Η Δύναμη του Έρωτα
- The Lady
- 2011
- Γαλλία, Μ. Βρετανία
- Αγγλικά, Βιρμανικά
- Αισθηματική, Βιογραφία, Δραματική, Εποχής, Ιστορική, Πολιτική
Η ιστορία της Αούνγκ Σαν Σούου Κι και του συζύγου της, Μάικλ Άρις, των οποίων η αγάπη άντεξε μέχρι τέλους, παρά την απόσταση, το μεγάλο διάστημα που ήταν χωριστά και το επικίνδυνα εχθρικό καθεστώς που επικρατούσε στη Βιρμανία.
Σκηνοθεσία:
Luc Besson
Κύριοι Ρόλοι:
Michelle Yeoh … Aung San Suu Kyi
David Thewlis … Michael Aris
Jonathan Woodhouse … Alexander Aris
Jonathan Raggett … Kim Aris
Susan Wooldridge … Lucinda Philips
Benedict Wong … Karma Phuntsho
Sahajak Boonthanakit … Leo Nichols
William Hope … James Baker
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Rebecca Frayn
Παραγωγή: Virginie Besson-Silla, Andy Harries
Μουσική: Eric Serra
Φωτογραφία: Thierry Arbogast
Μοντάζ: Julien Rey
Σκηνικά: Hugues Tissandier
Κοστούμια: Olivier Beriot
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: The Lady
Ελληνικός Τίτλος: Η Δύναμη του Έρωτα
Παραλειπόμενα
- Βασίζεται σε αληθινή ιστορία διάσημης πολιτικής κρατούμενης. Αιχμαλωτίστηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό το 1990, κι απελευθερώθηκε μόλις στις 13 Νοέμβρη του 2010.
- Στις 22 Ιουνίου του 2011, η Michelle Yeoh απελάθηκε από τη Βιρμανία λόγω της συμμετοχής της στην ταινία.
- Κόστισε 22,1 εκατομμύρια δολάρια, αλλά απέφερε μόλις 3,7.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 2/9/2013
Ο δραστήριος Λικ Μπεσόν, είτε ως παραγωγός είτε ως σκηνοθέτης, δεν αφήνει είδος με το οποίο να μην καταπιαστεί, αν και του ταιριάζουν τα θρίλερ και οι περιπέτειες. Εδώ θα έπρεπε να μην είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος και να παραγγείλει σενάριο σε άλλον (κι όχι στη Ρεμπέκα Φρέιν), όταν η πρωταγωνίστρια, η βιρμανέζα Μισέλ Γεό («Τίγρης και Δράκος»), του πρότεινε να κάνουν μια βιογραφία της σπουδαίας Σου Κι που τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης για τους αγώνες της για τη δημοκρατία στην πατρίδα της. Κουραστικά μεγάλο σε διάρκεια, το φιλμ δίνει άσκοπη έμφαση στη σχέση της με τον άγγλο άντρα της (Ντέιβιντ Θιούλις) εις βάρος της πολιτικής ουσίας, δημιουργώντας μάλλον ένα πολιτικό, αξιοπρεπές βέβαια, μελό και αγιοποιώντας την ηρωίδα κατά τις επιταγές μιας λαϊκής αφήγησης. Ωστόσο, αυτή η ίδια η περίπτωση ως ιστορία, αξίζει.
Βαθμολογία: