Ο 12χρονος Ντρε Πάρκερ θα μπορούσε να είναι το πιο δημοφιλές παιδί στο Ντιτρόιτ, όμως η καριέρα της μητέρας του τους οδηγεί αναγκαστικά στην Κίνα. Στο νέο του σχολείο, ο Ντρε δυσκολεύεται να κάνει φίλους και όταν δημιουργείται μια αμοιβαία συμπάθεια με τη συμμαθήτριά του, Μέι Γινγκ, οι πολιτισμικές διαφορές μοιάζουν να αποκλείουν τη φιλία τους. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ο νταής του σχολείου, Τσενγκ, βάζει τον Ντρε στο μάτι: στη χώρα του κουνγκ φου, πώς μπορεί να προστατευτεί ένα αγόρι που ξέρει μόνο λίγο καράτε; Στη μοναχική ζωή του Ντρε μπαίνει όμως ο κύριος Χαν, που είναι αυθεντία στο κουνγκ φου, και τον διδάσκει τα μυστικά της τέχνης του. Ο Ντρε θα μάθει ότι το κουνγκ φου είναι πάνω απ’ όλα ωριμότητα και ψυχραιμία, κι έτσι τελικά θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του σε ένα πρωτάθλημα που αποδεικνύεται ο αγώνας της ζωής του.

Σκηνοθεσία:

Harald Zwart

Κύριοι Ρόλοι:

Jaden Smith … Dre Parker

Jackie Chan … Κος Han

Taraji P. Henson … Sherry Parker

Wenwen Han … Meiying

Zhenwei Wang … Cheng

Rongguang Yu … μάστερ Li

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christopher Murphey

Παραγωγή: James Lassiter, Jada Pinkett Smith, Ken Stovitz, Jerry Weintraub

Μουσική: James Horner

Φωτογραφία: Roger Pratt

Μοντάζ: Joel Negron

Σκηνικά: Francois Seguin

Κοστούμια: Han Feng

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Karate Kid
  • Ελληνικός Τίτλος: The Karate Kid
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Καράτε Κιντ [τηλεόραση]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Ριμέικ ή και κάτι σαν reboot της σειράς, όπου αλλάζουν αρκετά στοιχεία σε σχέση με την επιτυχία του 1984, με κυριότερο ότι παρότι διατηρείται ο τίτλος, δεν έχουμε πια καράτε στις ΗΠΑ, αλλά κουνγκ φου στην Κίνα. Μάλιστα, κάποιοι από το καστ αναφέρονταν σε αυτό ως The Kung Fu Kid. Η Sony σκέφτηκε να αλλάξει τον τίτλο, αλλά ο παραγωγός Jerry Weintraub απέρριψε την ιδέα για να μη χαθεί ο εμπορικός σύνδεσμος.
  • Στην Κίνα διανεμήθηκε ως The Kung Fu Dream, ενώ σε Ιαπωνία και Νότια Κορέα ως Best Kid.
  • Ο Jaden Smith προπονούταν επί τρεις μήνες στο κουνγκ φου για να παίξει στην ταινία.
  • Πρώτη ταινία με πλάνα εντός της Απαγορευμένης Πόλης από την εποχή του Τελευταίου Αυτοκράτορα.
  • Επιτυχία στα ταμεία, με έσοδα 359 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 40.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Αρχικά ήταν να γράψει τη μουσική ο ισλανδός Atli Orvarsson.
  • Το τραγούδι της ταινίας είναι το Never Say Never, σε ερμηνεία των Justin Bieber και Jaden Smith.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 2/9/2010

Και να θες να αποφύγεις τις συγκρίσεις, είναι αδύνατον σε αυτή την περίπτωση. Ο Swart δεν κάνει κάτι το νέο, αλλά ούτε ακριβώς και ριμέικ. Κάνει μασκαράτα! Βλέπει πέντε-έξι φορές απανωτά την ταινία του 1984, παρέα με τον σεναριογράφο του, και σκαρφίζεται πώς να τη μεταμφιέσει. Όλες οι σκηνές του ορίτζιναλ είναι εδώ, αλλά έχουν αλλάξει όλα όσα αφορούν το ντεκόρ, ανθρώπινο ή μη. Και πώς τα καταφέρνει, όλες οι αλλαγές του είναι άτυχες, ακόμα και που αυτόνομα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την κάθε μία. Το πρόβλημα εναπόκειται στη σύγκριση…

Ο Χαν (Μιγιάκι) κι ο Ντρε (Ντάνιελ) μίκρυναν ηλικιακά και χάλασε όλη η μαγιά. Και η ταινία έγινε παιδικότερη, και ο εξωτισμός είναι πλέον πλαστικότερος, και η διδασκαλική σοφία ελαχιστοποιήθηκε. Ακόμα, δε, για να τραβήξει με την άνεση της η ταινία στα απίστευτα 140 λεπτά, μετατράπηκε σε αυθεντικό δράμα, κουράζοντας πολύ γρήγορα. Ως δράμα, πάλι, έχει μια ορθή αφήγηση, αλλά «χαίρει» και μηδενικής έκπληξης. Η ταινία προτείνεται σε πολύ νεαρές ηλικίες που δεν έχουν δει τη συμπαθέστατη ταινία του 1984. Οι υπόλοιποι θα έχουν κάποιο πρόβλημα, χωρίς αυτό να κάνει το έργο κακό.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *