Το Κόλπο της Ζωής μας
- The Love Punch
- 2013
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά, Γαλλικά
- Αστυνομική, Κομεντί, Κωμωδία
- 24 Ιουλίου 2014
Η Κέιτ βλέπει ότι το πάθος ανάμεσα σε αυτήν και τον πρώην σύζυγο της, Ρίτσαρντ, δεν έχει τελείως κοπάσει. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και με τα χρήματα που είχαν στην άκρη για τα «γεράματα», καθώς η επενδυτική εταιρία του Ρίτσαρντ εξαπατάται και το κεφάλαιο της εξαφανίζεται. Όταν μαθαίνουν ότι ο γάλλος επενδυτής που βρίσκεται πίσω από την απάτη μόλις αγόρασε ένα διαμάντι 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τη μέλλουσα γυναίκα του, το διαζευγμένο ζευγάρι βάζει στην άκρη κάθε διαφορά και σχεδιάζει πώς να κλέψει τον πολύτιμο λίθο.
Σκηνοθεσία:
Joel Hopkins
Κύριοι Ρόλοι:
Emma Thompson … Kate Jones
Pierce Brosnan … Richard Jones
Celia Imrie … Penelope ‘Pen’
Timothy Spall … Jerry
Louise Bourgoin … Manon Fontaine
Laurent Lafitte … Vincent Kruger
Marisa Berenson … Clothilde
Tuppence Middleton … Sophie Jones
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joel Hopkins
Παραγωγή: Jean-Charles Levy, Clement Miserez, Tim Perell, Nicola Usborne
Μουσική: Jean-Michel Bernard
Φωτογραφία: Jerome Almeras
Μοντάζ: Susan Littenberg
Σκηνικά: Patrick Durand
Κοστούμια: Patricia Colin
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: The Love Punch
Ελληνικός Τίτλος: Το Κόλπο της Ζωής μας
Παραλειπόμενα
- Όλη η ταινία είναι γυρισμένη στη Γαλλία, ακόμα και οι σκηνές που αφορούν την Αγγλία.
- Η Imelda Staunton είχε αρχικά τον ρόλο της Πεν.
- Ο ρόλος του Τζέρι είχε δοθεί πρώτα στον Tim Pigott Smith.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 24/7/2014
Έχουμε για γενική ιδέα που στα χέρια ενός άλλου δημιουργού ίσως μας έκανε να περάσουμε ένα αξέχαστο κωμικό βράδυ. Στην προκειμένη περίπτωση, όσο επιτυχημένα τρυφερός ήταν ο Joel Hopkins στην «Τελευταία Ευκαιρία» του, τόσο μας τα μπερδεύει απομακρυνόμενος από αυτή την τρυφερότητα, με την παρεμβολή δράσης και κωμωδίας. Ο λονδρέζος δημιουργός έχει κατά νου τη χρυσή εποχή των συγκεκριμένων ταινιών, τη δεκαετία του 1960, αλλά μοιάζει και σαν να αρνείται να πάρει μαθήματα από αυτήν. Κυριότερο πρόβλημα, η έλλειψη σπιρτάδας στο σενάριο. Το ένα «ας το φάμε κι αυτό» στιγμιότυπο διαδέχεται το επόμενο, και κρίμα που πάνε στον βρόντο κάποιες έξυπνες ατάκες, κυρίως από τον τρόπο που εκφέρονται από τους ηθοποιούς. Κι εκεί, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα….
Emma Thompson και Pierce Brosnan δένουν μια χαρά σαν ζευγάρι, και με τη βοήθεια της Celia Imrie και του Timothy Spall ήταν απαιτητικά ζητούμενο να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ίσως το βασικό λάθος του σκηνοθέτη να είναι ότι είχε προθέσεις για κάτι πιο μεγάλο από ένα ανάλαφρο κωμικό ιντερλούδιο, κάτι που θα έμενε στη μνήμη. Έτσι, παραφουσκώνει την πλοκή με δράση, ατάκες και σεκάνς, χωρίς όμως την ικανότητα να τα δέσει όλα αυτά με μια σκηνοθετική δεξιοτεχνία, μια ευθεία γραμμή αφήγησης. Συν τις άλλοις, κλείνει το μάτι από νωρίς για το αναμενόμενο φινάλε, αποστερώντας τα όποια ψήγματα αγωνίας για το τέλος, κάτι συνηθισμένο θα μου πείτε όπου παρεμβάλλεται τα τελευταία χρόνια η λέξη «κομεντί». Μια κι έχει δροσερούς ηθοποιούς, παρά τα χρόνια τους, ας το συνδυάσουμε με μια αναίμακτη έξοδο, μια και το κωμικο-ρομαντικό ταιριάζει με την καλοκαιρινή σαιζόν, αλλιώς αφήστε το για μια χειμερινή βραδιά μπροστά στην τηλεόραση του σπιτιού σας. Θα είναι και φτηνότερη!
Βαθμολογία: