφημο σύστημα διανομής φαγητού Lunchbox της Βομβάης. Περνώντας όμως μια βδομάδα κοντά τους, συνειδητοποίησε ότι οι προσωπικές ιστορίες που άκουγε είχαν το αληθινό ενδιαφέρον, και αντί για ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να γράψει σενάριο.
  • Γυρίστηκε με την ψηφιακή κάμερα Arri Alexa.
  • Όλο το φιλμ τελείωσε μέσα σε 29 ημέρες.
  • Ένα συνεργείο τεσσάρων ανθρώπων ακολουθούσε πραγματικούς ντελιβεράδες στον δρόμο, σε γύρισμα που παρέπεμπε σε ντοκιμαντέρ.
  • Η απόφαση της επίσημης Ινδίας να μη στείλει την ταινία ως πρόταση για το ξενόγλωσσο Όσκαρ, ξεσήκωσε διαμαρτυρίες από τους φίλους της, αλλά και το επιτελείο της.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Έκδοση Κειμένου: 29/8/2014

Νταμπαβάλα: έτσι ονομάζεται το σύστημα παράδοσης φαγητού, που δραστηριοποιείται εδώ και 120 χρόνια στη Μουμπάι, με το οποίο οι νοικοκυρές μπορούν να στείλουν το ζεστό φαγητό που μόλις μαγείρεψαν στα γραφεία των συζύγων τους. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, το σύστημα αυτό θεωρείται αλάνθαστο, καθώς υπάρχει μόνο μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να γίνει κάποιο μπέρδεμα στα πακέτα του φαγητού. Αυτή η μικρή πιθανότητα θα αποτελέσει και την αφορμή για την καρμική «γνωριμία» δυο μοναχικών ψυχών, την αποξενωμένη από τον άντρα της νεαρή νοικοκυρά Ιλά και τον μοναχικό υπάλληλο Σαατζάν. Οι δυο τους ανταλλάσσουν μηνύματα αλληλογραφίας μέσω του πακέτου, το οποίο προορίζονταν για τον άντρα της και γρήγορα θα λειτουργήσουν ως στήριγμα ο ένας για τον άλλον, ώστε να δουν τη ζωή διαφορετικά και να πάρουν σημαντικές αποφάσεις.

Ο μικρομηκάς Ρίτες Μπάτρα, στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, φαίνεται πως πρόσεξε τα πάντα. Έδωσε την πρέπουσα σημασία στο σενάριο, γράφοντας μια δεμένη και ισορροπημένη ιστορία, όπου η καθημερινότητα των ηρώων διασταυρώνεται με τη νοσταλγία του παρελθόντος, τα λάθη του παρόντος και την αισιοδοξία για το μέλλον. Οι ανθρώπινες σχέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο, με τη μοναξιά και την αποξένωση να συναντούν την αλλαγή και την προσωπική ολοκλήρωση. Το χιούμορ συνυπάρχει με το δράμα και τον ρομαντισμό, κρατώντας το ύφος της ταινίας από την αρχή έως το τέλος σταθερό, στο πλαίσιο που ο Μπάτρα έχει οριοθετήσει. Η ιστορία δεν θα μπορούσε να διαδραματιστεί σε άλλο γεωγραφικό μέρος, καθώς η κουλτούρα της Μουμπάι, μίας από τις πολυπληθέστερες μεγαλουπόλεις της Ινδίας, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία και αποτυπώνεται διάχυτα σε όλη τη διάρκεια του φιλμ με ρεαλισμό, χωρίς γραφικότητες και υπερβολές, όπως φυσικά και η ινδική κουζίνα, η οποία καταγράφεται από την προετοιμασία της, μέχρι να τρυπήσει τις μύτες των παραληπτών, αλλά και των θεατών. Οι μελετημένοι χαρακτήρες και οι καλογραμμένοι διάλογοι συνοδεύονται από ένα αξιοσημείωτο πρωταγωνιστικό καστ, ενώ το συνολικά προσεγμένο αποτέλεσμα συμπληρώνεται από την ατμοσφαιρική φωτογραφία του Μάικλ Σίμοντς και τη μουσική του Μαξ Ρίχτερ.

Στο σύνολό του, ένα ελπιδοφόρο κινηματογραφικό ντεμπούτο που φαίνεται να έχει βρει τις σωστές δοσολογίες για μια επιτυχημένη συνταγή μιας υπόκωφα ρομαντικής κομεντί, από την οποία αναδύεται μια μάλλον γλυκόπικρη γεύση…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *