
Η Ρένα ζηλεύει παθολογικά τον άντρα της, Αργύρη. Τον παρακολουθεί διαρκώς και σε κάθε του κουβέντα βρίσκει υπονοούμενα. Σε μια από τις “επιχειρήσεις” κατά της φίλης της, Ζωζώς, θα καταλάβει ότι ο Αργύρης της είναι πραγματικά πιστός. Θα σταματήσει για λίγο, αλλά το πάθος της σύντομα θα την ξανακυριεύσει…
Σκηνοθεσία:
Κώστας Καραγιάννης
Κύριοι Ρόλοι:
Ρένα Βλαχοπούλου … Ρένα Παντελιά
Γιώργος Κωνσταντίνου … Αργύρης Παντελιάς
Άννα Ματζουράνη … Πιπίτσα Κατσανεβάκη
Περικλής Χριστοφορίδης … ο διευθυντής
Πέτρος Λοχαΐτης … Θεοδόσης
Καίτη Λαμπροπούλου … Ζωζώ
Νικήτας Πλατής … διοικητής αστυνομίας
Γιώργος Παπαζήσης … Ρούσος Κατσανεβάκης
Γιώργος Λουκάκης … Παντελής Φιλιππίδης
Τάκης Γκιόκας … Βασιλάκης
Λαυρέντης Διανέλλος … ταβερνιάρης
Χρήστος Δοξαράς … πράκτωρ 27
Αντώνης Παπαδόπουλος … κοσμηματοπώλης
Μάκης Δεμίρης … γκαρσόνι
Έλλη Λοΐζου … γραμματέας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Νίκος Τσεκούρας
Παραγωγός: Κώστας Καραγιάννης, Αντώνης Καρατζόπουλος
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Φωτογραφία: Τάκης Καλατζής, Δήμος Σακελλαρίου
Μοντάζ: Ανδρέας Ανδρεαδάκης
Σκηνικά: Πέτρος Καπουράλης
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μη αρκούντα στοιχεία.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Η Ζηλιάρα
- Διεθνής Τίτλος: The Jealous
- Εναλλακτικός Τίτλος: Ο Άσημος και ο Διάσημος [ανεπιβεβαίωτο]
Παραλειπόμενα
- Ο Νίκος Σταυρίδης ξεκίνησε γυρίσματα ως Αργύρης (είχε δημοσιευτεί και φωτογραφία), αλλά για λόγους που δεν έγιναν ποτέ γνωστοί, αντικαταστάθηκε από τον Κωνσταντίνου.
- Με 346.522 εισιτήρια, ήρθε στη 16η θέση ανάμεσα σε 108 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Ρένα Βλαχοπούλου ακούγεται στα τραγούδια του Γιώργου Κατσαρού, Με Ούζα σε Θυμάμαι, και Και Ίσως να ‘ναι η Αγάπη.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/4/2012
Στην κυριολεξία, κωμωδία ρουτίνας. Δεν είναι κακή, αλλά κράζει από χιλιόμετρο πως γυρίστηκε απλά για να εκμεταλλευτεί το εμπορικό όνομα της Ρένας Βλαχοπούλου (θα μπορούσε για καλύτερη ρεκλάμα να τιτλοφορηθεί και ως «Η Ρένα Κάνει Ζήλιες»). Αυτή παραφράζει τον ρόλο της στη «Χαρτοπαίκτρα», αλλά εκεί είχε ερμηνευτικό στήριγμα, ενώ ακόμα δεν είχε «ξαμοληθεί» λανσάροντας ένα πιο ακραίο στυλ που εδώ παρα-έχει (αν και σημεία της πάει). Κοντά της, ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι αρκετά χαλαρός, ενώ η Άννα Μαντζουράνη κερδίζει μονάχα οπτικά. Καλή η σκηνή με την «έφοδο» της ηρωίδας προς αποκάλυψη των ενόχων, αλλά γενικά χαλαρό, θεατρικό και με λίγες ατάκες να ξεχωρίζουν. Οι φίλοι της Ρένας δεν θα περάσουν διόλου άσχημα, μια και μιλάμε για one-woman-show, μα ανήκει φυσιογνωμικά σε μια εποχή που η ελληνική κωμωδία άρχιζε να ξεφτίζει.
Βαθμολογία:
Πρόσφατα ανακάλυψα τη σελίδα σας και σαν λάτρης των παλαιότερων ελληνικών ταινιών, ξαφνιάζομαι με τα «παραλειπόμενα» (όπως με το θέμα του Σταυριδη σ’αυτή τη ταινία), αλλά και τις πάντα εύστοχες κριτικες του κυρίου Γανωτή. Ευχαριστώ!
Εμείς αλλά και ξεχωριστά εγώ σε ευχαριστούμε! Σχόλια σαν το δικό σου είναι κίνητρα για να συνεχίζουμε με την ίδια ένταση τη δουλειά μας!